Στώµεν καλώς...
Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 04/02/2016
Κύριε διευθυντά και αγαπητέ εν δημοσιογραφία συνάδελφε,
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια, όσον αφορά τη σωτηρία του Ιστορικού Ραδιοφωνικού Σταθμού (Ρ.Σ.Μ) της πόλης των Ελεύθερων Πολιορκημένων.
Θαρρώ όμως ότι δεν θα κατάφερνα απολύτως τίποτα, αν δεν υπήρχε η συνδρομή των μελών της επιτροπής σωτηρίας, που αργότερα θα αναφερθώ στα ονόματά τους. Το επίτευγμα είναι λοιπόν ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΤΟΜΙΚΟ.
Ένα μεγάλο από τα σώψυχά μου ευχαριστώ στην άτυπη ομάδα «Έξοδος» και στη νεολαία της τότε εποχής που όταν την κάλεσα έδωσε βροντερό παρών με την ανιδιοτελή της προσφορά. Η φρεσκάδα των εραστών της τέχνης του ραδιοφώνου που τους δίδαξα, σάρωσε τη μούχλα του αχάριστου στον κοινωφελή σύλλογο μονιμά, που κατάσχεσε νοίκια και πλειστηρίασε περιουσιακά στοιχεία του Συλλόγου προς ίδιον όφελος, όταν το έβαλε στα πόδια η εν πολλές αμαρτίες περιπεσούσα «δεξιά» διοίκηση κάτω από το βάρος των τεράστιων χρεών και το νόμο περί της συνυπευθυνότητας που σου δέσμευε ακόμα και την ατομική σου περιουσία. Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Ιωάννα Θεοδωράκη και τον μακαρίτη συνάδελφο Χρ. Κωνσταντίνου, που ήσαν οι ΜΟΝΟΙ, που δεν κυνήγησαν δικαστικώς το Σύλλογο, αν καλά θυμάμαι, το καλό να γράφεται. Ένα μεγάλο ευχαριστώ από βάθος ψυχής στο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΘΕΟΚΛΗΤΟ και το σημερινό επιχώριο επίσκοπο κ.κ. Κοσμά, που ενώ γνώριζαν ότι είμαι ανεξίθρησκος, στήριξαν οικονομικά την προσπάθειά μου για τη σωτηρία του Ρ.Σ.Μ. Ας τιμήσει ο Σύλλογος εκείνους και εκείνες που με τα μπλοκάκια της λαχειοφόρου στο χέρι συνέλεγαν ευρουλάκια για τον 3ο όροφο, προσωπικά διέθεσα καμιά 20αριά μπλοκάκια (αλήθεια εσείς κύριε Πασιόπουλε - Μαλαβέτα πόσα δώσατε; Νομίζω κανένα). Ένα ευχαριστώ από καρδιάς στον Πάνο, Βαγγέλη κ.λ.π. που έβαλαν το χέρι στην τσέπη τους και βοήθησαν οικονομικά, σε αντίθεση με την αχάριστη προς τον Σύλλογο συμπεριφορά της κουμπαροκρατίας του Εμπορικού και όχι μόνο Συλλόγου που χρηματοδότησαν την άτυπη ομάδα των Ερωδιών, που σε σύντομο χρονικό διάστημα διαλύθηκε χωρίς κανένα οικονομικό απολογισμό, αν δεν κάνω λάθος. Ο δήμος Μεσολογγίου που τόσο ευεργέτησε το κοινωφελές σωματείο όπως επίσης την Πολιτεία και την τότε νομαρχία, που τόσο είχε βοηθήσει οικονομικά ο Σύλλογος δεν πρόσφεραν τίποτα. Έχω κρατήσει αντίγραφα αρχείων που ευτυχώς δεν κατέστρεψαν, για το πώς και που δίνονταν τα λεφτά, όταν ο σύλλογος ευημερούσε, όταν θα έρθουν σε δημοσιότητα πολλοί θα τρέχουν να κρυφτούν. Ένα ευχαριστώ και σε σένα συνάδελφε, Σωκράτη που στήριξες οικονομικά το σταθμό μπαίνοντας στο πελατολόγιο των ευχών, μαζί με τόσους Μεσολογγίτες, που έφτιασα. Ένα ευχαριστώ στην ΑΙΧΜΗ που παρήγγειλε τη μέτρηση στη G.P.O που έδινε το Ραδιοφωνικό μας Σταθμό πρώτο και με μεγάλη διαφορά σε ακροαματικότητα, από τους άλλους σταθμούς, χάρη σε όλους - όλες τους συντελεστές του προγράμματος με πρώτη την Ασημίνα Σαλαμούρα, παρότι χαριτολογώντας μου τα έχωνε για τα καλά, σε πολλές περιπτώσεις. Μια άπειρη ευγνωμοσύνη στους γονείς που μας εμπιστεύτηκαν τα παιδιά τους, τους διδάξαμε την ανιδιοτέλεια της αυτό-διαχείρισης και την αγάπη στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της πόλης των Ελεύθερων Πολιορκημένων. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον κακοήθη όγκο της μιζέριας που ευτελίζει κάθε πρόοδο της πόλης, αφού με έκανε ως ΟΝ-ο να εντρυφήσω περισσότερο στα λόγια του Ναζωραίου, εγώ καλό σας έκανα γιατί ζητάτε τη σταύρωσή μου. Μιζέρια μ’ έκανες να νιώσω την απορία του δίκαιου Αριστείδη, που τον εξόριζαν τα τότε μίζερα λαμόγια, επειδή η τιμιότητά του, τους μάτωνε τη διεφθαρμένη και σαπισμένη συνείδηση... Είμαι αθεράπευτα Δημο-κράτης έστω και αν διαφωνώ, πρέπει να σέβομαι την εκλογική ετυμηγορία και εφόσον αυτή έφερε πρώτους σε ψήφους τον επιτυχημένο αντιπρόσωπο αυτοκινήτων κ. Σπ. Πασιόπουλο και δεύτερο τον κατά δήλωσή του δημοσιογράφο Δ. Μαλαβέτα, που ήταν πανταχού απόντες στα συλλογικά δρώμενα. Υπάκουσα μιζέρια στην επιλογή σου και τους πρότεινα για πρόεδρο και γραμματέα, ίνα επαληθευτεί το ρηθέν «Όμοιος ομοίω αεί βελάζει (πελάζει)».
Δεν αποδέχθηκα την πρόταση που έπεσε στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου, του τίτλου του Επίτιμου Προέδρου, γιατί δεν με ενδιαφέρουν οι τίτλοι, εξάλλου το επίτιμος τουλάχιστον ηχητικά δεν είναι μακριά από το επιτίμιο (πνευματική τιμωρία) κι εγώ ως πνευματικός άνθρωπος που έχει βραβευθεί από τον Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών για την πνευματική του προσφορά στην Ελλάδα, το πνεύμα της μόρφωσης και της παιδείας δίδασκα στο σχολειό, το βιβλιοπωλείο, την εφημερίδα και τον εκδοτικό οίκο «ΝΤΑΠΙΑ» που διατηρούσα (προσοχή κυκλοφορούν έντυπα με τον ίδιο τίτλο. Δεν έχουν καμία σχέση με την εφημερίδα ΝΤΑΠΙΑ) και όχι στο οινό-πνευμα που πουλούν οι κάβες και τα αβανγκαρντίστικα!! μπαράκια που πολέμησαν τα έργα της 3χρονης θητείας μου σε εποχή οικονομικής κρίσης που εν συντομία είναι:
1. Ολική εξόφληση του χρέους του ΙΚΑ 178.000 ευρώ
2. Ολοκλήρωση σχεδόν του 3ου ορόφου που αποτελείτο από γραφεία και αίθουσα διαλέξεων 550 τ.μ. και αίθριο με φόντο τη λιμνοθάλασσα 330 τ.μ. που προοριζόταν για garden roof και θερινό σινεμά.
3. Ολική εξόφληση των χρεών προς Α.Ε.Π.Ι., που ένα μέρος της έγινε με προσωπικές μου επιταγές ως δάνειο στο σύλλογο.
4. Ο Ιστορικός Ρ.Σ.Μ. ήρθε πρώτος σε ακροαματικότητα στην περιοχή μας, κατά τη μέτρηση της G.P.O. με σημαντική διαφορά από τους άλλους ραδιοσταθμούς
5. Πραγματοποιήσαμε συμφωνία με τον δήμαρχο κ. Ν. Καραπάνο για μεταφορά του Δημαρχείου στο κτίριο του Ρ.Σ.Μ., που ολοκλήρωσε η σημερινή διοίκηση.
6. Παραδώσαμε μετρητά 17.500 € και ανύσπρακτα ενοίκια 10.000 € σύνολο 27.500 € στο ταμείο γιατί εμείς ποτέ δεν βάζαμε το χέρι στο ταμείο και δεν στέλναμε λογαριασμό διαμονής μας στο ξενοδοχείο «Λυκαβηττός» επί της οδού Βαλαωρίτου στο σύλλογο… Γράφω ψέματα Σπύρο!!
Σημείωση: Έχω ξεχάσει το πόσες φορές επισκέφθηκα τις αίθουσες των δικαστηρίων από τις διώξεις του ΙΚΑ - Α.Ε.Π.Ι. - Χρ. Καρανάσου. Κρατάω ως έπαθλο τον ένα χρόνο της φυλάκισής μου, με τριετή αναστολή. Γνωρίζω τον αποστολέα και τη διεύθυνση εκείνου, που κάρφωσε το κοινωφελές Σωματείο στο Σ.Δ.Ο.Ε. με ψεύτικα στοιχεία όπως παραδέχθηκαν ο συντάκτης και ο διακινητής τους με δήλωσή τους στην δικαιοσύνη και τους συγχώρεσα. Γνωρίζω επίσης και τους ρουφιάνους που είχαν προμηθεύσει στο καρφί τα στοιχεία και δεν γνώριζαν όμως το ΜΕΓΑΛΕΙΟ της συγχώρεσης, που ο «γάιδαρος» διαθέτει...
Στην κοπή της πίτας του συλλόγου δεν ήμουνα όχι από πίκρα, αλλά γιατί συνόδευσα την σύντροφο της ζωής στην Αθήνα για ιατρικές εξετάσεις.
Νικήτας Φιλιππόπουλος
Πολίτης της πόλης των
Ελεύθερων Πολιορκημένων
Τηλ: 6939 199785
Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα ή να κατεβάσετε και ηλεκτρονικά την έκδοση ή τις εκδόσεις της εφημερίδας που θέλετε εδώ
Πώς να σβήσεις νόμιμα… κλήση από παράνομο παρκάρισμα
Υπάρχει νόμιμη οδός και μάλιστα με τη συγκατάθεση και την παρότρυνση του «Συνηγόρου του Πολίτη». Δείτε την απόφαση που θα μετατραπεί σε «χρήσιμο εργαλείο» στα χέρια σας σε περίπτωση που βρεθείτε σε ανάλογη θέση:
«Πολίτες προσέφυγαν στον Συνήγορο, αµφισβητώντας πρόστιµα παράνοµης στάθµευσης που τους επιβλήθηκαν, χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να αποδείξουν το βάσιµο των ισχυρισµών τους, καθώς η παράβαση φέρεται να είχε πραγµατοποιηθεί πριν από πολλά έτη. Ο Συνήγορος του Πολίτη υπέδειξε στους πολίτες να ζητήσουν από τις υπηρεσίες των ∆ήµων αντίγραφα των κλήσεων-πράξεων βεβαίωσης παράβασης οχήµατος- προκειµένου να ελέγξουν το περιεχόµενο αυτών. Συγκεκριµένα, τους προέτρεψε να συγκρίνουν τα στοιχεία του οχήµατος ιδιοκτησίας τους, όπως αναγράφονται στην άδεια κυκλοφορίας, µε τα στοιχεία αυτού όπως αναγράφονται στις κλήσεις. Επίσης, πληροφόρησε τους πρoσφεύγοντες να ελέγξουν το περιεχόµενο της κλήσης και κυρίως εάν ήταν όλα τα πεδία αυτής πλήρως συµπληρωµένα. Από τον έλεγχο στο περιεχόµενο των κλήσεων που διενήργησαν οι πολίτες διαπιστώθηκε ότι:
(α) είτε ότι οι κλήσεις, βάσει των οποίων τους είχε επιβληθεί το πρόστιµο, δεν περιείχαν σωστά τα στοιχεία του οχήµατός τους (π.χ. αριθµός κυκλοφορίας, µάρκα, χρώµα),
(β) είτε ότι δεν είχε προσδιοριστεί επακριβώς η θέση του οχήµατος σε σχέση µε τη περιοχή ισχύος της σήµανσης (π.χ. µη αναγραφή του αριθµού της οδού), ή/και
(γ) ότι οι κλήσεις δεν περιείχαν άλλα στοιχεία της παράβασης (π.χ. ποινή). Στη συνέχεια, ο Συνήγορος του Πολίτη επεσήµανε στις αρµόδιες υπηρεσίες των ∆ήµων ότι µε βάση το ισχύον νοµικό πλαίσιο (υπ΄ αριθµ. 2515/64/2007/11-7-2007 ΚΥΑ, και άρθρα 4, 10 & 104 του ΚΟΚ), στην κλήση θα πρέπει να αναγράφονται ορθά όλα τα στοιχεία που αφορούν στον ακριβή προσδιορισµό του οχήµατος του παραβάτη και της παράβασης που διαπράχθηκε. Επιπλέον, διευκρίνισε ότι στις περιπτώσεις εκείνες που το αρµόδιο διοικητικό όργανο, το οποίο έχει την ευθύνη της ορθής αναγραφής στην κλήση όλων των στοιχείων που προβλέπει ο νόµος, αναγράφει εσφαλµένα ή ελλιπή στοιχεία, η εν λόγω πράξη καθίσταται ακυρωτέα. Συνεπώς, τόνισε ότι, όταν συντρέχει κάποια από τις παραπάνω περιπτώσεις, η αρµόδια για την είσπραξη αρχή οφείλει να µην προβαίνει στην είσπραξη του προστίµου, σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας είσπραξης γίνεται αυτό αντιληπτό. Κατόπιν των ανωτέρω οι οικονοµικές υπηρεσίες των ∆ήµων (Αθηναίων, Βάρης- Βούλας-Βουλιαγµένης, Σιντικής, Βέροιας) αποδέχθηκαν τις προτάσεις της Αρχής και προέβησαν στη διαγραφή οφειλών από πρόστιµα παράνοµης στάθµευσης».
