Ηταν τέλη Ιουνίου, όταν κοντά στους 120 μαθητές όλων των ηλικιών στριμώχτηκαν στη μικρή αίθουσα της «Μιλιάς», του ελληνικού σχολείου γλώσσας στη Λυών, για την αποφοίτησή τους. Τα παιδάκια του νηπίου και του δημοτικού τραγούδησαν, τα μεγαλύτερα πήραν το δίπλωμά τους. Πολλά από αυτά είχαν γεννηθεί στη Γαλλία, άλλα είχαν έρθει εκεί σε μικρή ηλικία και παρότι στο σπίτι οι περισσότεροι γονείς τούς μιλούν ελληνικά, ξεκινώντας το γαλλικό σχολείο έβλεπαν σιγά σιγά την ελληνική γλώσσα να γίνεται για αυτά η δεύτερη, συχνά μια ξένη γλώσσα.

Ηταν ένα χαρούμενο απόγευμα, συγκινητικό για πολλούς από τους γονείς που έβλεπαν την πρόοδο των παιδιών τους. Για αυτό και η Κλειώ Μπουρνόβα, η πρόεδρος του συλλόγου γονέων, στενοχωριόταν που με την ομιλία της ίσως θα χαλούσε το κλίμα. Ολο τον χρόνο προσπαθούσε να μην τους απασχολεί με τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η «Μιλιά», αλλά η κατάσταση ήταν πλέον οριακή. «Η προσπάθειά μας μπορεί να σβήσει από στιγμή σε στιγμή», τους είπε. Πέρυσι είχε χρειαστεί να μετακομίσουν σε χώρο με υψηλότερο ενοίκιο και το υπουργείο Παιδείας δεν είχε καταφέρει να στείλει εκπαιδευτικό. Ετσι αναγκάστηκαν να ξοδέψουν όλες τις αποταμιεύσεις του συλλόγου για να πληρώσουν μια εκπαιδευτικό και να βγει η χρονιά. «Πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε εάν δεν μας στείλουν ούτε φέτος κάποιον από την Ελλάδα», τους είπε.

Εκείνες τις ημέρες είχε επιβεβαιωθεί πως τον Σεπτέμβριο θα ερχόταν κάποιος, αλλά η κ. Μπουρνόβα, ίσως από προαίσθημα, ίσως λόγω της εμπειρίας της, δεν ήταν αισιόδοξη. Δυστυχώς η ανησυχία της βγήκε αληθινή: στις 13 Αυγούστου η φιλόλογος που θα ερχόταν απέσυρε την αίτησή της. «Κάνω τα πάντα για να μη μείνετε χωρίς καθηγητή», τους έγραφε η συντονίστρια εκπαίδευσης στις Βρυξέλλες. Μια νέα προκήρυξη τώρα θα πάρει χρόνο για να ολοκληρωθεί, χωρίς να είναι βέβαιο πως θα βρεθεί κάποιος. Οι αποσπάσεις γίνονται πλέον με μειωμένα επιμίσθια, τα οποία καθυστερούν μήνες να καταβληθούν.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η «Μιλιά» δεν είναι κάτι το ξεχωριστό – αυτή τη στιγμή, τα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας (ΤΕΓ) στο εξωτερικό καλούνται να διαχειριστούν ανάλογες δυσκολίες της κρίσης. Γονείς, εκπαιδευτικοί αλλά και στελέχη του υπουργείου Παιδείας μίλησαν στην «Κ» για τη μεγάλη πρόκληση που έχουν να αντιμετωπίσουν: από τη μια έχουν γίνει τεράστιες περικοπές, από την άλλη λόγω του brain drain έχει αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των νέων γονέων που επιθυμούν τα παιδιά τους να συνεχίσουν μαθήματα Ελληνικών στο εξωτερικό για να μη χάσουν την επαφή με τη γλώσσα.

