Περιστατικά με σοβαρά οδοντιατρικά προβλήματα αποκάλυψε ο Προληπτικός Οδοντιατρικός Έλεγχος των μαθητών σχολικών μονάδων της κεντρικής, ορεινής και δυτικής Αχαΐας που πραγματοποιήθηκε από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και το Σύλλογο «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

Με βάση το Πρωτόκολλο Συνεργασίας που συνδέει τους δύο φορείς και σε συνεργασία με τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Αχαΐας οργανώθηκε οδοντιατρική εξέταση μαθητών που διαβιούν σε απομακρυσμένες περιοχές, με χαμηλό κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Στη δράση συνέδραμε και η Κινητή Οδοντιατρική Μονάδα του Συλλόγου «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

Εξετάστηκαν, από εθελοντές Οδοντιάτρους, μέλη του Οδοντιατρικού Συλλόγου Αχαΐας, οι μαθητές νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων των περιοχών Καλαβρύτων, Κλειτορίας, Πάους, Σταυροδρομίου, Ερυμάνθειας, Σκιαδά, Άρλας και Λουσικών.

Κατά την οδοντιατρική εξέταση -στην οποία υποβλήθηκαν μόνο οι μαθητές που έφεραν έγγραφο Συγκατάθεσης Γονέα- προέκυψαν μαθητές που δεν είχαν ποτέ επισκεφθεί οδοντίατρο και εντοπίστηκαν νέα περιστατικά με σοβαρά οδοντικά προβλήματα. Την υποστήριξη αυτών των μαθητών ανέλαβε το Τμήμα Υγείας του Συλλόγου για την κάλυψη των οδοντιατρικών πράξεων που είναι απαραίτητες.

Επίσης, για την καλύτερη ενημέρωση τόσο των μαθητών, όσο και των οικογενειών τους διανεμήθηκε έντυπο υλικό με οδηγίες για τον σωστό τρόπο πλυσίματος των δοντιών και τη διατήρηση της σωστής στοματικής υγιεινής, που εκπονήθηκε και χορηγήθηκε από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, για την πρόληψη και υγιεινή των δοντιών.

Ο εντοπισμός νέων περιστατικών δίνει το ερέθισμα για τη συνέχιση και διατήρηση των συγκεκριμένων δράσεων Προληπτικής Ιατρικής, που στοχεύουν στη φροντίδα των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων και σκοπεύουν στη βελτίωση του ποσοστού των ατόμων που ασχολούνται με την φροντίδα της ατομικής υγιεινής.

Πραγματοποιήθηκε χθές, Τρίτη 09.04.2019, η Συνεδρίαση του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας (ΣΟΠΠ) της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας στο Μεσολόγγι (Διοικητήριο) εν όψει της νέας αντιπυρικής περιόδου. Παράλληλα έγινε και ένας απολογισμός της δύσκολης χειμερινής περιόδου λόγω των έντονων και ακραίων καιρικών φαινομένων που υπήρξαν.

Από τα σημαντικότερα θέματα που τέθηκαν στην συνάντηση ήταν η χαρτογράφηση κινδύνου δασικής πυρκαγιάς και ευπαθών περιοχών με βάση τα στοιχεία των τελευταίων ετών, ενώ έγινε εκτενής αναφορά στην έλλειψη χρηματοδότης για δράσεις όλων των εμπλεκομένων φορέων στον τομέα της πρόληψης και πυροπροστασίας, ενεργοποίηση δικτύου ενημέρωσης σε έκτακτα περιστατικά και σε ημέρες υψηλής επικινδυνότητας καθώς και στα μέτρα για την αποφυγή εκδήλωσης πυρκαγιάς από την εκτέλεση γεωργικών και άλλων εργασιών περιορισμένης έκτασης στη ύπαιθρο.