Πηγή: aftodioikisi.gr
Ανάβουν τα αίματα: Αγροτικό προσπαθεί να σπάσει την πύλη του υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης
Ένας αγρότης επιχείρησε να εισβάλει με το αγροτικό του όχημα στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης.
Με την ελληνική σημαία πάνω στο αυτοκίνητό του ο αγρότης έβαλε μπροστά και άρχισε να χτυπάει τη σιδερένια πύλη του υπουργείου προκειμένου να την ρίξει.
Ισχυρή αστυνομική δύναμη, μέσα από την σιδερένια πύλη του Υπουργείου Μακεδονίας, παρακολουθούσε τον αγρότη να επιχειρεί να την σπάσει, χωρίς να αντιδρά.
Στο σημείο είναι συγκεντρωμένοι χιλιάδες αγρότες αλλά και πολίτες της Θεσσαλονίκης, με πανό, οι οποίοι διαμαρτύρονται για τα μέτρα της κυβέρνησης.
Πηγή: iefimerida.gr
Προωθούσαν στην αγορά «μαϊμού» σαμπουάν
Από τη Διεύθυνση Οικονομικής Αστυνομίας σχηματίστηκε δικογραφία αυτόφωρης διαδικασίας σε βάρος 39χρονου ημεδαπού, προσωρινά υπεύθυνου εταιρίας εμπορίας καλλυντικών και 70χρονης ημεδαπής, διαχειρίστριας της εταιρίας, για παραβάσεις της ρύθμισης αγοράς προϊόντων, πνευματικής ιδιοκτησίας, περί σημάτων και πλαστογραφία.
Ειδικότερα, η διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε ύστερα από καταγγελία αλλοδαπής εταιρίας στη Διεύθυνση Οικονομικής Αστυνομίας, σύμφωνα με την οποία ελληνική εταιρία που εδρεύει στην Αττική, παράγει και διαθέτει στην αγορά προϊόντα (παιδικά σαμπουάν και κρεμοσάπουνα) παραβιάζοντας έτσι τα δικαιώματα πνευματικής και βιομηχανικής της ιδιοκτησίας.
Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε την 02-02-2016 εξακριβώθηκε η παράνομη δραστηριότητα της εταιρίας και βρέθηκαν και κατασχέθηκαν (2.400) κενά πλαστικά μπουκάλια σαμπουάν, (1.000) πλαστικά μπουκάλια, που περιείχαν σαμπουάν και κρεμοσάπουνα καθώς και (120.000) ετικέτες.
Ο προσωρινά υπεύθυνος της επιχείρησης συνελήφθη, ενώ αναζητείται η 70χρονη διαχειρίστρια της.
Τον έπιασαν να μοιράζει γυμνές φωτογραφίες της πρώην συντρόφου του
Από τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, διερευνήθηκε υπόθεση διάδοσης ευαίσθητων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και σχηματίστηκε δικογραφία τακτικής διαδικασίας, σε βάρος 47χρονου ημεδαπού.
Ειδικότερα, η διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε ύστερα από καταγγελία 36χρονης ημεδαπής, σύμφωνα με την οποία ο 47χρονος - πρώην σύντροφός της, ανήρτησε σε ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου καθώς και σε ψευδή προφίλ σελίδας κοινωνικής δικτύωσης, πλήθος αισθησιακών φωτογραφιών καθώς και αρχείων βίντεο, με μεταξύ τους προσωπικές στιγμές.
Στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης, διενεργήθηκε ενδελεχής και εμπεριστατωμένη αστυνομική και ψηφιακή - διαδικτυακή έρευνα, των ψηφιακών στοιχείων και δεδομένων προς διερεύνηση και διαλεύκανση της υπόθεσης.
Σε έρευνα που επακολούθησε, χθες (3-2-2016) το πρωί, στην οικία του 47χρονου, καθώς και σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος που διατηρεί σε περιοχή της Αττικής, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν φορητός ηλεκτρονικός υπολογιστής, επιτραπέζιος ηλεκτρονικός υπολογιστής και δύο (2) εξωτερικοί σκληροί δίσκοι.
Τα κατασχεθέντα ψηφιακά μέσα θα αποσταλούν στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών για τις δέουσες εργαστηριακές εξετάσεις, για την πλήρη και ολοκληρωμένη διερεύνηση της υπόθεσης.
Η δικογραφία τακτικής διαδικασίας που σχηματίστηκε θα υποβληθεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.
Και στην Ελλάδα το κακόβουλο λογισμικό Trojan
Το κακόβουλο αυτό λογισμικό υποκλέπτει πληροφορίες χρηστών (usernames, mails, passwords), λαμβάνει στιγμιαίες εκτυπώσεις της οθόνης (printscreens), αποκτά πρόσβαση στην κάμερα, κατεβάζει και εκτελεί αρχεία, ενημερώνει την παραμετροποίηση του και «σιωπηλά» προωθεί σε απομακρυσμένο διακομιστή - εξυπηρετητή τις πληροφορίες, που έχουν συλλεχθεί
Διαδίδεται μέσω μολυσμένων και ανεπιθύμητων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και για να εκτελεστεί πρέπει στον ηλεκτρονικό υπολογιστή να είναι ήδη εγκατεστημένο το πρόγραμμα «Java Runtime Environment»
Παρακαλούνται οι πολίτες – χρήστες του διαδικτύου προκειμένου να αποφύγουν την προσβολή των υπολογιστών τους από το κακόβουλο λογισμικό, να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας
Η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ενημερώνει τους πολίτες - χρήστες του Διαδικτύου για την εμφάνιση κακόβουλου λογισμικού, τύπου «Δούρειος Ίππος» (Trojan) και στη χώρα μας, το οποίο εξαπλώνεται μέσω μολυσμένων και ανεπιθύμητων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου «Spam e-mails».
Αναφορικά με τις δυνατότητες του κακόβουλού αυτού λογισμικού, μπορεί:
- να υποκλέπτει πληροφορίες χρηστών (usernames, mails, passwords),
- να λαμβάνει στιγμιαίες εκτυπώσεις της οθόνης (printscreens),
- να αποκτά πρόσβαση στην κάμερα, να κατεβάζει και να εκτελεί αρχεία,
- να ενημερώνει την παραμετροποίηση του και
- να προωθεί σιωπηλά τις πληροφορίες που έχουν συλλεχθεί σε απομακρυσμένο διακομιστή – εξυπηρετητή (server),
- να εισέρχεται στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές «καμουφλαρισμένο», σαν κανονικό πρόγραμμα.
- Να χρησιμοποιούν τείχη προστασίας (firewall), ικανά να αποτρέψουν την είσοδο σε εισερχόμενες συνδέσεις προς υπηρεσίες, που δεν πρέπει να είναι διαθέσιμες δημόσια και να επιτρέπονται μόνο μεμονωμένες υπηρεσίες προς τα έξω.
- Να χρησιμοποιούν κωδικούς πρόσβασης, η ανάκτηση των οποίων να καθίσταται δύσκολη.
- Να χρησιμοποιούν ενημερωμένα «αντιικά» προγράμματα προστασίας, γνήσια λογισμικά προγράμματα και να πραγματοποιούν τακτικές αναβαθμίσεις «updates».
- Να παραχωρούν το χαμηλότερο επίπεδο δικαιωμάτων σε χρήστες και προγράμματα, όπου απαιτούνται, προκειμένου να εκτελεστεί μία διεργασία.
- Να απενεργοποιούν τη λειτουργία «AutoPlay», προκειμένου να παρεμποδίζεται η αυτόματη εκτέλεση αρχείων στο δίκτυο και στους δίσκους καθώς και να ενεργοποιούν την επιλογή ανάγνωσης «read-only» στις περιπτώσεις, που δεν απαιτείται δικαίωμα εγγραφής «write access».
- Να μην ανοίγουν τα συνημμένα αρχεία των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, την προέλευση των οποίων και το περιεχόμενο δεν γνωρίζουν και να ρυθμίσουν το διακομιστή των μηνυμάτων του ηλεκτρονικού τους ταχυδρομείου, έτσι ώστε να μην επιτρέπεται η είσοδος ή να διαγράφονται αυτόματα τα μηνύματα με συνημμένα αρχεία τύπου exe, .vbs, .jar, .bat, .scr, που χρησιμοποιούνται ευρέως για διάδοση ιών.
- Να απενεργοποιούν τη δυνατότητα διαμοιρασμού αρχείων, στις περιπτώσεις όπου δεν απαιτείται.
- Να δημιουργούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα αντίγραφα ασφαλείας «backup» των αρχείων της συσκευής τους, σε εξωτερικό μέσο αποθήκευσης
- Τηλεφωνικά: 11188
- Στέλνοντας e-mail στο: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
- Μέσω της εφαρμογής (application) για έξυπνα τηλέφωνα (smart phones): CYBERΚΙD
- Μέσω twitter : @ CyberAlertGR
Πιο συγκεκριμένα, το λογισμικό τύπου «java archive file» τρέχει στο παρασκήνιο και δημιουργεί κενά ασφαλείας στο σύστημα, παραχωρώντας με αυτό τον τρόπο πρόσβαση σε τρίτους, ενώ για να εκτελεστεί πρέπει στον ηλεκτρονικό υπολογιστή να είναι ήδη εγκατεστημένο το πρόγραμμα «Java Runtime Environment».
Με σκοπό την αποφυγή προσβολής από το προαναφερόμενο κακόβουλο λογισμικό, η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος καλεί τους πολίτες να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ψηφιακής προστασίας και ασφάλειας και συγκεκριμένα:
Υπενθυμίζεται ότι οι πολίτες μπορούν να επικοινωνούν, ανώνυμα ή επώνυμα, με την Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος προκειμένου να παρέχουν πληροφορίες ή να καταγγέλλουν παράνομες ή επίμεμπτες πράξεις ή δραστηριότητες που τελούνται μέσω Διαδικτύου, στα ακόλουθα στοιχεία επικοινωνίας:
Πανεπιστήμια: Δωρεάν εκατοντάδες μαθήματα με ένα κλικ
Διαθέσιμα εκατοντάδες ψηφιακά μαθήματα που διδάσκονται στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ μπορούν να βρουν οι πολίτες μόνο με ένα κλικ.
Η διαδικτυακή πλατφόρμα opencourses.gr προσφέρει αυτή τη στιγμή 3.189 μαθήματα από 25 διαφορετικά ακαδημαϊκά ιδρύματα. Στόχος είναι οι νέες γνώσεις, επιμόρφωση, εξειδίκευση και ευκαιρία στη μάθηση.