Η αξία της γλώσσας

Οταν το 2016 ο Βασίλης Γκιόκας ανακάλυψε πως ο 4χρονος γιος του θα μπορούσε να κάνει μαθήματα Ελληνικών στη «Μιλιά», ενθουσιάστηκε που το κράτος έστελνε εκπαιδευτικό από την Ελλάδα για να τον διδάξει: «Σκέφτηκα πως ίσως ήταν ο τρόπος τους να ξεπληρώσουν τις τύψεις και τις ενοχές που μας έδιωξαν από τη χώρα», λέει γελώντας. Μαζί με την οικογένειά του είχε φύγει το 2012. Εχοντας μείνει επί μήνες απλήρωτος, ένιωθε πως στην Ελλάδα δεν υπήρχε πλέον κανένα μέλλον για εκείνον. Στο σπίτι τους στη Γαλλία, μιλούσαν εξαρχής αποκλειστικά ελληνικά, ο γιος τους καταλάβαινε τα πάντα, αλλά κάποια στιγμή είχε μπλοκάρει και δυσκολευόταν να μιλήσει. «Νομίζω πως αφότου φύγαμε από την Ελλάδα, κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η μητρική γλώσσα, πως ουσιαστικά δηλώνει τόπο. Σε εμένα οι λέξεις θυμίζουν στιγμές που έχω ζήσει, στον γιο μου αυτό δεν θα συμβεί», εξηγεί. Ο ίδιος θεωρεί πολύ σημαντικό το να βάλει ο μικρός από τώρα γερές βάσεις στα Ελληνικά – είναι απαραίτητο για όλη την οικογένεια, αφού δεν έχουν αποκλείσει το να επιστρέψουν κάποια στιγμή στην Ελλάδα. Το να χάσει ο γιος τους την επαφή του με τη γλώσσα μπορεί να είναι αποτρεπτικό για μια τέτοια κίνηση.

Αυτό μοιάζει να είναι έγνοια των περισσότερων νέων γονιών που λόγω κρίσης έχουν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό. Ο Γιάννης Κυριαζής, που μένει από το 1999 στην Ολλανδία, τα τελευταία χρόνια αφιερώνει χρόνο στους «Nεοαφιχθέντες», ένα δίκτυο-δίχτυ προστασίας για όλους αυτούς που έρχονται μαζικά πλέον. Αυτό που βλέπει είναι πως όλοι ανεξαιρέτως οι γονείς τον ρωτούν πού μπορούν τα παιδιά τους να συνεχίσουν μαθήματα Ελληνικής Γλώσσας. Εκείνος τους καθοδηγεί σε ένα από τα πέντε ΤΕΓ της Ολλανδίας, αλλά όπως λέει, οι Ελληνες πλέον δεν μεταναστεύουν μόνο στα μεγάλα κέντρα: «Πλέον, μας βρίσκεις μέχρι και στο τελευταίο χωριό. Ξέρω περιπτώσεις γονέων που κάθε Σάββατο οδηγούν χιλιόμετρα για να κάνει μάθημα το παιδί τους», εξηγεί.

Επίσημη παρότρυνση να μάθουν... Ιταλικά

Η οικογένεια Βασιαρδή, λίγες εβδομάδες αφότου εγκαταστάθηκε στη μικρή πόλη Πουατιέ στη Γαλλία, επικοινώνησε με το ελληνικό προξενείο για να μάθει πώς θα μπορούσε ο γιος της να κάνει μαθήματα. Καταλάβαιναν πως δεν θα ήταν δυνατόν να υπάρχει Ελληνας καθηγητής σε κάθε χωριό της Γαλλίας, παρ’ όλα αυτά στενοχωρήθηκαν με τον τρόπο που αντιμετώπισαν την επιθυμία τους: «Μα γιατί δεν μαθαίνει Ιταλικά», επέμειναν. Τελικά το αγόρι παρακολουθεί κάθε Παρασκευή βράδυ δίωρο μάθημα Ελληνικών στη «Μιλιά» μέσω Skype. Και άλλοι γονείς, που μίλησαν στην «Κ», έχουν εισπράξει τα τελευταία χρόνια μια αντίστοιχη αντίδραση από το επίσημο κράτος: «Νιώθουμε πως μπερδεύουν την επιθυμία μας για την εκμάθηση της γλώσσας με κάτι εθνικιστικό», εξηγεί η κ. Μπουρνόβα, η πρόεδρος του συλλόγου της «Μιλιάς». «Προσπαθούμε να τους εξηγήσουμε πως δεν θέλουμε να κάνουμε ένα κρυφό σχολειό, θέλουμε να ενταχθεί η γλώσσα στη ζωή μας, στην πόλη που ζούμε, όχι να είναι περιθωριακή μόνο για τη γιαγιά και τον παππού τα καλοκαίρια».