Μέσα από τις επισημάνσεις όλων των εμπλεκόμενων φορέων δόθηκε ιδιαίτερη σημασία σε δράσεις όπως η εκτέλεση έργων καθαρισμού της βλάστησης γύρω από περιοχές – οικισμούς που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας λόγω γειτνίασης με δασικές εκτάσεις, η επαγρύπνηση τοπικών φορέων και ευαισθητοποίηση του κοινού, η απαγόρευση ανεξέλεγκτης απόθεσης απορριμμάτων καθώς και η έγκαιρη αποκατάσταση του υφιστάμενου οδικού δικτύου για αμεσότερη πρόσβαση και επέμβαση στις δασώδεις περιοχές σε περίπτωση δασικής πυρκαγιάς.

            Επιπρόσθετα τονίστηκε ιδιαίτερα η ανάγκη συνεργασίας για τον συντονισμό και την κινητοποίηση των εθελοντικών οργανώσεων με όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες για την επιτήρηση ευπαθών περιοχών, πραγματοποίηση μεικτών περιπολιών και ασκήσεων επικοινωνίας.

 Όπως δήλωσε η Αντιπεριφερειάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Χριστίνα Σταρακά η Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας, θα είναι παρούσα σε όλα τα συμβάντα, παρέχοντας όλα τα αναγκαία μέσα για την υποβοήθηση του έργου των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών, και σε αυτό θα συμβάλει και η βοήθεια των Δήμων, οι οποίοι ανταποκρίνονται άμεσα και με τον καλύτερο τρόπο όταν χρειάζεται.

«Βασικός μας στόχος είναι να προστατεύσουμε την ζωή, την υγεία και την περιουσία των πολιτών από τις φυσικές καταστροφές. Δυστυχώς για μία ακόμη φορά οι πόροι που διαθέτουμε για τη χρηματοδότηση της πρόληψης και της αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών είναι ελάχιστοι, ενώ η υλικοτεχνική υποδομή όλων των εμπλεκόμενων φορέων είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Ό,τι κάνουμε, το κάνουμε με ίδια μέσα και χάρη στους εργαζόμενούς μας και στους εθελοντές μας και για αυτό και τους ευχαριστούμε και ζητούμε τη συνδρομή τους για μία ακόμη φορά. Ως Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας συνεχίζουμε να διεκδικούμε ακόμα μεγαλύτερους πόρους ώστε να μπορέσουμε να προστατεύουμε τους συμπολίτες μας και να παραδώσουμε το φυσικό μας πλούτο ακέραιο στις επόμενες γενιές» επεσήμανε η Αντιπεριφερειάρχης κ. Χριστίνα Σταρακά.

Συνεχάρη δε τους εκπροσώπους όλων των εμπλεκόμενων φορέων για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που καταβάλλουν οι ίδιοι και τα στελέχη τους προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις τεράστιες ανάγκες που δημιουργούνται ιδιαίτερα κατά τη θερινή περίοδο.

 Στη συνεδρίαση, στη οποία προήδρευσε η Αντιπεριφερειάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Χριστίνα Σταρακά και συμμετείχαν οι Εκπρόσωποι των Δήμων Μεσολογγίου, Αγρινίου, Θέρμου, Ναυπακτίας, Αμφιλοχίας, Ξηρομέρου, και Ακτίου-Βόνιτσας, ο Διοικητής Περιφερειακής Διοίκησης Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Δυτικής Ελλάδας, οι Πυροσβεστικές Υπηρεσίες της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, η Διεύθυνση Αστυνομίας Αιτωλίας και Διεύθυνση Αστυνομίας Ακαρνανίας, Εκπρόσωπος του Λιμενάρχου Μεσολογγίου, οι Δασικές Υπηρεσίες της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, η Διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η Διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας Π.Δ.Ε., ο Προϊστάμενος Τμήματος Πολιτικής Προστασίας Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, ο Προϊστάμενος Διεύθυνσης τεχνικών έργων Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, ο Υπεύθυνος Μηχανημάτων Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, ο Προϊστάμενος Δημόσιας Υγείας και Μέριμνας Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, οι Δασικές Υπηρεσίες της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας , Εκπρόσωποι από το 2/39 Σύνταγμα Πεζικού και την 131 Σμηναρχία Μάχης και Εκπρόσωποι Εθελοντικών Οργανώσεων.