Για όλα τα μαθήματα μπορείτε να ενημερωθείτε πατώντας ΕΔΩ
Πηγή: aftodioikisi.gr
Πώς η «ψυχολογία» ενός λαού επηρεάζει το ρου της Ιστορίας;
Του Γ. Η. Ορφανού
Οι λαοί μπορούν να αλλάξουν το ρου της Ιστορίας τους; Ή μήπως η τύχη τους εξαρτιέται αποκλειστικά από τους ηγέτες τους; Κι αν οι λαοί είναι ρυθμιστές της τύχης τους, ποιος ο ρόλος του ψυχολογικού παράγοντα κατά τη λήψη των κρίσιμων αποφάσεων; Βασανιστικά για τους ιστορικούς ερωτήματα που γυρεύουν απάντηση εδώ και αιώνες…
Στις 08 Ιουνίου του 411 π.Χ., συγκαλείται η Εκκλησία του Δήμου στον Κολωνό, στην Αθήνα. Είναι μια συνέλευση, οι αποφάσεις της οποίας, όπως πιστεύεται, θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην έκτοτε Αθηναϊκή πολιτική ιστορία. Ο Πείσανδρος εισηγείται την κατάργηση της Βουλής των 500 και την αντικατάστασή της από μια Βουλή των 400, τα μέλη της οποίας θα είχαν την ανώτατη εξουσία στην πόλη προέρχονται από 5000 ευκατάστατους Αθηναίους. Τελικά, ο Πείσανδρος – λέγοντας ότι υπό τις παρούσες συνθήκες η μόνη σωτηρία για την πόλη θα ήταν η αλλαγή του πολιτεύματος ενώ αργότερα, όταν θα καλυτέρευαν τα πράγματα, θα μπορούσαν να ξαναφέρουν τη Δημοκρατία – τα κατάφερε!
Πιστεύοντας στα δολερά λόγια του Πείσανδρου, οι Αθηναίοι θέλησαν να ορίσουν τον ίδιο και άλλους 9 πολίτες να συνεννοηθούν, άμεσα και χωρίς χρονοτριβές, με τους Πέρσες και τον Αλκιβιάδη, γιατί, εάν, μεταβάλλοντας το πολίτευμά τους σε Ολιγαρχικό, πετύχαιναν να τους πάρουν με το μέρος τους, η Αθήνα θα υπερίσχυε στον πόλεμο. Αυτό, όμως, αν και ήταν απάτη, εφόσον ο Πείσανδρος ήξερε ότι οι Πέρσες δεν επρόκειτο να τους βοηθήσουν ανιδιοτελώς, αποτέλεσε τελικά το θεμέλιο του σχεδιαζόμενου Ολιγαρχικού πραξικοπήματος!
Και η μεγαλύτερη «παγίδα» που έστησε εκείνη τη μέρα ο Πείσανδρος στους Αθηναίους ήταν η υπόσχεσή του ότι θα μπορούσε ο λαός να ψήφιζε, εάν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, την παλινόρθωση της Δημοκρατίας. Οι πολίτες, όπως γράφει ο G. E. M. DeSte. Croix («Ο ταξικός αγώνας στον αρχαίο ελληνικό κόσμο», σελ. 725), «δεν αντιλήφθηκαν ότι το σχέδιο των Ολιγαρχικών ήταν να τους στερήσουν ολότελα το δικαίωμα ψήφου – όπως συνέβη στον Κολωνό: Θουκ. VIII 67.3, Αριστ. Αθ. Πολ. 29.5».
Έτσι, άρχισε να παίρνει «σάρκα και οστά» η υπόθεση, που, όπως σημειώνει ο G. E. M. DeSte. Croix («Ο ταξικός αγώνας στον αρχαίο ελληνικό κόσμο», σελ. 368), «είχε προσχεδιαστεί από άτομα που ήταν από τους πλουσιότερους Αθηναίους: τους τριηράρχες (Θουκ. VIII 47.2) και από «πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή» (τους «δυνατωτάτους», 47.2 (δις), 48.1, τους «βελτίστους» (47.2)». Δεν ήταν, όμως, η πρώτη φορά, που οι ευπορότεροι από τους πολίτες «επηρεάζουν» την πολιτική ζωή της πόλης. Για την κοινωνική αναταραχή στην Αθήνα του 7ου π.Χ. αιώνα, η οποία προηγήθηκε της οικονομικής και πολιτειακής μεταρρύθμισής του στα 594 π.Χ., ο Σόλων – σύμφωνα με την «Αθηναίων Πολιτεία» του Αριστοτέλη – «συνέχεια έριχνε το φταίξιμο στους πλουσίους».
Ας επιχειρήσουμε, όμως, μιαν «ψυχανάλυση» του λαού που μαζεύτηκε στον Κολωνό τον Ιούνη του 411 π.Χ. και ψήφισε, άλλοι υπό συναισθηματική «φόρτιση» και άλλοι ενθουσιωδώς, υπέρ της κατάλυσης της Δημοκρατίας. Πρωτύτερα, όμως, ας κάνουμε δύο παραδοχές που θα μας βοηθήσουν: Πρώτον, σε κάθε κοινωνία συναντούμε ένα τμήμα του πληθυσμού που μετά ελλόγου γνώσεως ενδιαφέρεται και συμμετέχει σταθερά στα πολιτικά «δρώμενα», άλλοτε επικροτώντας τα και άλλοτε κατηγορώντας τα· δεύτερον, το ακροατήριο του Κολωνού πρέπει να ήταν ένα μεγάλο μέρος του εν Αθήναις πληθυσμού, δεν ήταν οργανωμένο με χαλαρούς δεσμούς, γιατί, μολονότι περιείχε και δραστήρια και παθητικά μέλη της Αθηναϊκής πολιτικής ζωής, όλοι πήγαν να ακούσουν τις προτάσεις για το μέλλον της πόλης, παρασυρμένοι από τη φιλοπατρία τους και θα αντιμετώπιζαν, με την αρωγή της κρίσης τους, όσα θα άκουγαν.
Κρίση, λοιπόν, λέμε ότι έχει κάποιος άνθρωπος όταν, επηρεασμένος από το ψυχικό ή το πνευματικό του «οπλοστάσιο» και τις καθημερινές εμπειρίες του, μπορεί να αξιολογεί, να συγκρίνει και να κρίνει καταστάσεις, να διακρίνει πότε κάτι τον ωφελεί και πότε όχι, να ξεχωρίζει και να προτάσσει ό,τι αξίζει να τεθεί ως προτεραιότητα, για την επίτευξη των βραχυπρόθεσμων ή μακροπρόθεσμων στόχων του. Η δυνατότητα της ορθής κρίσης του ατόμου ή ομάδας ατόμων μπορεί, από εξωτερικούς παράγοντες επηρεασμένη, να εξαλειφθεί απότομα και απροειδοποίητα ή να μετριαστεί βαθμιαία και να υποταγεί στην «ψυχολογία του όχλου».
Στη βαθμιαία συρρίκνωσή της, όπως στην περίπτωση των προτάσεων του Πείσανδρου που «εκμεταλλεύτηκε» τη δυσφορία κάποιων πολιτών για να προτάξει τις ιδέες του, μπορεί να προηγηθούν και «καμπανάκια κινδύνου», εν προκειμένω οι εκκαθαρίσεις από τις Ολιγαρχικές εταιρείες κάποιων Δημοκρατικών πολιτών και του Ανδροκλή. Ο Αθηναϊκός λαός, όμως, όταν κατατίθεται η εισήγηση του Πείσανδρου για αλλαγή του πολιτεύματος, χάνει τη δυνατότητα ορθής κρίσης, εφόσον τον πιέζουν ο μηδαμινός χρόνος που είχαν οι πολίτες για αντίδραση και οι ελλιπείς ή «χαλκευμένες» ή εσφαλμένες ή συγκεχυμένες πληροφορίες που τους παρείχε, στον προηγούμενο ερχομό του, ο Πείσανδρος για ό,τι πραγματικά σχετίζεται με την πόλη, τον Αλκιβιάδη και τον Τισσαφέρνη.
Οι Αθηναίοι εμφανίζονται, βάσει όσων διαβάζουμε στο Θουκυδίδη, να δέχονται παμψηφεί τις προτάσεις του Πείσανδρου περί 400 και 5000, αν και μέσα τους είχαν φωλιάσει έντονος πανικός για το τι θα επακολουθούσε και, κυρίως, το αίσθημα της απώλειας όσων τους είχε δώσει η Δημοκρατία επί Περικλή. Φόβο, μήπως θεωρηθούν «εχθροί της πατρίδος ή κακοί πατριώτες» και θα τους εξόντωναν για το λόγο αυτό οι Ολιγαρχικοί, θα ένιωσαν πιθανότατα, εκείνη τη μέρα, να τους κυριεύει μέσα τους και όσοι διαφωνούσαν με τις ιδέες του Πείσανδρου περί επανόδου του Αλκιβιάδη και μεταβολής του πολιτεύματος και προτίμησαν να κρύψουν τις όποιες, που δεν θα ήταν και ασήμαντες, αντιρρήσεις τους.
Επιπλέον, κάποιοι πολίτες – μόλις ακούνε τα λόγια των Ολιγαρχικών – αν και έχουν βιώσει προσωπικά ο καθένας την απώλεια, τα δέχονται, καταπνίγοντας το θυμό τους και μάλλον αντιδρώντας με βάση το συναίσθημα και όχι τη λογική, δηλαδή νιώθοντας ότι ίσως κάτι διαφορετικό θα έλθει και καλύτερο πιθανότατα από όσα τους έχουν μέχρι τότε συμβεί στη δημόσια και ιδιωτική ζωή τους. Τόσο πολύ τούς είχε πληγώσει η εξέλιξη που είχε λάβει ο πόλεμος! Πράγματι, οι Αθηναίοι αυτοί έδρασαν υπό συναισθηματική φόρτιση επηρεασμένοι από τον πολιτικό λόγο του Πείσανδρου, επαληθεύοντας όσα Π. Τερλεξής έχει γράψει, ότι δηλαδή «[…] οι πολιτικοί ηγέτες, άλλοτε επιδέξια και με επιτυχία και άλλοτε αδέξια και χωρίς αποτέλεσμα, κάνουν ευρεία χρήση των διαφόρων συναισθηματικά φορτισμένων σχημάτων, εννοιών και παραστάσεων, με σκοπό να επηρεάσουν τις διαθέσεις και τη στάση των πολιτών» (βλ. «Πολιτικοί προσανατολισμοί και κοινωνική αλλαγή», σελ. 112).
Εάν, όμως, οι πολίτες αυτοί δρούσαν με βάση τη λογική, θα καταλάβαιναν ότι κάτι τέτοιο, οι Ολιγαρχικοί να ωφελούσαν το πλήθος δηλαδή αντί τους εαυτούς τους και τους δικούς τους ανθρώπους, θα ήταν αδύνατο να συμβεί. Δυστυχώς, όμως, δεν μπόρεσαν, λόγω των χωροχρονικών συγκυριών, οι πολίτες να επανακτήσουν την ψυχραιμία τους και την ορθή κρίση τους και συμπαρέσυραν και τους αναποφάσιστους και όσους, αν και αντίθετοι με την Ολιγαρχία, έδωσαν «ψήφο ανοχής», με τη σιωπή τους σ’ εκείνη τη λαϊκή συγκέντρωση, στον Πείσανδρο και στις εισηγήσεις του.
Για μιαν ακόμη φορά, λοιπόν, επαληθεύτηκε το ότι μια μεταβολή στη συνείδηση και στον τρόπο σκέψης, δράσης και αντίδρασης των ανθρώπων σχετικά με όσα τους περιβάλλουν δεν γίνεται ποτέ αυθαίρετα από τους ίδιους. Σε οποιαδήποτε κοινωνία, όπως γράφει ο Π. Τερλεξής («Πολιτικοί προσανατολισμοί και κοινωνική αλλαγή», σελ. 247), «Οι διαδικασίες, η δομική σύνθεση, οι ρόλοι και οι λειτουργίες, η κάθε σχέση, τυπική ή άτυπη, επηρεάζουν και επηρεάζονται από ένα πλήθος αξιών, συμβόλων, παραδόσεων, ιδεολογιών, πίστεων και δοξασιών, συνηθειών, νοοτροπιών και διαθέσεων, που επικρατούν μέσα σε ένα σύστημα». Πράγματι, κάθε μεταβολή πάντοτε ξεκινά από την υλική ζωή και τις ανάγκες της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης και έχει πάντοτε άρρηκτη εξάρτηση από την κοινωνική εξέλιξη και τα πατροπαράδοτα κοινωνικοπολιτικά ήθη και έθιμα, τις αξίες μιας κοινωνίας ή ομάδας ανθρώπων – πολιτών. Ας ιδούμε, λοιπόν, για ποιο λόγο, πέρα από το φόβο που παρουσιάστηκε νωρίτερα, οι Αθηναίοι «παρασύρθηκαν» από τον Πείσανδρο: Εάν η Αθήνα αποχτούσε ολιγαρχικό πολίτευμα, εξασφαλιζόταν η συμμαχία των Περσών – Οι Πέρσες θα βοηθούσαν τους Αθηναίους να νικήσουν στον πόλεμο – Με τη νίκη στον πόλεμο, οι Αθηναίοι θα διατηρούσαν την πανελλαδική ηγεμονία – Η πολιτική και ιδεολογική κυριαρχία των Αθηναίων ανά την Ελλάδα θα τους εξασφάλιζε, όπως και προπολεμικά, οικονομικούς πόρους – Οι οικονομικές πρόσοδοι θα βοηθούσαν, στο εσωτερικό της πόλης, τους πολίτες σημαντικά, όπως άλλοτε, να εξασφαλίζουν τα προς το ζην και το ευ ζην.