Το πρώτο βήμα

Η ίδια μαζί με άλλους γονείς δημιούργησε τη «Μιλιά» το 2004. Ο γιος της ήταν τότε στο δημοτικό και το μάθημα των Ελληνικών γινόταν αποκλειστικά από έναν ιεροδιδάσκαλο. Τα παιδιά βασικά έπαιζαν και μάθαιναν ελληνικές προσευχές. Οταν εκείνη, ούσα πανεπιστημιακός, θέλησε να βοηθήσει στην οργάνωση των τμημάτων και της διδασκαλίας, αντιμετώπισε αντιδράσεις: «Μπορεί να μιλάω αγγλικά, αλλά αυτό δεν με κάνει Αγγλο, μόνο μέσω της Ορθοδοξίας θα γίνουν τα παιδιά Ελληνες», της είχε πει ένας κληρικός. Οταν τελικά κατάφεραν να στήσουν τη «Μιλιά», είχαν διάφορα επίπεδα διδασκαλίας με τέσσερις εκπαιδευτικούς αποσπασμένους από την Ελλάδα.

Με την κρίση όμως, έχασαν όλα όσα είχαν χτίσει με κόπο. Και δεν ήταν οι μόνοι: τον Νοέμβριο του 2011, με μια υπουργική απόφαση, από τα 1.000 αναγνωρισμένα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας έμειναν 100. Δύο από αυτά που έχασαν τότε την αναγνώριση ήταν και τα ΤΕΓ της Λωζάννης και της Γενεύης. Ο Μανόλης Λαδουκάκης, εκπαιδευτικός εκεί, κατάλαβε από την πρώτη στιγμή πως το σχολείο που λειτουργούσε ήδη 40 χρόνια για τα παιδιά της ομογένειας ήταν θέμα χρόνου να διαλυθεί: «Δεν χάσαμε όμως ούτε ένα λεπτό», εξηγεί στην «Κ». «Με την οικονομική βοήθεια 15 οικογενειών, ξεκινήσαμε να οργανωνόμαστε ώστε το σχολείο να λειτουργήσει χωρίς τη βοήθεια του κράτους από την επόμενη κιόλας χρονιά. Οι χορηγοί αυτοί δεν είχαν απαραίτητα παιδιά στο σχολείο, θεώρησαν όμως σχεδόν ανήθικο, από τη στιγμή που μπορούσαν, να μη στηρίξουν το σχολείο». Επτά χρόνια μετά, νιώθουν πως δικαιώνεται η γρήγορη αντίδρασή τους: τα άλλα ΤΕΓ στη χώρα με δυσκολία συνεχίζουν τη λειτουργία τους βασιζόμενα σε ένα κράτος που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει.

«Να μη χάσουν τα παιδιά μας την επαφή τους με την Ελλάδα»

Τα πρώτα χρόνια της κρίσης ο Μανόλης Αλεξάκης, τότε συντονιστής των ΤΕΓ με βάση τις Βρυξέλλες, κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να μην κλείσουν τελείως ολόκληρα τμήματα σε πόλεις με πολλούς μαθητές. Ο ίδιος ήταν για χρόνια αποσπασμένος εκπαιδευτικός στη Γερμανία και ήξερε από πρώτο χέρι πως υπήρχε περιθώριο για συμμάζεμα. Και από εκεί ξεκίνησε. Κατ’ αρχήν βρήκε πολλές περιπτώσεις κακοδιαχείρισης όπου για παράδειγμα η ελληνική κοινότητα νοίκιαζε στο ΤΕΓ δική της αίθουσα σε τιμές εξωφρενικές ή τμήματα-φαντάσματα που λειτουργούσαν χωρίς μαθητές. Στη συνέχεια οργάνωσε τα προγράμματα των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να καλυφθούν περισσότερα από ένα τμήματα και σε άλλες πόλεις. Στη «Μιλιά», για παράδειγμα, μεσολάβησε και ζήτησε από τον καθηγητή που είχε αποσπαστεί στο Παρίσι να ταξιδεύει μια ημέρα την εβδομάδα με το τρένο στη Λυών. Παρακάλεσε τους γονείς να πληρώνουν τα έξοδα αυτά και εκείνοι το δέχτηκαν με μεγάλη χαρά και ανακούφιση. Την επόμενη χρονιά βέβαια δεν το κατάφερε και η «Μιλιά» επιβίωσε χάρη στη Σταυρίνα Δημητρίου, μια εκπαιδευτικό που είχε έρθει για μεταπτυχιακό και εθελοντικά έκανε μαθήματα. Συνεχίζει για τρίτη χρονιά και πλέον πληρώνεται από τους γονείς. Τόσο η ίδια όμως όσο και οι άλλοι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό των μαθητών.