Η υποστήριξη και προώθηση αποδοτικών στρατηγικών για πολιτιστικές και δημιουργικές βιομηχανίες (creative industries) είναι το αντικείμενο του ευρωπαϊκού έργου Creadis 3 στο οποίο συμμετέχει η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, μέσω του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης.

Οι δυνατότητες που παρέχονται στις δημιουργικές βιομηχανίες, αλλά και παραδείγματα από την υπόλοιπη Ευρώπη θα παρουσιαστούν σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019 και ώρα 15.00, στην αίθουσα εκδηλώσεων ΟΛΠΑ, παραπλεύρως του τερματικού σταθμού υποδοχής επιβατών Νότιου Λιμένα.

Τις εργασίες θα ανοίξει με χαιρετισμό του ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Απόστολος Κατσιφάρας.

Στην εκδήλωση που έχει θέμα Δημιουργικά Οικοσυστήματα. Εικόνες από την Ευρώπη και Προεκτάσεις, θα παρουσιαστεί και το Δημιουργικό Οικοσύστημα της Δυτικής Ελλάδας.

Η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο της Έκθεσης Καινοτομίας και Μεταφοράς Τεχνογνωσίας - Patras lnnovation Quest (PATRAS IQ).

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης

Του Δημήτρη Στεργίου

Μεστό σε διαπιστώσεις και προειδοποιήσεις είναι το άρθρο υπό τον αισιόδοξο, κατ΄επίφασιν, τίτλο «ΣΥΡΙΖΑ: Υπάρχουν πολλοί Έλληνες στην Ελλάδα» του κ. Ναπολέοντος Λιναρδάτου. Χαρακτήρισα ως «κατ΄ επίφασιν» την αισιοδοξία του κ. Λιναρδάτου, διότι στην πραγματικότητα διαφαίνεται μέσα σε όλες τις γραμμές του κειμένου μια λανθάνουσα απαισιοδοξία για όλα τα τέρατα και σημεία που κυριαρχούν … 2000 χρόνια στη χώρα μας και που, απλώς, μετά το 2015 κορυφώθηκαν με του κακού της σκάλας το σκαλί να πιάνει πια πιάτο.

Αν, μάλιστα, το πολύ σημαντικό άρθρο του κ. Λιναρδάτου το εκτείνουμε από τον ενεστώτα χρόνο σε μέλλοντα , τότε η πρόβλεψη για το αύριον είναι ότι μόνο «ουκ έσσεται άμεινον», αλλά εφιαλτικό. Επίσης, θα ήθελα να σταθώ και στο επίθετο «πολλοί», υπενθυμίζοντας το «ουκ εν τω πολλώ το ευ», το οποίο επιβεβαίωναν συνεχώς οι Έλληνες σε όλη τη μακραίωνα ιστορία, όπως προκύπτει και από τις επισημάνσεις του Δημάρατου προς τον Ασιάτη εισβολέα τον 5^ο αιώνα π.Χ. . Το τρίτο σημείο στο οποίο θα ήθελα να επικεντρώσω το σχόλιό μου είναι η εύστοχη επισήμανση του κ. Λιναρδάτου ότι «και η Γερμανία έχει πολλούς Γερμανούς, η Ουγγαρία πολλούς Ούγγρους», προσθέτοντας ότι και όλες σχεδόν οι άλλες χώρες έχουν τους αντίστοιχους φιλοπάτριδες κατοίκους που αγαπούν πραγματικά την πατρίδα τους και ας διδάσκουν τον περιβόητο … «πολυπολιτισμό» στους άλλους, βεβαίως, βεβαίως!