Ας προβούμε, όμως, σε μια σειρά αναγκαίων διευκρινίσεων σχετικά με το προτεινόμενο από τον Πείσανδρο Ολιγαρχικό πολίτευμα. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι το ζητούμενο σε μια Δημοκρατία είναι η συμμετοχή των λαϊκών μαζών στη διακυβέρνηση και στη διαχείριση των κοινών. Ταυτόχρονα, όμως, όλοι ξέρουμε πως η Δημοκρατία έχει συγκεκριμένο ταξικό περιεχόμενο και η βάση της έγκειται στη σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ των χρηστών των μέσων παραγωγής, οι οποίοι συνήθως προέρχονται από τις λαϊκές τάξεις, και όσων καρπώνονται τα αποτελέσματα της παραγωγής, οι οποίοι είναι πάντοτε από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Εν προκειμένω, το Ολιγαρχικό πολίτευμα του 411 π.Χ. – σε αντίθεση με όσα είδαμε νωρίτερα ότι προσδοκούσαν οι πολίτες να πετύχαιναν με την πολιτειακή μεταβολή – επιδίωκε, ανατρέποντας τη Δημοκρατία, όχι μόνο να «εξολοθρέψει» όσους πολίτες είχαν ενεργό μέχρι τότε ανάμειξη στην πολιτική υπέρ των Δημοκρατικών, αλλά και να κλίνει προς το μέρος της Ολιγαρχίας τη «ζυγαριά», να οικειοποιηθεί το βιος και το αποτέλεσμα του κόπου του λαού, παραμερίζοντας, συνάμα, τη φτωχολογιά και τους προερχόμενους απ’ αυτήν πολιτικούς από τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Στην Ολιγαρχική Αθήνα του 411 π.Χ., αντίθετα από όσα αναφέρει για τη Δημοκρατία του Περικλή στον «Επιτάφιο» του 431 π.Χ. ο Θουκυδίδης (Βιβλίο 2ο, κεφάλαια 34 – 46), τα ταξικά συμφέροντα των ολίγων αριθμητικά κρατούντων ήταν εκείνα που επρόκειτο να κυριαρχήσουν σε βάρος ολόκληρης της υπόλοιπης κοινωνίας. Επομένως, δικαίως προκάλεσαν και την οργή των Αθηναίων στρατιωτών στη Σάμο, ακόμη κι όταν, αργότερα, αποδείχτηκε ότι ο Χαιρέας ήταν «υπερβολικός» στις περιγραφές του, για να τους «φουντώσει» υπέρ της παλινόρθωσης της Δημοκρατίας και κατά των πρωτοστατών της Ολιγαρχικής συνωμοσίας.
Στην περίοδο των 400 (Μάης – Σεπτέμβρης 411 π.Χ.) για τους Αθηναίους, μαζύ, λοιπόν, με την «ψυχολογία όχλου», διακρίνουμε και κοινωνική εξαθλίωση, ιδιοτελή κίνητρα και άφθονη βία, σε μιαν αλληλένδετη μεταξύ τους σχέση. Τα βλέπουμε και σ’ όσους έμειναν στην πόλη, μα και στο Αθηναϊκό στράτευμα που έχει στρατωνιστεί στη Σάμο.
Η κοινωνική εξαθλίωση, ιδίως κατά την ύστερη φάση του πολέμου, οφείλεται στην «παρουσία» των Λακεδαιμονίων στη Δεκέλεια, προ των πυλών, δηλαδή, της Αθήνας. Εκδηλώνεται δε, όπως βλέπουμε στις αρχαιοελληνικές πηγές (θεατρικά κείμενα, ρητορικοί λόγοι, ιστοριογραφία), με την αδυναμία της πλειοψηφίας του πλήθους να εξασφαλίσει τα προς το ζην σε μια δύσκολη, ομολογουμένως, φάση του συνεχιζόμενου πολέμου.
Τα ιδιοτελή κίνητρα ανιχνεύονται στις κινήσεις των επικεφαλής των νέων κυβερνώντων, των 400 δηλαδή και του Θηραμένη στην Αθήνα, αλλά και του Αλκιβιάδη στη Σάμο να προβληθούν ότι και οι μεν και ο δε νοιάζονται για τα συμφέροντα των πολιτών και των στρατιωτών αντίστοιχα. Από τους πολίτες και τους στρατιώτες, ο καθένας πάλι κοιτάζοντας το δικό του συμφέρον θέλει να σώσει τον εαυτό του και το βιος του από τις «προγραφές» των Ολιγαρχικών ή την επέλαση των Σπαρτιατών αντίστοιχα. Οι μόνοι, ίσως, που δεν κοιτούν τον εαυτό τους την περίοδο αυτή, ήταν ο Θρασύβουλος και ο Θράσυλλος, οι οποίοι – αντί να διεκδικήσουν για τους ίδιους την ηγεσία του αγανακτισμένου λαού και στρατού εις βάρος των Ολιγαρχικών – έσπευσαν να καλέσουν τον Αλκιβιάδη.
Κατά την «ψυχολογία του όχλου», αρκούν λίγοι επιθετικοί και βίαιοι ταραξίες να εξεγείρουν μιαν πολυάριθμη ομάδα, όπως και η εσκεμμένη ή «καμουφλαρισμένη» παραπληροφόρηση. Έτσι, η βία και η τρομοκρατία ήταν τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι ολιγομελείς Ολιγαρχικές εταιρείες, για να «προλειάνουν» το έδαφος στον Πείσανδρο· ήταν τα μέσα και για να δημιουργήσουν τέτοια «ατμόσφαιρα» στο πολυάριθμο πλήθος η οποία να δικαιολογεί στην ψυχοσύνθεση του ταραγμένου λαού τη μεταβολή του πολιτεύματος αρχικά, αλλά και, αργότερα, με την επικράτηση των 400, το να «βγάζουν από τη μέση» κάθε «ενοχλητικό» για το καθεστώς τους, το Φρύνιχο π.χ.. Είναι αναμφισβήτητο ότι μόνο με έναν τρομοκρατημένο όχλο και με άλλοθι την «ψυχολογία του όχλου» θα μπορούσαν οι Ολιγαρχικοί να επιβάλουν το καθεστώς τους. Σ’ ό,τι αφορά την «καμουφλαρισμένη» παραπληροφόρηση, πρέπει να ξαναγραφεί ότι έγκειται στο ότι ο Πείσανδρος και οι συν αυτώ πρότειναν μιαν αλλαγή πολιτεύματος που οι καιροί επιβάλλουν να εφαρμοστεί άμεσα στο όνομα των συμφερόντων του λαού τάχα. Έτσι, ασκήθηκε στον Αθηναϊκό λαό – με «όπλο» την απάτη περί της βοήθειας από τον Τισσαφέρνη προς την Ολιγαρχική Αθήνα για τη νικηφόρα συνέχιση και έκβαση του πολέμου – μια ολόκληρη ιδεολογική βία από τους μηχανισμούς των Ολιγαρχικών, για να ψηφίσουν υπέρ του Πείσανδρου οι πολίτες στην καθοριστική λαϊκή συνέλευση.
Ο γνωστός τραγωδιογράφος και πρόβουλος του 413 π.Χ. Σοφοκλής, πάντως, φέρεται να είπε, τότε (411 π.Χ.), στον Πείσανδρο, σχετικά με το Ολιγαρχικό πραξικόπημα, ότι δεν το ενέκρινε, δεν έβλεπε, όμως, εκείνη τη στιγμή καμιά καλύτερη διέξοδο από την κοινωνικοπολιτική κρίση στην Αθήνα. Ενδέχεται, παρά ταύτα, να μην ήταν ο γνωστός τραγωδιογράφος ο πρόβουλος και αυτός που έδωσε «ψήφο ανοχής» στους 400 δύο χρόνια αργότερα Σοφοκλής, αλλά ένας συνονόματός του Ολιγαρχικών φρονημάτων ρήτορας, ο οποίος, όταν έληξε ο Πελοποννησιακός πόλεμος, συμπεριλήφθηκε στους Τριάντα τυράννους που επέβαλε η Σπάρτη στην Αθήνα. Όπως, όμως, και να έχουν τα πράγματα, στις 7 του Ιούνη στα 411 π.Χ., οι 400 αναλαμβάνουν την εξουσία, έχοντας υπέρ τους και την «ψήφο ανοχής» πολλών απ’ όσοι, τα τελευταία χρόνια, εμφανίζονταν απογοητευμένοι από την φθίνουσα πορεία της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ή από τους δημαγωγούς της πολιτικής ζωής.
Απορρίμματα: Ζητούμενο η σύνθεση τόλμης και ρεαλισμού
Του Γιώργου Κανέλλη*
Ο Γεν. Γραμματέας Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων τού ΥΠ.ΕΣ.Δ.Α., Ευάγγελος Καπετάνιος, κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά των Δημάρχων Αγρινίου Γεωργίου Παπαναστασίου και Βόνιτσας - Ακτίου Θεόδωρου Αποστολάκη, «γιατί αρνήθηκαν να αποδεχθούν αστικά στερεά απόβλητα των Δήμων Πύργου και Αρχαίας Ολυμπίας για διάστημα τριών μηνών, έως ότου αποπερατωθούν οι προπαρασκευαστικές εργασίες και λειτουργήσει ο νέος Χ.Υ.Τ.Α. του Δήμου Αμαλιάδας».
Μετά από δεκαετίες επικράτησης νοοτροπιών τύπου «όχι στην αυλή μου» ή «ποιος κάνει κουμάντο στο κοινό έργο», αλλά και ένα ολόκληρο χρόνο «ριζοσπαστικής» κυβερνητικής διαχείρισης, καταλήξαμε ότι η λύση στο πρόβλημα των απορριμμάτων της μισής Ηλείας περιλαμβάνει την τιμωρία των δημάρχων της Βόρειας Αιτωλοακαρνανίας, διότι «μολονότι υπάλληλοι και τελούντες σε ιεραρχική εξάρτηση προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Περιφέρειας Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, δεν εφάρμοσαν σχετικές αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα της άνω Αποκεντρωμένης Διοίκησης».
Καλώς. Εφόσον οι Δήμαρχοι ήταν κακοί «υπάλληλοι» ας τιμωρηθούν. Αν όμως μας θυμίσουν ότι κάποια χρόνια τώρα τα σκουπίδια Πύργου και Ολυμπίας θάβονται είτε στα μουλωχτά και παράνομα είτε για τρίμηνα «μόνο» στους ΧΥΤΑ άλλων δήμων μήπως πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι βάσιμα δυσπιστούν;
Οπότε φεύγουμε από το πεδίο των κ. εισαγγελέων και επιστρέφουμε στο πεδίο της πολιτικής, κύριο ερώτημα της οποίας είναι το «τι να κάνουμε».
Τι να κάνουμε όχι μόνο για τον Πύργο και την Ολυμπία, αλλά και για την Ηλεία συνολικά, την Αχαΐα, την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα, την Ήπειρο, την Αττική.
Το ερώτημα γίνεται όλο και πιο πιεστικό και επείγον γιατί οι διαιωνιζόμενες, στην πράξη, «προσωρινές» λύσεις οξύνουν τα χαρακτηριστικά του προβλήματος και περιορίζουν τις επιλογές.
Τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα λοιπόν;
Σε ότι αφορά περιπτώσεις πέραν πάσης περιγραφής όπως ο Πύργος (επί ΧΡΟΝΙΑ τα σκουπίδια στους δρόμους), άμεσα, μόνο προσωρινές λύσεις χωρούν με την ελπίδα ότι το τρίμηνο αυτό θα είναι το τελευταίο.
Όμως, για να μην διαψευστεί (και) αυτή η ελπίδα, όχι μόνο για τον Πύργο αλλά και για τις περιφέρειες που αναφέρθηκαν παραπάνω, χρειάζεται να κάνουμε πολύ περισσότερα και διαφορετικά απ’ αυτά που κάνουμε ως τώρα.
Χρειάζεται μετά από ένα χρόνο «ριζοσπαστικών» συνθημάτων και αναζητήσεων, να επαναφέρουμε την πολιτική στο μόνο πεδίο που αυτή μπορεί να είναι καρποφόρα: στο πεδίο του συνδυασμού νέων αντιλήψεων και ρεαλισμού.
Αν δεχτούμε ότι νέες αντιλήψεις, παρά την κριτική, τεκμηριωμένη κατά τη γνώμη μου στα ελληνικά και διεθνή στατιστικά δεδομένα, περί υπερβολικών στόχων όσον αφορά τον περιορισμό των σύμμεικτων απορριμμάτων, περιέχονται στο νέο Εθνικό Σχεδιασμό, ο ρεαλισμός δεν μπορεί παρά να λάβει υπόψη του τις ακανθώδεις πλευρές της κατάστασης:
Πρώτα πρώτα το γεγονός ότι η ισχύουσα ευρωπαϊκή Οδηγία προβλέπει, ήδη από την 1η Ιανουαρίου του 2016 τσουχτερό πρόστιμο για κάθε τόνο που θάβεται χωρίς επεξεργασία.