Συνδετικός κρίκος

Ο κ. Αλεξάκης θυμάται χαρακτηριστικά πως το 2015 λίγο πριν φύγει από το πόστο του συντονιστή στις Βρυξέλλες, του έστειλαν τα νούμερα από τις νέες εγγραφές στην Ευρώπη. «Σε κάποιες χώρες, όπως π.χ. η Ελβετία, είχαν τετραπλασιαστεί τα νούμερα και μην μπορώντας να το πιστέψω μπήκα στο αυτοκίνητό μου και οδήγησα μέχρι εκεί για να διαπιστώσω τι πραγματικά συμβαίνει. Φτάνοντας στα σχολεία αυτά έπαθα πραγματικά σοκ. Συγκινήθηκα. Αντίκρισα ουσιαστικά μια νέα, πρώτη γενιά μεταναστών».

Η κ. Μπουρνόβα, πρόεδρος του συλλόγου γονέων της «Μιλιάς», επιμένει πως η προσπάθεια αυτή που γίνεται με τη γλώσσα είναι σημαντική τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς: «Η γλώσσα είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των γονιών και των παιδιών και ο δεσμός με τη χώρα τους», εξηγεί. Και πράγματι μέσα σε όλα αυτά τα σχολεία, τα παιδιά που καλούνται να προσαρμοστούν σε μια νέα ζωή στο εξωτερικό και ενδεχομένως δυσκολεύονται, παίρνουν κουράγιο, κάνουν φιλίες, γίνονται κομμάτι μιας ελληνικής κοινότητας. Το ίδιο και οι γονείς τους.

Φέτος, για παράδειγμα, οι οικογένειες του ελληνικού σχολείου της Ουτρέχτης μαζεύτηκαν και πέρασαν μαζί την Κυριακή του Πάσχα – σούβλισαν αρνιά, χόρεψαν, γονείς και παιδιά ήρθαν κοντά.

Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες πόλεις μέσω αυτών των σχολείων: Ανθρωποι με τελείως διαφορετικές διαδρομές δένονται. Τους συνδέει η αγάπη, ο νόστος για την Ελλάδα αλλά και η σκέψη πως ίσως κάποια ημέρα επιστρέψουν. Οπως είπε ο Γιάννης Κυριαζής, ο πατέρας της 8χρονης Αναστασίας που ζει στην Ουτρέχτη, μπορεί να χάθηκε η μάχη και να χρειάστηκε εκείνοι να μεταναστεύσουν, όμως η πρόκληση τώρα είναι να μη χάσουν τα παιδιά τους τη γλώσσα και τη σχέση τους με την Ελλάδα.

Πηγή: kathimerini.gr

Στις 9 το πρωί θα ξεκινούν τα μαθήματα στα Λύκεια από την επόμενη σχολική χρονιά 2019-20, ανακοίνωσε ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου, μιλώντας στους μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ Αγίων Αναργύρων, όπου παρέστη στην τελετή του καθιερωμένου αγιασμού.

Μάλιστα ο υπουργός Παιδείας χαριτολογώντας είπε προς τους μαθητές: «Για να κοιμόμαστε λίγο παραπάνω» για να ακολουθήσουν χειροκροτήματα από τους μαθητές. Για το λόγο αυτό θα συγκροτηθούν δύο επιτροπές μία επιστημονική και μία τεχνική για να τεκμηριώσουν το θέμα της έναρξης των μαθημάτων μία ώρα αργότερα.