Σπεύδω να διευκρινίσω ότι δεν μιλάω ούτε «προοδευτικά», ούτε «συντηρητικά», ούτε «σοσιαλιστικά», ούτε «φιλελεύθερα», ούτε «κομμουνιστικά», ούτε «νεοφιλελεύθερα», ούτε «εθνικιστικά» ούτε «φασιστικά, ούτε «ρατσιστικά» και ότι δεν βάλλω τον λίθον εναντίον κανενός, καθότι δεν είμαι αναμάρτητος. Απλώς, προσπαθώ να κρατώ σφιχτά και να τιμώ τη μόνη ιερή ταμπέλα «Ελλάς». Επίσης, επιτρέψτε μου να διευκρινίσω ότι όλα αυτά τα οποία θα προσπαθήσω να συμπυκνώσω σε όσο το δυνατό σύντομα νοήματα δεν αποτελούν δικές μου προβλέψεις, αλλά προβολές συμπτωμάτων, παθημάτων, αιτίων, αιτιατών και προβλημάτων, τα οποία οδήγησαν στην κατάρρευση αυτοκρατοριών και την εξαφάνιση εθνών. Αυτές οι προβολές αποκαλύπτουν τα ίδια σημερινά συμπτώματα και αίτια στην Ελλάδα, τα οποία, κατά δική μου εκτίμηση, η οποία περιέχεται στο υπό έκδοσιν νέο βιβλίο μου, θα αναγκάσει τη χώρα μας να πει «τετέλεσται» το 2081!.

Σε επίρρωση αυτής της μελαγχολικής διαπίστωσης υπενθυμίζω τις επισημάνσεις και τις προειδοποιήσεις που είχε απευθύνει δια ζώσης μάλιστα στον αυτοκράτορα του Βυζαντίου ο Ιωσήφ Βρυέννιος, μεγάλος λόγιος και διδάσκαλος του γένους, τη Μεγάλη Παρασκευή (14 Απριλίου) του 1419, δηλαδή 35 περίπου χρόνια πριν από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως . Τότε, στο λόγο που εξεφώνησε στο Παλάτι παρουσίασε όλα τα κοινωνικά, οικονομικά, ηθικά προβλήματα, τα οποία είναι ακριβώς τα ίδια με τα σημερινά και τα οποία, ως αίτια, οδήγησαν στην άλωση. Στην αρχή του λόγου του ο Ιωσήφ Βρυέννιος εκφράζει την οδύνη του, αφού το γένος περιστοιχίζεται από δεινά, τα οποία, όπως λέει, «δάκνει μου την καρδίαν, συγχεί τον νουν και οδυνά την ψυχήν». Κάνει λόγο για την «ολόσωμον πληγήν» και την «νόσον καθολικήν». Το γένος έχει περιπέσει σε ποικίλα πάθη και αμαρτίες. Όλοι οι Χριστιανοί έγιναν «υπερήφανοι, αλαζόνες, φιλάργυροι, φίλαυτοι, αχάριστοι, απειθείς, λιποτάκται, ανόσιοι, αμετανόητοι, αδιάλλακτοι». Έγιναν οι άρχοντες κοινωνοί ανόμων, οι υπεύθυνοι άρπαγες, οι κριτές δωρολήπτες, οι μεσίτες ψευδείς, οι νεώτεροι ακόλαστοι, οι γηράσαντες μεθυσμένοι, οι αστοί εμπαίκτες, οι χωρικοί άλαλοι, «και οι πάντες αχρείοι». Συγχρόνως με τη γενική κατάπτωση των ανθρώπων χάθηκε «ευλαβής από της γης, εξέλιπε στοχαστής, ουχ εύρηται φρόνιμος». Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον επέπεσαν εκ δυσμών και εξ ανατολών διάφοροι εχθροί και λυμαίνονται την αυτοκρατορία.