Κατόπιν, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η κάλυψη του παραπάνω αυστηρού πλαισίου, θέλει χρόνο και μέσα. Επομένως, οι αναβολές και οι τρίμηνες προσωρινές λύσεις, ή η επανάπαυση σε ήδη κορεσμένους ΧΥΤΑ όπως της Πάτρας, δεν έχουν άλλα περιθώρια. Επίσης δεν έχει άλλα περιθώρια η αντιπαράθεση γενικολογιών του τύπου «αποκέντρωση» και «διαλογή στην πηγή» χωρίς ολοκληρωμένη πρόταση και σχέδιο.
Συνοπτικά: χρειάζεται να κατανοήσουμε την ανάγκη μεταβατικής περιόδου από την εποχή του «θάψε τα όλα, πλην συσκευασιών, σύμμεικτα» σε μια περισσότερο βιώσιμη και οικονομικά και περιβαλλοντικά εποχή που θα βασίζεται στην ανάληψη από τον κάθε πολίτη της καθημερινής του ευθύνης να προδιαλέγει με επιμέλεια τα απορρίμματά του σε οργανικά και μη και, επιπλέον, τα ανακυκλώσιμα σε διακριτά ρεύματα.
Αυτό σημαίνει ότι παράλληλα με τα Τοπικά Σχέδια διαχείρισης των Δήμων, που θα περιλαμβάνουν «πράσινα σημεία», ανακύκλωση με περισσότερους του ενός κάδους, οικιακή κομποστοποίηση, ιδιαίτερη διαχείριση φυτικών υπολειμμάτων και κλαδεμάτων, που όμως μέχρι ενός ποσοστού αρκετά κάτω του 50% μπορούν να επιλύσουν το πρόβλημα, θα πρέπει να αναγνωρισθεί η ανάγκη κεντρικών Μονάδων Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) και Χώρων Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).
Κάντο όπως ο Λευτέρης Ιωαννίδης.
Όμως, η κατάσταση επείγει. Περιθώρια μηδενισμού του κοντέρ δεν υπάρχουν, ούτε στη χωροθέτηση ΧΥΤΥ, ούτε στην ωρίμανση και κατασκευή ΜΕΑ. Διαδικασίες προετοιμασίας που χρειάζονται ολόκληρα χρόνια (μελέτες, διαβουλεύσεις, αδειοδοτήσεις), θα ήταν εξωφρενικό να ξεκινήσουν από την αρχή.
Από την άλλη, η κριτική που γίνεται ότι τα σχέδια ΜΕΑ που έχουν προωθηθεί σε Πελοπόννησο, Ήπειρο, Στερεά Ελλάδα, Ηλεία, Αχαΐα και αλλού έχουν υπερβολικά χαρακτηριστικά και μακροχρόνιες δεσμεύσεις έχει βάση. Είτε διότι επικράτησαν στη σύνταξη των μελετών και τευχών δημοπράτησης λογικές τύπου «καλύτερα παραπάνω παρά λιγότερο», είτε διότι υπήρξε επηρεασμός από τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματικούς ομίλους, είτε διότι υποτιμήθηκαν οι δυνατότητες της ανακύκλωσης και της διαλογής στην πηγή, βλέπουμε τις δεσμεύσεις να φτάνουν τα 27 έτη και τις εγγυημένες ποσότητες να πλησιάζουν το σύνολο των παραγομένων απορριμμάτων σε περιφέρειες ή νομούς, χωρίς λήψη υπόψη της δραστικής μείωσης της κατά κεφαλήν παραγωγής απορριμμάτων λόγω της κρίσης της τελευταίας 7ετίας και της ιεραρχίας της διαχείρισης, στηνπρώτη θέση της οποίας είναι η μείωση των παραγόμενων απορριμμάτων.
Η διέξοδος από το μονά ζυγά χαμένο δίλημμα «αποδέχομαι τις Μονάδες όπως έχουν ωριμάσει ή τις παραπέμπω στις καλένδες» θα μπορούσε να συνοψιστεί στο εξής:
Ακολούθησε την τακτική του προερχόμενου από τον οικολογικό χώρο, δημάρχου Κοζάνης Λευτέρη Ιωαννίδη.Αυτός «προκειμένου να μην τινάξει στον αέρα έναν σχεδιασμό 15 χρόνων με τις όποιες συνέπειές του, χωρίς να έχει κάτι ισοδύναμο και ρεαλιστικό να αντιπροτείνει», διαπραγματεύθηκε καίριες παρεμβάσεις στις δεσμεύσεις (αλλαγές στην εγγυημένη ποσότητα, μειωμένο τέλος εισόδου προδιαλεγμένων οργανικών) και κατάφερε να διατηρήσει τις εξασφαλισμένες χρηματοδοτήσεις και μια έστω όχι τέλεια αλλά παραδεκτή και με δυναμική βιώσιμης διαχείρισης λύση. Στον παρακάτω σύνδεσμο αναλυτικά η θέση του Δήμου Κοζάνης http://www.kozan.gr/post/212954.
Γενικότερα, αναπόφευκτα τίθεται το ερώτημα αν οι ενδιαφερόμενοι ή και ήδη ανάδοχοι δεχτούν διαπραγμάτευση ή όχι. Είναι πολύ πιθανότερο να δεχτούν, αν ξέρουν ότι έτσι θα πάνε με συναίνεση και όχι σε σύγκρουση με το κράτος και τους Δήμους.
Αυτή σε αδρές γραμμές είναι η μόνη ρεαλιστική τακτική απέναντι στο πρόβλημα, όπως σήμερα έχει διαμορφωθεί.
Δεν είναι ανθόσπαρτος δρόμος, με δεδομένο ότι σημαντικά ζητήματα σε μια τέτοια επείγουσα διαπραγμάτευση είναι οι διαστάσεις των Μονάδων, οι εγγυημένες ποσότητες, το θέμα των προδιαλεγμένων οργανικών, και οι μέθοδοι Επεξεργασίας. Η αποφυγή, όμως, εφόσον οι ρεαλιστικές προσεγγίσεις επικρατήσουν, μιας μεταφορικά και κυριολεκτικά βρώμικης και ακριβής στασιμότητας, θα είναι μεγάλο και ορατό σε πανελλήνια κλίμακα κέρδος.
Τότε θα μπορέσουμε να δούμε με πραγματικούς όρους το πως θα πάμε σε μια οριστικά βιώσιμη κατάσταση, που θα καταστήσει τα σκουπίδια στους δρόμους κακή ανάμνηση και μόνο.
*Αντιπρόεδρος περιφερειακού συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας
Έληξε η προθεσμία υποβολής για το πρόγραμμα Erasmus+
Μεγάλος ο αριθμός των ενδιαφερομένων εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα Erasmus+ στα πλαίσια της Βασικής Δράσης 1 –Μαθησιακή Κινητικότητα Προσωπικού Σχολικής Εκπαίδευσης. Η καταληκτική ημερομηνία υποβολής ήταν η 2 Φεβρουαρίου 2016, 12:00 (ώρα Βρυξελλών).
Το ενδιαφέρον του σχολικού προσωπικού είναι ιδιαίτερα υψηλό γιατί μέσω των συγκεκριμένων δράσεων προσφέρεται η ευκαιρία να βιώσουν μια μαθησιακή εμπειρία σε μια άλλη χώρα. Επίσης οι σχολικές μονάδες δίνουν στο διδακτικό και σε άλλα μέλη του εκπαιδευτικού προσωπικού ευκαιρίες και κίνητρα για την απόκτηση νέων ικανοτήτων με έμφαση στην εκπαιδευτική καινοτομία. Βασικός στόχος είναι η διασφάλιση και η μεγιστοποίηση της επίδρασης των δραστηριοτήτων στην επαγγελματική εξέλιξη όλων των μελών του προσωπικού, η επαρκής διάδοσή τους σε ολόκληρο το σχολείο και η ενσωμάτωση των ικανοτήτων που αποκτά το προσωπικό τους στη διδακτική πρακτική του σχολείου μετά το πέρας της κινητικότητας.
Η Προωθήτρια Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων κ. Σαρλή Έλενα και τα μέλη της Ομάδας Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων κ. Κουρτέσης Παναγιώτης-Ηλίας, κ. Πλώτα Δέσποινα, κ. Παπαδημητροπούλου Παναγούλα και κ. Μπουλιέρης Θωμάς ανταποκρίθηκαν άμεσα στα αιτήματα των ενδιαφερομένων σχολικών μονάδων μέσω διαρκούς τηλεφωνικής υποστήριξης και ανάρτησης ενημερωτικού υλικού στο επίσημο blogτης, ενώ η Προωθήτρια Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων υποστήριξε τους ενδιαφερομένους εκπαιδευτικούς μέσω της υλοποίησης workshop (στοχευμένων σεμιναρίων μικρών ομάδων εργαστηριακού τύπου) στις περιφερειακές ενότητες αρμοδιότητάς της ΠΔΕΔΕ.
Θα ακολουθήσει νέος κύκλος επιμορφωτικών και υποστηρικτικών δράσεων από την Ομάδα Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων μετά από το σύνολο των αιτημάτων που θα δεχτεί από σχολικές μονάδες που επιθυμούν να υποβάλλουν αίτηση στη Βασική Δράση 2- Στρατηγικές Συμπράξεις- για ανάπτυξη και ενίσχυση διακρατικών συνεργασιών μεταξύ φορέων/οργανισμών που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εκπαίδευσης, της κατάρτισης, της νεολαίας ή σε άλλον κοινωνικοοικονομικό τομέα, με καταληκτική ημερομηνία υποβολής την 31 Μαρτίου 2016, 12:00 (ώρα Βρυξελλών).
Περισσότερα...
Απεργούν οι δημοσιογράφοι της χώρας
Απεργούν σήμερα οι δημοσιογράφοι όλης της χώρας μετά από απόφαση των Συνεργαζόμενων Ενώσεων στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ ζητώντας την απόσυρση του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό.
Από τις 6 το πρωΐ της Τετάρτης έως τις 6 το πρωΐ της Πέμπτης δεν θα μεταδοθούν τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά δελτία ειδήσεων και ενημερωτικές εκπομπές. Η «Καθημερινή» δεν θα κυκλοφορήσει αύριο, Πέμπτη. Θα κυκλοφορήσει και πάλι την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου. Η απεργία πραγματοποιείται στο πλαίσιο της 24ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που έχει εξαγγελθεί για την Πέμπτη.
Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ
Οι Συνεργαζόμενες Ενώσεις στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ, σύμφωνα με σχετική απόφασή στην από 25/1/2016 συνεδρίαση και στο πλαίσιο της 24ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που έχει εξαγγελθεί για την Πέμπτη 4/2/2016, πραγματοποιούμε 24ωρη απεργία από τις 06.00 π.μ. της Τετάρτης, 3 Φεβρουαρίου 2016 έως τις 06.00 π.μ. της Πέμπτης, 4 Φεβρουαρίου 2016 σε όλη τη χώρα.
Οι εργαζόμενοι στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ, ως αναπόσπαστο κομμάτι της δοκιμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ενάντια στο καίριο πλήγμα που επιφέρει το σχέδιο Κατρούγκαλου στα ασφαλιστικά Ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης, οδηγεί το σύνολο των (ακόμη) εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των απλήρωτων και των οικογενειών τους, στην πλήρη εξαθλίωση, επιβραβεύοντας την εργοδοτική αυθαιρεσία και τη μαύρη εργασία.
Μετά τις διαδοχικές ληστείες των αποθεματικών των ασφαλιστικών Ταμείων, το κούρεμα του PSI, τις διαδοχικές ανακεφαλαιοποιήσεις των συστημικών Τραπεζών, τώρα σειρά έχει και η δήμευση όσων αποθεματικών έχουν ακόμη απομείνει.
Επισημαίνοντας για άλλη μια φορά ότι το Ασφαλιστικό είναι μείζον θέμα για τον κλάδο αφού εντάσσεται στην γενικότερη κατεύθυνση διάλυσης της κοινωνικής ασφάλισης και της μετατροπής, ενός κοινωνικού δικαιώματος σε ατομική υπόθεση, οι Συνεργαζόμενες Ενώσεις διατρανώνουν προς κάθε κατεύθυνση την πάγια και αδιαπραγμάτευτα αγωνιστική τους θέση για:
• Την αυτονομία και την αυτοτέλεια των ασφαλιστικών Ταμείων των εργαζομένων στα ΜΜΕ και των πόρων τους, που αποτελούν εργοδοτική εισφορά και υποκαθιστούν στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ τη συμμετοχή του κράτους στην τριμερή χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης. Το αγγελιόσημο αποτελεί κατάκτηση και δεν είναι προνόμιο, όπως επιδιώκουν να το εμφανίσουν κάποιοι για να προκαλέσουν κοινωνικά αντανακλαστικά εναντίον των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
• Τα Ταμεία των εργαζομένων στα ΜΜΕ είναι αυτοχρηματοδοτούμενα και δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Αντίθετα, παρά τα εκατομμύρια που τους οφείλει το Δημόσιο από το ΙΚΑ, τα δομημένα ομόλογα, τη διαδοχική ασφάλιση και την ΕΡΤ, συνεισφέρουν και στα δημόσια έσοδα.