Προβληματισμός πάντως επικρατεί στην ΟΛΜΕ καθώς όπως λέει στο «protothema.gr» ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Νίκος Παπαχρήστος, οι μαθητές του δημοτικού θα απασχολούνται για μία ώρα, οι μαθητές ωστόσο του γυμνασίου ειδικά των πρώτων τάξεων είναι μικροί για να μένουν μόνοι τους χωρίς δραστηριότητα. Επίσης, διαμορφώνονται δύο κατηγορίες μαθητών αυτοί που πάνε από νωρίς επειδή εργάζονται και οι δύο γονείς τους και αυτοί που θα πάνε στις 9. Ο κ. Παπαχρήστος αναφέρεται και στο σχόλασμα, το οποίο λογικά, όπως λέει ο πρόεδρος θα πάει μία ώρα μετά, που σημαίνει τέλος μαθημάτων στις 3 το μεσημέρι, μία ώρα ιδιαίτερα ζεστή από τον Μάιο, όπως λέει. Ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ υπογραμμίζει οτι παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργού υπάρχουν περί τα 2000 κενά στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ενώ περισσότερα είναι τα κενά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και κυρίως στην παράλληλη στήριξη. Ο κ. Παπαχρήστος πάντως προτείνει το μέτρο να ξεκινήσει πιλοτικά από τα Πειραματικά σχολεία.

Ερωτηθείς για την έναρξη των μαθημάτων στις 9:00 το πρωί, ο υπουργός απάντησε: «Αυτή τη βδομάδα, το αργότερο την επόμενη εβδομάδα, συγκροτούμε μία επιστημονική επιτροπή -τα μέλη της οποίας τα είχα συμβουλευτεί και νωρίτερα, πριν διατυπώσουμε αυτή τη σκέψη- όπως επίσης και μία ομάδα εργασίας από εκπαιδευτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες για τα τεχνικά ζητήματα. Εκείνο που πρέπει να ξέρουν οι εργαζόμενοι για τα Δημοτικά είναι ότι δεν θα αλλάξει τίποτα από το σημερινό καθεστώς. Θα μπορούν να αφήνουν τα παιδιά τους νωρίς και θα μπορούν τα συνεχίσουν να απασχολούνται τα παιδιά μέχρι την έναρξη των μαθημάτων. Είμαστε σε συνεννόηση με τις Περιφέρειες ως προς την μεταφορά των παιδιών, βεβαίως για το Γυμνάσιο και για το Λύκειο δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Για το θέμα αυτό, όλες οι επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι τα σχολεία πρέπει να αρχίζουν αργότερα από ό,τι αρχίζουν. Τα παιδιά του Δημοτικού που θα πηγαίνουν νωρίτερα στο σχολείο γιατί οι γονείς εργάζονται, θα είναι με τους εκπαιδευτικούς και κάθε μέρα έχουν ένα πρόγραμμα. Τα παιδιά αυτά θα ξυπνάνε την ίδια ώρα που ξυπνάνε σήμερα. Με τους υπολογισμούς που έχουμε κάνει προκύπτει ότι αυτά τα παιδιά είναι αρκετά λιγότερα από το πόσο θα ευεργετηθούν τα περισσότερα. Άρα γι’ αυτά τα παιδιά δεν αλλάζει τίποτα, αλλά όλα τα υπόλοιπα παιδιά και οι οικογένειες θα ευεργετηθούν. Κανείς δεν είναι ριγμένος».

Ως προς την εφαρμογή της ρύθμισης, ο υπουργός ανέφερε: «Κάνουμε τις ομάδες εργασίας για να το μελετήσουμε αλλά, για την ώρα, θέλουμε να είναι μια καθολική ρύθμιση. Μπορεί να το πάμε και αυτό βαθμιαία. Θα το δούμε. Το βασικό που μας ενδιαφέρει είναι ότι προσπαθούμε να κάνουμε πολιτική με πράγματα που ισχύουν επιστημονικά και παιδαγωγικά».

Για τους διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών, ο κ. Γαβρόγλου ανέφερε: «Είχα δεσμευτεί και στη Διδασκαλική Ομοσπονδία και στην ΟΛΜΕ ότι τον Οκτώβριο θα ανακοινώσουμε τον αριθμό διορισμών για την τριετία. Αυτό ισχύει. Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε τους μόνιμους διορισμούς για το 2019 στην Ειδική Εκπαίδευση. Είναι ένας ικανοποιητικότατος αριθμός. Ξέρετε οι μισοί αναπληρωτές σήμερα είναι στην Ειδική Εκπαίδευση και έχουμε τους χειρότερους δείκτες σε όλη την Ευρώπη στην Ειδική Εκπαίδευση και σε αυτό θέλουμε να δώσουμε την πρώτη έμφαση και θα ακολουθήσουν βεβαίως και οι υπόλοιποι διορισμοί» .