Επίσης, ανέφερε ότι την εποχή εκείνη ζούσαν περίπου 70.000 κάτοικοι και μάλιστα ο ίδιος έκανε έκκληση στους Κωνσταντινουπολίτες, χωρίς να υπάρχει ανταπόκριση, να συντελέσουν στην ανοικοδόμηση των τειχών της, εν όψει του μεγάλου κινδύνου. Όμως οι κάτοικοι, ιδιαιτέρως οι πλούσιοι, ασχολούμενοι με την αύξηση των ατομικών τους εσόδων, αδιαφορούσαν, με αποτέλεσμα η πόλη ομοιάζει, όπως τόνισε, με «σεσαθρωμένον» πλοίον που ήταν έτοιμο να βυθισθεί. Επεσήμανε ακόμα ότι ερημώνονται οι πόλεις, ότι αφανίζονται οι χώρες, ότι καίγονται οι Εκκλησίες, ότι βεβηλώνονται τα άγια και ότι δίδονται τα ιερά σκεύη στα σκυλιά και «παν το ημέτερον γένος, δουλεία παραδιδόμενον και μαχαίρα»… Στη συνέχεια, ο Βρυέννιος παρουσίασε και τα πολλά πνευματικά και ηθικά αίτια, τα οποία κι αυτά θυμίζουν σημερινά!.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ότι σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν ούτε λίγοι Έλληνες με βάση τα σενάρια για την εξέλιξη του πληθυσμού και την εφιαλτική επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος. Ο δείκτης γονιμότητας συνεχώς κατρακυλάει, αφού ήδη είναι 1,3 παιδιά ανά γυναίκα, ενώ ο δείκτης διατήρησης του έθνους είναι πάνω από 2,3 παιδιά ανά γυναίκα. Από πρόσφατες σημαντικές μελέτες και έρευνες προκύπτει ότι, με βάση τον συγχρονικό δείκτη γονιμότητας, από το 1935 και μέχρι το 1975, δεν αναπληρώθηκε καμία ελληνική γενιά. Από τη γενιά του 1956 και μετά ξεκίνησε μια προοδευτική, αλλά απρόσκοπτη μείωση της γονιμότητας, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Μεταπολεμικά δεν υπήρξε “baby boom” στην Ελλάδα, όπως συνέβη σε άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Η αύξηση του πληθυσμού στις τελευταίες δεκαετίες οφειλόταν αποκλειστικά στις κατά περιόδους μεταναστευτικές ροές και τη ραγδαία αύξηση του προσδόκιμου ζωής, το οποίο μέσα σε αυτό το διάστημα αυξήθηκε κατά οκτώ χρόνια για τους άντρες και κατά 10 χρόνια για τις γυναίκες.