• Τα Ταμεία των εργαζομένων στα ΜΜΕ και των Ενώσεων ΜΜΕ είναι αδιαπραγμάτευτη ζώνη ανεξαρτησίας και διασφάλισης για την ελευθερία της έκφρασης, τις ΣΣΕ και το δικαίωμα της κοινής γνώμης για υπεύθυνη ενημέρωση.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ, ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ
• τη διατήρηση του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ ως ανεξάρτητου, ενιαίου και αυτοτελούς Ταμείου στα ΜΜΕ με ένταξη στην ασφάλισή του όλων των κατηγοριών εργαζομένων στα Μέσα Ενημέρωσης.
• τη διασφάλιση του αγγελιοσήμου, με επέκτασή του στα διαδικτυακά ΜΜΕ, ως πόρου χρηματοδότησης των Ταμείων μας κύριας και επικουρικής ασφάλισης.
• την απόσυρση του σχεδίου Κατρούγκαλου, το οποίο επιχειρεί να αποδομήσει τα εναπομείναντα ασφαλιστικά δικαιώματα όχι μόνο του κλάδου αλλά και όλων των εργαζομένων.
Καταδικάζουμε κάθε προσπάθεια για την κατάργηση της αυτονομίας και αυτοτέλειας των ασφαλιστικών Ταμείων των εργαζομένων στα ΜΜΕ, της δήμευσης των αποθεματικών τους και την κατάργηση του βασικού τους εσόδου, του αγγελιοσήμου και φυσικά δεν πρέπει να πάψει να χρηματοδοτεί το ασφαλιστικό των εργαζομένων στον Τύπο.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ, ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΗ ΑΝΑΒΟΛΗ, να δώσουμε αγωνιστική απάντηση στο νέο γύρο της αντεργατικής και αντασφαλιστικής επίθεσης που έχουν ήδη αποφασίσει και που θα σημάνει νέο χτύπημα στα ασφαλιστικά Ταμεία και τη νέα μείωση στις συντάξεις και τις παροχές, και θα επιφέρει καίριο και καταλυτικό πλήγμα στον όποιο συνεκτικό ιστό της κοινωνίας και της ελληνικής οικογένειας έχει απομείνει.
Η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζομένων Ενώσεων καλεί όλους τους εργαζόμενους στο χώρο του Τύπου να συμμετάσχουν αγωνιστικά στην 24ωρη απεργία της Τετάρτης 3/2/2016 και στην απεργιακή συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί στις 12 το μεσημέρι στο Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29).
√ Διεκδικούμε δουλειά, αξιοπρεπείς ΣΣΕ, κοινωνική ασφάλιση για όλους και σοβαρή, αξιόπιστη και δημοκρατική ενημέρωση με βάση τις αληθινές ανάγκες της κοινωνίας.
√ Ζητάμε συλλογικά δικαιώματα, που θα εγγυώνται την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία των εργαζομένων στα ΜΜΕ και της Ενημέρωσης.
Πηγή: kathimerini.gr
«Λουκέτο» από την Περιφέρεια στο πυρηνελαιουργείο που σημειώθηκε το ατύχημα
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας διακόπτει κάθε λειτουργία παραγωγικής διαδικασίας στο πυρηνελαιουργείο που δραστηριοποιείται στην Βιομηχανική Περιοχή Πατρών και στο οποίο σημειώθηκε το πρωί της Τρίτης έκρηξη και πυρκαγιά με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός εργαζομένου.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Αχαΐας Γρηγόρης Αλεξόπουλος έλαβε άμεσα την απόφαση να μπει «λουκέτο» στη συγκεκριμένη επιχείρηση, έπειτα και από την επιτόπια αυτοψία σήμερα το πρωί, κλιμακίου της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Π.Ε. Αχαΐας, παρουσία και του Γενικού Διευθυντή, λίγο μετά το ατύχημα, καθώς και από το έγγραφο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ΒΙ.ΠΕ. Πατρών, σύμφωνα με το οποίο ανακαλείται το Πιστοποιητικό Ενεργητικής Πυροπροστασίας της συγκεκριμένης εταιρίας.
Η διακοπή λειτουργίας του πυρηνελαιουργείου στη ΒΙΠΕ Πατρών του Δήμου Δυτικής Αχαΐας ισχύει από σήμερα 2 Φεβρουαρίου 2016 έως ότου διαπιστωθούν τα ακριβή αίτια που προκάλεσαν το ατύχημα και αποκατασταθούν πλήρως οι βλάβες που προκλήθηκαν.
Τυχόν επαναλειτουργία της εταιρίας θα γίνει μόνο εάν και εφόσον καλυφθούν τα παραπάνω και η καλή λειτουργία, κάτι το οποίο θα πρέπει να διαπιστωθεί από νέα αυτοψία της Διεύθυνσης Ανάπτυξης, ενώ πρέπει να προσκομισθεί από μέρους της εταιρίας επικαιροποιημένα μηχανολογικά σχέδια της εγκατάστασης.
«Είχαμε διαμηνύσει στους υπευθύνους πως δε θα ανεχθούμε να θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή. Σήμερα ένας συνάνθρωπός μας κινδύνευσε. Άμεσα αποφασίσαμε να βάλουμε λουκέτο μέχρι να διαπιστωθεί τι συνέβη αλλά και να ληφθούν όλα τα μέτρα ασφαλείας και να μην ξαναέχουμε παρόμοια θλιβερά περιστατικά» υπογράμμισε ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Απόστολος Κατσιφάρας.
«Δυστυχώς τα χέρια μας είναι ‘δεμένα’. Έχουμε παρέμβει δεκάδες φορές για τη λειτουργία των συγκεκριμένων επιχειρήσεων, όμως ο νομοθέτης έχει αφήσει ανοικτό ένα ‘παράθυρο’ και πάντα βρίσκουν τους τρόπους. Για αυτό και ζητάμε από τα αρμόδια Υπουργεία να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο» επεσήμανε από την πλευρά του ο Αντιπεριφερειάρχης Γρ. Αλεξόπουλος.
Και κατέληξε ο κ. Αλεξόπουλος: «Το σημερινό περιστατικό θα μπορούσαμε να το είχαμε αποφύγει αν είχε τροποποιηθεί η Κ.Υ.Α. 1958/2012 (ΦΕΚ 21 Β’/13-01-2012), όπως έχουμε ζητήσει εδώ και καιρό από τον αρμόδιο Υπουργό ώστε οι αδειοδοτήσεις να μην δίνονται μόνο με τη συμπλήρωση μιας αίτησης. Με επιστολή μας εγκαίρως έχουμε προειδοποιήσει για τους κινδύνους που κρύβει η διαδικασία αδειοδότησης, αλλά ταυτοχρόνως ζητούσαμε και ζητούμε αυστηρότερους περιβαλλοντικούς όρους. Μόνο με ένα κατάλληλο και σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο, εναρμονισμένο στην ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική θα μπορέσουν να προσανατολιστούν οι επιχειρηματίες στην κατανόηση του μεγέθους του προβλήματος ώστε να επενδύσουν στον αναγκαίο εξοπλισμό, διευκολύνοντας παράλληλα τις αρμόδιες υπηρεσίες στην διαδικασία ελέγχου και διασφαλίζοντας την ποιότητα περιβάλλοντος και διαβίωσης».
Υπό την αιγίδα της Περιφέρειας το Let’s Do It Greece 2016
Για μια ακόμα χρονιά η Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας έθεσε υπό την αιγίδα της το «Let’s Do it Greece 2016», το εθνικό σκέλος της Διεθνούς Εθελοντικής Καμπάνιας «Let’s Do it World».
Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, Απόστολος Κατσιφάρας, απατώντας θετικά στο αίτημα της ελληνικής οργανωτικής ομάδας και στον επικεφαλής της, Νίκο Κιούση, δήλωσε: «Από το 2013 που ξεκίνησε η συνεργασία μας με το Let’sDoItGreece, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει ξεχωρίσει πανελλαδικά για την ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινωνιών στα θέματα της προστασίας του περιβάλλοντος και τη μεγάλη συμμετοχή των εθελοντικών ομάδων και οργανώσεων. Είμαι σίγουρός ότι με τη στενή συνεργασία μας με την Εθνική Ομάδα Συντονισμού, για μια ακόμα χρονιά, η Δυτική Ελλάδα θα κινητοποιηθεί για ένα καλύτερο και καθαρότερο περιβάλλον».
Είναι η 5η φορά που οργανώνεται στην Ελλάδα η δράση «Let’sDoit», που έχει ως στόχο, μέσα σε μια μέρα, να συντονιστούν δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς, επιχειρήσεις, σχολεία, εθελοντές και απλοί πολίτες, σε ολόκληρη την Ελλάδα, πραγματοποιώντας εθελοντικές δράσεις καθαρισμού, εξωραϊσμού και αισθητικής αναβάθμισης σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας.
Εφέτος, ως ημέρα διεξαγωγής της Πανελλήνιας Εθελοντικής Εκστρατείας «Let’sdoitGreece 2016» έχει καθοριστεί η Κυριακή 17 Απριλίου 2016.
«Μέσω τη συνεργασία μας με το Let’sdoitGreece στόχος μας είναι να διευκολύνουμε το έργο των εθελοντών και να κινητοποιήσουμε ακόμα περισσότερους φορείς και πολίτες. Είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τη Συντονιστική Ομάδα ώστε να υπάρξει τις επόμενες εβδομάδες Συνάντηση Συντονισμού για τους εθελοντές της Δυτικής Ελλάδας» ανέφερε από τη μεριά του ο βοηθός Περιφερειάρχη σε θέματα Ολυμπισμού – Εθελοντισμού και Αθλητισμού, Δημήτρης Κωσταριάς.
16/02/1821, η μεγάλη απόφαση του Αλ. Υψηλάντη
Ιστορική επιμέλεια: Γεώργιος Η. Ορφανός
Ο πόλεμος της εθνικής ανεξαρτησίας των Ελλήνων ή – όπως έχει επικρατήσει να λέγεται – η Επανάσταση του 1821 ξεκίνησε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη το β’ δεκαπενθήμερο του Φλεβάρη του 1821, στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες (Μολδαβία & Βλαχία). Στο σημερινό μας σημείωμα θα παρακολουθήσουμε την προσπάθεια του Υψηλάντη από το ξεκίνημά της έως το οικτρό της τέλος.
Η επιλογή της Μολδοβλαχίας
Επελέγη η Μολδοβλαχία για 3 λόγους: (α) διοικούνταν από Φαναριώτες από το 1709, (β) υπήρχε ακμάζων ελληνισμός στην περιοχή και (γ) οι Τούρκοι, μετά από ρωσοτουρκική συνθήκη του 1812, δεν είχαν στρατό εκεί, ούτε και το δικαίωμα της στρατιωτικής επέμβασης, αλλά διέθεταν, από τα εδάφη των Παραδουνάβιων ηγεμονιών, στρατιωτικές δυνάμεις μονάχα στο φρούριο της Βραΐλας, μιας πόλης στη σημερινή Ρουμανία, με ανθηρό, κατά τον 19ο αιώνα, όμως, ελληνικό στοιχείο. Επιπλέον, πρέπει να επισημανθεί και ό,τι γράφει ο Ν. Τοντορώφ («Η Βαλκανική Διάσταση της Επανάστασης του 1821», σελ. 80), ότι δηλαδή «στη Μολδοβλαχία επικρατούσαν καλύτερες συνθήκες για την προσέλκυση εκπροσώπων των υπόλοιπων βαλκανικών λαών στο ελληνικό απελευθερωτικό κίνημα, με την προοπτική της επέκτασης της προετοιμαζόμενης εξέγερσης σε μια παμβαλκανική επανάσταση».
Στις 16/2/1821, λοιπόν, αφού τους τελευταίους μήνες είχαν εκδηλωθεί κάποια «κρούσματα» προδοσίας στους κόλπους των Φιλικών, ο αρχηγός της «Φιλικής Εταιρείας», Αλέξανδρος Υψηλάντης, στο Κισνόβιο (Κισσένιεφ), την πρωτεύουσα της Βεσσαραβίας και έδρα του Έλληνα πολιτικού διοικητή της περιοχής και γαμπρού του Αλέξανδρου Υψηλάντη, Κωνσταντίνου Κατακάζη, λαμβάνει την απόφαση για την οριστική κήρυξη της ελληνικής Επανάστασης, όπως είχε προσχεδιαστεί. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στο Κισνόβιο, ας γραφεί και τούτο, δεν θα αποφάσιζε για την αναβολή ή την άμεσο έναρξη της Επανάστασης, αλλά για το από πού θα ‘πρεπε να ξεκινήσει, από τις Παραδουνάβιες ηγεμονίες ή από την κυρίως Ελλάδα.