Ο κ. Γαβρόγλου επανέλαβε ότι κατά την περίοδο της κρίσης το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα δεν κατέρρευσε και αυτό οφείλεται αποκλειστικά στους εκπαιδευτικούς . Και τόνισε «Ο βασικός λόγος της παρουσίας μου εδώ είναι για να εκφράσω την έμφαση που δίνουμε και θα δώσουμε στα ΕΠΑΛ ως κυβέρνηση και ως υπουργείο.:Έχει σημασία να κερδίσετε την κοινωνία, να πάψει να πιστεύει ότι στα ΕΠΑΛ πάνε τα παιδιά που δεν τα καταφέρνουν στο σχολείο. Αυτό τελείωσε. Στα ΕΠΑΛ πάνε τα παιδιά που επέλεξαν να πάνε στα ΕΠΑΛ».

Στη Ραφήνα ο Κυρ. Μητσοτάκης

Σχολεία στη Ραφήνα επισκέφθηκε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο κ. Μητσοτάκης παρακολούθησε τον αγιασμό του 2ου Δημοτικού σχολείου Ραφήνας. Στη συνέχεια, ο κ. Μητσοτάκης μετέβη στο Ειδικό Σχολείο του δήμου Ραφήνας το οποίο έχει φθορές από την πρόσφατη καταστροφική πυρκαγιά. «Συγκινούμαι που βρίσκομαι σήμερα, στην αρχή της σχολικής χρονιάς, εδώ στο ελληνικό σχολείο Ραφήνας. Ένα σχολείο το οποίο και αυτό, δυστυχώς, δεν γλίτωσε από την καταστροφική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου, αλλά ένα σχολείο το οποίο κάνει και αυτό μια καινούργια αρχή. Γιατί, όπως είπατε Σεβασμιότατε, μέσα από αυτήν τη μεγάλη τραγωδία, αυτήν την εθνική τραγωδία, ξύπνησε πολύ καλοσύνη και πολύ ανθρωπιά. Και ας το κρατήσουμε αυτό, ως θετικό μήνυμα στην αρχή της σχολικής χρονιάς. Ένα μήνυμα εθνικής αναγέννησης. Και θέλω να σας πω, επίσης, αν κατά προτεραιότητα πρέπει κάπου να γίνουν προσλήψεις τακτικού προσωπικού στην εκπαίδευση, πρέπει να γίνουν εδώ στα ειδικά σχολεία, ώστε να εξασφαλιστεί και η απαραίτητη συνέχεια της συναισθηματικής επαφής που εκ των πραγμάτων εσείς οι εκπαιδευτές αναπτύσσετε με τα παιδιά. Ένα μεγάλο μπράβο από καρδιάς στους γονείς που στέκονται δίπλα στα παιδιά με αγάπη, με αυταπάρνηση και με αφοσίωση. Θέλω να ξέρετε ότι η σκέψη μας είναι κοντά σας”.

Στον αγιασμό του 5ου δημοτικού σχολείου Μάνδρας βρέθηκε ο Σταύρος Θεοδωράκης ενώ η Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, μετά τον αγιασμό στο 4ο και 11ο Δημοτικό σχολείο Συκεών, δήλωσε:”Χρωστάμε στα παιδιά μας καλύτερα σχολεία και σπουδές. Η σύγχρονη εκπαίδευση είναι το διαβατήριο τους για το μέλλον”.

Να αξιοποιήσουν τα χαρίσματά τους για το κοινό καλό κάλεσε τους μαθητές ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος κατά την τέλεση του αγιασμού στα σχολεία με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.

Ο Αρχιεπίσκοπος τέλεσε τον αγιασμό στην Λεόντειο Σχολή στα Άνω Πατήσια και στα 15ο και 60ο Γυμνάσια και 15ο ΓΕΛ. Ο Αρχιεπίσκοπος μετά την Ακολουθία του αγιασμού υπογράμμισε ότι υπάρχουν δύο είδη σοφίας, η σοφία που προέρχεται από τα γράμματα και τις επιστήμες και η άνωθεν Σοφία. «Όταν συνδυάζονται αυτά τα δύο είδη Σοφίας δημιουργείται ο χαρισματικός άνθρωπος» τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος και κάλεσε τους μαθητές να αναπτύξουν και να καλλιεργήσουν τα τάλαντά τους, τα χαρίσματά τους για το κοινό καλό, ενώ ευχήθηκε σε όλους, μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς καλή σχολική χρονιά.