Μια βδομάδα σχεδόν αργότερα, έχουμε δραστικές εξελίξεις. Συγκεκριμένα, στις 22 του ίδιου Φλεβάρη, παραιτούμενος από το ρωσικό στρατό, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, με δύο από τα αδέλφια του (Νικόλαο και Γεώργιο) και πλήθος οπαδών του, διαβαίνει τον ποταμό Προύθο και εισέρχεται στη Μολδαβία. Από το Ιάσιο της Μολδαβίας, όπου συναντά το Μιχαήλ Σούτσο, κυκλοφορεί την περίφημη προκήρυξή του στις 24/2/1821, «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Πρόκειται για ένα κάλεσμα των υποδούλων για απελευθερωτικό αγώνα και ταυτόχρονα κηρύσσει την έναρξη της Επανάστασης κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας («Η ώρα ήλθεν, ω άνδρες Έλληνες»). Συγκεκριμένα, μιλά για ελευθερία και πατρίδα, για δικαιώματα και φιλελεύθερες ιδέες, κάνει λόγο για μια «κραταιά δύναμη» που θα υπερασπίσει τα ελληνικά δίκαια, αφήνοντας να εννοηθεί έτσι πως έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη της ομόδοξης και εχθρικής προς το Σουλτάνο Ρωσίας. Οι διακηρύξεις του Υψηλάντη διαβάστηκαν δημόσια στην Οδησσό με πάνδημες επιδοκιμασίες.
Λέγεται, μάλιστα, καθώς η «Φιλική» είχε, χάρη στο «Θούριο» του Ρήγα, εξαπλωθεί σ’ όλους τους λαούς της Βαλκανικής (Σέρβους, Βούλγαρους, Αλβανούς, αλλά όχι και Μολδαβούς βογιάρους γαιοκτήμονες ) και είχε φτάσει και στην Κρήτη, ότι, όταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης θα έδινε το έναυσμα για την Επανάσταση, ο σηκωμός, στηριγμένος σε αλλοτινά σχέδια του Ρήγα Φεραίου, θα ήταν παμβαλκανικός! Ο ίδιος ο Υψηλάντης είχε αποπειραθεί να στείλει τον Ύπατρο στον Αλήπασα, αλλά ο απεσταλμένος του δολοφονήθηκε κοντά στη Νάουσα και ο Πωπ, που επρόκειτο να πάει στο Σέρβο Μίλος Οβρένοβιτς για λογαριασμό του Υψηλάντη, πιάστηκε από τους Τούρκους και, για να μην υποστεί βασανιστήρια, αυτοκτόνησε.
Μονάχα που ο ξεσηκωμός που ήθελε ο Υψηλάντης δε θα απελευθέρωνε τους Βαλκάνιους αγρότες από την καταπίεση των γαιοκτημόνων όπως ήθελε ο άλλοτε αξιωματικός του ρωσικού στρατού Θεόδωρος Βλαδιμηρέσκου, επικεφαλής ενός, γύρω στο 1821, κινήματος των κολίγων της Μολδοβλαχίας. Αποσκοπούσε, κατά τον Κορδάτο, να επαναστατήσουν τα Βαλκάνια υπέρ των Ελλήνων φεουδαρχών, οι οποίοι, κατόπιν, τροπαιούχοι, θα αντικαθιστούσαν την τουρκική εξουσία στην Κωνσταντινούπολη. Ο Βλαδιμηρέσκου, όπως γράφει ο Τοντόρωφ Ν. (βλ. όπου παραπάνω, σελ. 102), στην πρώτη του προκήρυξη (23 Γενάρη 1821) απευθύνεται προς τους «αδελφούς κατοίκους της Βλαχίας» και τους καλεί σε αγώνα ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους, «για να εξαφανίσουν τους κακούς με κακό» και να αφαιρέσουν «τα αγαθά και το βιος που απέχτησαν κακώς οι τύραννοι και οι βογιάροι».
Η είδηση, πάντως, για την έκρηξη Επανάστασης στη Μολδοβλαχία έφτασε στην Κωνσταντινούπολη στις 1 Μαρτίου του 1821. Διπλωματικά, το τούρκικο υπουργείο εξωτερικών προσπάθησε με τη «βοήθεια» της «Ιεράς Συμμαχίας» να απομονώσει τη Ρωσία, που τη θεωρούσε υπαίτια της εξέγερσης. Πολιτικά, ο Σουλτάνος διέταξε τον πατριάρχη, Γρηγόριο τον 5ο, να αφορίσει τους επαναστάτες και στρατιωτικά, κήρυξε γενική επιστράτευση των μουσουλμάνων υπηκόων του, κάνοντας λόγο για «ιερό πόλεμο» κατά των αλλοπίστων.
Είχαμε αφήσει, νωρίτερα, τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στο Ιάσιο. Μια εβδομάδα παρέμεινε εκεί, αλλά δεν έκανε το παραμικρό για διοργάνωση και αύξηση του στρατού του, παρά μονάχα μοίραζε δεξιά και αριστερά στρατιωτικούς βαθμούς, διορίζοντας στρατηγούς και αξιωματικούς για το επιτελείο του. Πέρα απ’ αυτό, αναφέρεται και το ότι επιχείρησε επονείδιστες καταπιέσεις εις βάρος πλουσίων Ελλήνων και Ρουμάνων και ότι επιδοκίμασε τη σφαγή από τον Β. Καραβιά της ασήμαντης σε αριθμό τουρκικής φρουράς στο Γαλάτσι της Ρουμανίας και, κατόπιν, τη λεηλασία αυτής της πόλης και τη δήωση του Ιάσιου και άλλων περιοχών για πλιατσικολόγημα.
Η ενθουσιώδης φιλοπατρία των νέων «Ιερολοχιτών»
Κι ενώ, στις 10, λοιπόν, του Μάρτη, ο Υψηλάντης διοργανώνει από εθελοντές στη Φωξάνη της Μολδαβίας τον «Ιερό Λόχο», αρχικής δύναμης 100 αντρών υπό το Γ. Καντακουζηνό, εγκαθίσταται, πάλι αδρανής για αρκετές ημέρες, στο Πλοέστι και κατά τα τέλη του ίδιου μήνα, φτάνει στο Βουκουρέστι.
Σχετικά με τον ενθουσιασμό, με τον οποίο κατατάχτηκαν οι νέοι στον «Ιερό Λόχο», δίχως να μπορούν, τότε, να προβλέψουνε ότι, λίγους μονάχα μήνες αργότερα, θα αποδεικνυόταν ένα οδυνηρότατο «Βατερλό» για τους ίδιους και τους ηγήτορές τους, ας δώσουμε το λόγο στον Ηλία Φωτεινό: «[…] Την 27ην του Μαρτίου ημέραν Κυριακήν μετά μεσημβρίαν, κατά παρακίνησιν Αρχιμανδρίτου τινός Έλληνος παπά Βασιλείου, φίλου και συνοπαδού του Γ. Ολυμπίου, προσκληθέντες δύο ιερείς αγνoούντες ου ένεκα, εις τον οίκον του Βέλλιου, όπου ενέδρευεν ο Ι. Φαρμάκης εκεί προητοιμασμένη ούσα η τρίχρωος μεταξωτή σημαία, σύμβολα φέρουσα εκ του ενός τον άγιον Κωνσταντίνον συν τη Ελένη με το σημείον του σταυρού και υπό αυτοίς το «εν τούτω νίκα», εκ δε του άλλου τον Φοίνικα με το «εκ της κόνεώς μου αναγεννώμαι» έκαμαν κατ' επιταγήν λιτανείαν· έπειτα ο μέν εις ιερεύς κρατών εν χερσί τον σταυρόν, ο δε το ιερόν ευαγγέλιον, και μεταξύ τούτων ο ενθουσιαστικώτατος Κωνσταντίνος Κυριάκου Αριστίας φέρων επί ώμου αναπεπταμένην την ιεράν Σημαίαν, κατόπιν δε τούτων έως δέκα οπλοφόροι ξιφήρεις, εξήλθον ομού του ρηθέντος οίκου ψάλλοντες το «έλαμψεν η χάρις σου σήμερον»κτλ. και μετά τούτο άδοντες τα φιλελεύθερα άσματα του αειμνήστου Ρήγα Φερραίου το «δεύτε παίδες των Ελλήνων», «φίλοι μου συμπατριώται» και το «ως πότε παλληκάρια να ζώμεν στα στενά» κτλ. και παρακολουθούμενοι εν τω μεταξύ από πλήθος πολύ άλλων οπλοφόρων εγκατοίκων και οπλομάχων φιλελευθέρων, εστάθησαν oι επί κεφαλής του πλήθους δύο ιερείς μετά του ρηθέντος σημαιοφόρου εις το τετράοδον της παλαιάς Κούρτης, εδεήθησαν εκεί υπέρ της σωτηρίας των ορθοδόξων χριστιανών, ευχάς, θυμιάματα και δάκρυα προς τον Θεόν αναπέμψαντες εκφώνησαν τρανώς το «Σώσον Κύριε τον λαόν σου» κτλ. και ευθύς με ακατάπαυστον πυροβολισμόν επ' αέρος άνευ σφαιριδίων, δεν ηκούετο άλλο από το στόμα του πλήθους, ειμή το, ζήτω η ελευθερία, εωσού επέστρεψαν εις την ρηθείσαν oικίαν· ανέπηξεν και ο Σημαιοφόρος ευτυχώς την σημαίαν επί του πυλώνος τότε επροσκύνησαν πάντες αυτήν, επυροβόλησαν αύθις και τελευταίον έκραξαν μεγαλοφώνως το «και εις τας πύλας του Βυζαντίου». Μετά τούτο, oι μέν επανήλθον εις τα ίδια, oι δε συνακολουθούντες αυθόρμητοι από ενθουσιασμόν, ήρχισαν να συγκατατάττωνται εις στρατολογίαν […]».
Κοντά στο Βουκουρέστι, είχε στρατωνιστεί, με τους 3000 άντρες του, ο Θεόδωρος Βλαδιμηρέσκου, ενώ μέσα στην πόλη είχε σταθμεύσει ο Ρουμάνος χριστιανός, Σάββας Φωκιανός. Ο στενός συνεργάτης του Υψηλάντη, Γεωργάκης Ολύμπιος, από το 1820 (27 Δεκέμβρη), είχε συμφωνήσει με το Βλαδιμηρέσκου για σύμπραξη και γι’ αυτό, μόλις πέρασε ο Υψηλάντης τον Προύθο, ο Ρουμάνος «αντάρτης» πήγε κοντά του με τους Βλάχους αγρότες του. Ο Υψηλάντης, όμως, αντί να τους προσεγγίσει, έκανε οτιδήποτε άλλο πλην της συγκρότησης ενιαίου και πειθήνιου στρατεύματος, αλλά, αφού προέβη σε διώξεις σε βάρος των επισημότερων κατοίκων της πόλης, ασχολήθηκε πιο πολύ με τον καταρτισμό και τη συντήρηση ενός θεατρικού θιάσου.
Νωρίτερα, στις 14 Μαρτίου 1821, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ως υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, τού αποστέλλει, εξ ονόματος του Τσάρου, επιστολή, με την οποία επικρίνει τον τρόπο και το χρόνο έναρξης της Επανάστασης στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες. Στην ουσία, έμμεσα, αναγνώριζε τα ελληνικά δίκαια και την Επανάσταση, που ως τότε υπεράσπιζε όσο μπορούσε διπλωματικά με την υπουργική του ιδιότητα. Πάντως, τούτη είναι η δεύτερη φορά που αντιμετωπίζει «δισταχτικά» έναντι του Υψηλάντη την επικείμενη Επανάσταση ο Καποδίστριας. Η προηγούμενη ήταν σε διά ζώσης συνομιλία τους το χειμώνα του 1820 …
Ο αφορισμός του Υψηλάντη και η δολοφονία του Βλαδιμηρέσκου
Στο Βουκουρέστι, όμως, βρίσκει τον Υψηλάντη τόσο η καταδίκη της Επανάστασης από τον Τσάρο Αλέξανδρο τον 1ο, όσο και η διαγραφή του Υψηλάντη από τους ρωσικούς στρατιωτικούς καταλόγους, αλλά και ο αφορισμός των Υψηλάντη – Μιχαήλ Σούτσου από τον οικουμενικό πατριάρχη Γρηγόριο τον 5ο.
Γιατί, όμως, αφόρισε ο Γρηγόριος τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και έστειλε τις νουθετικές εγκυκλίους, παρασέρνοντας στον ίδιο, αντιδραστικό, δρόμο πολλούς ανά την Ελλάδα αρχιερείς να καταδικάζουν τους επαναστάτες; Κάποιοι λένε πως και άλλοτε, σε παραπλήσιες κρίσιμες για τους Έλληνες καταστάσεις, μια σειρά αντιδράσεων σαν και την τωρινή Πατριαρχική είχε γλιτώσει το Γένος από τον αφανισμό, λόγω της τουρκικής μανίας! «[...] Αν δεν γινόταν ο αφορισμός, ήταν σχεδόν βέβαιο, ότι θα εξοντώνονταν εκατοντάδες χιλιάδες ορθοδόξων χριστιανών […]».
Μετά τον αφορισμό και την αποπομπή του, 1 Απρίλη, πλέον, του 1821, ο Υψηλάντης έφυγε από το Βουκουρέστι προς τα Καρπάθια και άφησε τους Βλαδιμηρέσκου και Σάββα Φωκιανό πίσω του.
Αρχές Μαΐου, όμως, εισέβαλαν στα εδάφη της Μολδοβλαχίας τρεις Τούρκοι πασάδες, ο της Βραΐλας στη Μολδαβία, ο της Σιλιστρίας στη Βλαχία και ο του Βιδινίου στη Μικρή Βλαχία. Ο Σάββας Φωκιανός έφυγε από το Βουκουρέστι προς τον Υψηλάντη, ο Βλαδιμηρέσκου ήλθε σε επαφές με τους Τούρκους και τους υποσχέθηκε, κατά τον Παπαρρηγόπουλο, να σκοτώσει τον Υψηλάντη και το στενό του συνεργάτη, Γεωργάκη Ολύμπιο. Ο Ολύμπιος, όμως, τότε, επικεφαλής 300 αντρών, συνέλαβε το Βλαδιμηρέσκου, τον οδήγησε μαζύ με το στράτευμά του στον Υψηλάντη, ο οποίος διέταξε και τον άνευ διαδικασίας τουφεκισμό του. Ο Παπαρρηγόπουλος γράφει περί προδοσίας του ηγέτη των Ρουμάνων αγροτών, αλλά ο Κορδάτος εντοπίζει την αιτία της εκτέλεσης του Βλαδιμηρέσκου στη σημαντική διάσταση μεταξύ των φεουδαρχικών και μοναρχικών κατά βάθος απόψεων του Αλέξανδρου Υψηλάντη και των φιλολαϊκών και υπέρ της αγροτιάς θέσεων του Ρουμάνου αρχηγού. Πρέπει, όμως, να συμπληρωθούν σ’ αυτό το σημείο και τα εξής: πρώτον, το ότι ο Φωτάκος περιγράφει αναλυτικά πώς εκτελέστηκε ο Βλαδιμηρέσκου από τους ανθρώπους του Υψηλάντη και δεύτερον, το ότι, σχετικά με τις προδοτικές σχέσεις του Βλαδιμηρέσκου με τους Τούρκους, ο ιστορικός Δ. Κόκκινος αναφέρει πως είχε συμφωνηθεί μεταξύ Ολύμπιου και Βλαδιμηρέσκου να ξεσηκωθεί ο δεύτερος όχι κατά του Σουλτάνου, αλλά κατά των Ελλήνων ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας και των πλούσιων βογιάρων, για να παρασύρει το λαό και να μην εγείρει αμέσως τούρκικη επίθεση. Στην ίδια συμφωνία, προβλεπόταν και το ότι ο Ολύμπιος ανελάμβανε την υποχρέωση να παράσχει στο Βλαδιμηρέσκου στρατιώτες, για να προχωρήσει στα συμφωνημένα. Εξάλλου, εάν προσφύγουμε στο Δ. Κόκκινο πάλι, ο Ολύμπιος θεωρούσε τίμιο τον Βλαδιμηρέσκου και δεν ήταν δυνατόν ν’ αμφιβάλει για την τιμιότητά του.
Στο Δραγατσάνι
Ενώ οι Βλάχοι αγρότες εγκατέλειψαν το στρατόπεδο του Υψηλάντη, το υπόλοιπο και ακέφαλο, κατά τον παραπάνω τρόπο, στράτευμα του Βλαδιμηρέσκου ενσωματώθηκε στις δυνάμεις του Υψηλάντη, ο οποίος διέταξε, από το στρατόπεδο Τιργκόβιστε, να καταληφθεί η περιοχή γύρω από τη μονή Δραγατσανίου.
Ο Σάββας Φωκιανός, τότε, με τους άντρες του προσχωρούν στους Τούρκους και οι προσπάθειες ενός στρατηγού του Υψηλάντη, του Κωνσταντίνου Δούκα, να σωθεί η μονή του Νοσσέτου αποτυχαίνουν παταγωδώς μπροστά στη ραγδαίως εφορμώσα τουρκική δύναμη. Ο στρατηγός υποχώρησε άτακτα, πανικός κυρίεψε όσους ήσαν με τον Υψηλάντη στο Τιργκόβιστε, ο ίδιος ο ηγέτης της Επανάστασης έφυγε και κατευθύνθηκε στο Ρίμνικο, προσεγγίζοντας τα σύνορα με την Αυστρία, μ’ αποτέλεσμα, στις 1 Ιούνη, οι Τούρκοι ν’ αλώσουν, αμαχητί, το εγκαταλειμμένο στρατηγείο, απ’ όπου και αποκόμισαν πλούσια λεία.
Καταλαμβάνοντας στη συνέχεια και οχυρώνοντας το Δραγατσάνι μετά τις νίκες τους οι Τούρκοι, είχαν το «πάνω χέρι» στην περιοχή και ο στρατηγός τους, ο Καρά Αχμέτ, θα γυρίσει στο Βουκουρέστι. Συνολικά, ο στρατός του Υψηλάντη έξω από το Δραγατσάνι αριθμούσε 7500 άντρες με 4 τηλεβόλα. Ο Γεωργάκης Ολύμπιος, για να καταληφθεί το Δραγατσάνι, είχε καταστρώσει σχέδιο και είχε προβεί στην υλοποίηση μέρους του σε τέτοιο σημείο, ώστε, αρχές Ιούνη, οι Τούρκοι υπερασπιστές της πόλεως να ετοιμάζονται να φύγουν.
Από βεβιασμένους και υπερφίαλους χειρισμούς επιτελών του Υψηλάντη, ιδίως του Β. Καραβιά, ο οποίος παράκουσε τις εντολές του Ολύμπιου, πραγματοποιήθηκε, στις 6 Ιούνη, επίθεση των ελληνικών δυνάμεων προς την τουρκική φρουρά του Δραγατσανίου, που αριθμούσε περί του 2000 ιππείς. Οι επιτιθέμενες ελληνικές δυνάμεις, οι οποίες αποτελούνταν από τον «Ιερό Λόχο», 500 ιππείς και πυροβολικό υπό την ηγεσία των Β. Καραβιά και Ν. Υψηλάντη, ετράπησαν σε ντροπιαστική υποχώρηση και φυγή και οι «Ιερολοχίτες» γνώρισαν, παρά τον ενθουσιασμό και τη γενναιότητά τους, οικτρή πανωλεθρία. 100 μονάχα από τους «Ιερολοχίτες» σώθηκαν και 2 πυροβόλα από τον Γεωργάκη Ολύμπιο, που είχε προστρέξει με – εφόσον η αφροσύνη του Καραβιά και η συντριβή των αντρών, που ‘χε μαζύ του είχαν «παραλύσει» τον εναπομείναντα στρατό του Αλέξανδρου Υψηλάντη – λιγοστούς άντρες για βοήθεια.
Έτσι, στις 6 – 7 Ιουνίου 1821, η μάχη στο Δραγατσάνι έχει ως τραγικό για τους Έλληνες αποτέλεσμα τη βαριά ήττα του Υψηλάντη και του στρατού του, αλλά και τη συντριβή του «Ιερού Λόχου», αφού από τους 373 «Ιερολοχίτες», που πολέμησαν εναντίον των Τούρκων τότε, οι 200 σκοτώθηκαν στο πεδίο της μάχης. Για την Ευρώπη οι «Ιερολοχίτες» θεωρούνταν «αντάξιοι των μεγάλων προγόνων των, αντάξιοι του Λεωνίδα και των αθανάτων 300 του», σημειώνει ο Δ. Κόκκινος.
Ο ίδιος ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ενώ ο Σάββας Φωκιανός είχε ήδη δολοφονηθεί από τους Τούρκους στο Βουκουρέστι, πέρασε, από τις 15/6, στα αυστριακά σύνορα, αφήνοντας πίσω του στη Μολδοβλαχία «συντρίμμια»! Η Επανάσταση, βέβαια, στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες, ολοκληρώθηκε τέλη Αυγούστου του ίδιου έτους, μετά από ελληνοτουρκικές συγκρούσεις σε διάφορες ρουμάνικες πόλεις (Γαλάτσι, Βραΐλα, Σκουλένι, Ιάσιο κ.α. με Αθανάσιο Καρπενησιώτη, αφού οι Μιχαήλ Σούτσος και Γεώργιος Καντακουζηνός είχανε φύγει από τη Μολδοβλαχία), με την ηρωική αντίσταση των Γεωργάκη Ολύμπιου και Ιωάννη Φαρμάκη, στη Μονή Σέκου.
Η αποτυχία του Υψηλάντη οφείλεται και στον ίδιο και στους λανθασμένους χειρισμούς του, στην κάκιστη προετοιμασία του κινήματος, στον κακό υπολογισμό για συμφωνία των ντόπιων (: δεν είχε καθόλου γίνει προεργασία για τη συμμαχία αυτή), στην εισέλευση τούρκικων στρατευμάτων στη Μολδοβλαχία (: κάτι που δεν περίμενε ποτέ ο Υψηλάντης), στον αφορισμό του Πατριάρχη, στην αποκήρυξη από τον Τσάρο και τη μη χορήγηση ρωσικής βοήθειας σ’ έμψυχο δυναμικό, στην «Ιερά Συμμαχία», που κατέπνιγε κάθε κίνημα μετά τους Ναπολεόντειους πολέμους, και, κυρίως, στην απειρία και την προχειρότητα του βιαστικά συγκροτημένου από ανομοιογενείς ομάδες στρατού του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Πάντως, εάν αναζητήσουμε τα απειροελάχιστα θετικά του εγχειρήματός του, τούτα θα βρεθούν στο ότι – μολονότι ήταν σημαντική η καταστροφή του – ο Υψηλάντης υποχρέωσε, κατά τους πρώτους και δύσκολους μήνες για την Επανάσταση της κυρίως Ελλάδας, την Υψηλή Πύλη (: Σουλτάνος και τουρκική κυβέρνηση) να διαθέσει σημαντικά στρατεύματα στη Μολδοβλαχία, τα οποία, εάν κατέβαιναν στην Πελοπόννησο, ίσως να κατέπνιγαν μαζύ με όσα βρέθηκαν, τότε, εκεί τον ελληνικό ξεσηκωμό!
Περισσότερο, όμως, η πλάστιγγα έγειρε σε βάρος του Αλέξανδρου Υψηλάντη και της Επανάστασής του στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες, από τη στιγμή που τους καταδίκασε πολιτικά ο Τσάρος και, κατά συνέπεια, βρέθηκαν στα νώτα του ανυπεράσπιστου Υψηλάντη άγρυπνοι «θεματοφύλακες» των ανθελληνικών αρχών της «Ιεράς Συμμαχίας» και σύμμαχοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οι Αυστριακοί.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
«Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» της Εκδοτικής Αθηνών, Αθήνα, τ. ΙΒ, 1975.
«Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770 – 2000», Αθήνα, τόμος 3ος, 2003, εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα».
Βακαλόπουλος Απ., «Νέα Ελληνική Ιστορία, 1204 – 1985», Θεσσαλονίκη, 200321, Εκδόσεις «Βάνιας».
Βουρνάς Τάσος, «Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας, 1821 – 1909», Αθήνα, 20004, Εκδόσεις Πατάκη.
Κόκκινος Διονύσιος, «Η ελληνική επανάστασις», τ. I – VI, Αθήνα, 19573 , εκδόσεις «Mέλισσα».
Κορδάτος Γιάνης, «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», τ. Χ, Αθήνα, εκδόσεις «20ος αιώνας».
Κρεμμυδάς Β., «Ιστορία Νεότερη και σύγχρονη Γ’ Γυμνασίου», Ο.Ε.Δ.Β.
Μέντελσον – Μπαρτόλντι Κάρολος, «Επίτομη Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης», εκδόσεις αφοί Τολίδη.
Παπαρρηγόπουλος Κων/νος, «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», τόμοι 7, εκδόσεις Μπούρα, Αθήνα, χ.χ..
Τοντόρωφ Ν,, «Η Βαλκανική διάσταση της Επανάστασης του 1821», Αθήνα 1982, εκδόσεις Gutenberg, επιμέλεια:Γ. Καράς.
Φωτεινός Ηλίας, «Οι άθλοι της εν Βλαχία Ελληνικής Επαναστάσεως το 1821», Λειψία, 1846.