Επίσης, από στοιχεία προκύπτει ότι ο συντελεστής γεννητικότητας (αριθμός γεννήσεων ανά 1000 κατοίκους) που ήταν το 1950 στο 18,37 έπεσε το 1990 στο 10,03, ενώ ο ακαθάριστος συντελεστής θνησιμότητας αυξήθηκε την περίοδο από το 7,24 στο 9,16 λόγω της βαθμιαίας γήρανσης του πληθυσμού παρά τη μείωση της θνησιμότητας σε κάθε ηλικία. Επίσης, αναλογία των γυναικών που έχουν ένα μόνο παιδί αυξάνεται στις τελευταίες δύο δεκαετίες. Από 41,5% το 1970 έφθασε το 1987 στο 45,4%. Η αναλογία των γυναικών που έχουν δύο παιδιά παραμέ­νει σχεδόν αμετάβλητη γύρω στο 33-39%, ενώ αντιθέτως μειώνεται η αναλογία των γυναικών με τρία παιδιά από 13.39% σε 12% και των γυναικών με τέσσερα και άνω από 7,1% σε 4.8%. Για να ανακοπεί η μείωση των γεννήσεων και για να εξασφαλισθεί η ανανέωση του πληθυσμού και η επιβίωση του Ελληνισμού πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία και να τεθεί ως στόχος το τρίτο παιδί. Οι κυριότερες διαπιστώσεις της μελέτης είναι οι ακόλουθες: Ο δείκτης γεννήσεων μέσος αριθμός τέκνων ανά γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας, από το 1950-1980 διατηρήθηκε στο 2,2, που ήταν ένας δείκτης πάρα πολύ ικανοποιητικός, όταν ληφθεί υπ’ όψη ότι ο δείκτης ανανέωσης των γενεών είναι 2,4 ή 2,3. Στη συνέχεια, το 1990 όμως ο δείκτης έπεσε επικίνδυνα στο 1,4 με αποτέλεσμα η φυσική αύξηση του πληθυσμού στην δεκαετία του ’80 να σημειώσει δραματική μείωση και να φθάσει στο 1%, ενώ πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν 12-13%. Το 1951 η αναλογία των ηλικιωμένων ατόμων στη χώρα μας (άνω των 65 ετών) ήταν 6,5% και το 1984 (τελευταίο έτος αναφοράς της μελέτης) ανήλθε στο 13,3%, ενώ η αναλογία των υπερηλίκων (άνω των 75 ετών) από 2,1% ανήλθε στο 5,4%. Στον μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό, το ΙΚΑ, η αναλογία συνταξιούχων-ασφαλισμένων είναι σήμερα 1:2,5, ενώ θα έπρεπε βάσει των διεθνών δεδομένων να είναι 1:4,5 για την ομαλή οικονομική πορεία των οργανισμών. Στο δημόσιο η αναλογία αυτή είναι 1:1. Η διάρκεια της προσδοκώμενης ζωής στη χώρα μας από 63,4 έτη το 1950 ανήλθε σε 72,5 το 1985 για τους άνδρες και σε 77,6 για τις γυναίκες. Ο δυσμενής όμως αυτός συσχετισμός των ηλικιών επέφερε και θα επιφέρει όχι μόνο μεγάλες κοινωνικοοικονομικές συνέπειες αλλά και εθνικές σε χώρες, όπως η Ελλάς, τονιζόταν, εύστοχα, σε άλλη μελέτη.

Πέρα από την εφιαλτική συρρίκνωση του νεανικού πληθυσμού, οι Έλληνες τα τελευταία 80 περίπου χρόνια δίνουν την εντύπωση ότι, αφρόνως, πριονίζουν το κλαρί όπου κάθονται, δηλαδή δεν αγαπούν τη χώρα τους. Διότι, δεν μπορεί να δικαιολογηθούν αλλιώς οι επιθέσεις ή κακοποιήσεις θεσμών, οι οποίοι, όπως λέει ο Σωκράτης κρατούν όρθια μια πολιτεία. «Δεν μπορεί να σταθεί όρθια μια πολιτεία, τονίζει, όταν ποδοπατούνται οι θεσμοί», οι πυλώνες της. Και πράγματι δεν έχει μείνει τίποτε σχεδόν όρθιο.

-Συνεχώς καταπατείται το Σύνταγμα με τη μη εφαρμογή βασικών διατάξεών του.

-Απαξιώνεται η Βουλή με τη μετατροπή της σε … «γκαζόζα»!

-Χτυπιέται η Δικαιοσύνη με τις γνωστές επιθέσεις των κυβερνήσεων σε αποφάσεις που δεν αρεστές σε εκείνες και που αυξάνουν το κομματικό κόστος!

-Καταστρέφεται η παιδεία με την άλωση της γλώσσας και τη θεοποίηση της ανορθογραφίας και της λεξιπενίας μετά την επίμονη πρόταση για εισαγωγή της φωνητικής γραμματικής και του … λατινικού αλφάβητου, την οποία προωθούσαν μεθοδικά πριν από 140 χρόνια ο Γληνός και άλλοι αριστερομαξιστές της εκπαιδευτικής «πρωτοπορίας»! Έτσι, επαληθεύεται και η προφητεία του αποστόλου Παύλου στην Β΄ Επιστολή προς Τιμόθεον , η οποία έχει ως εξής: «Θα υπάρξει καιρός που δεν θα ανέχονται την υγιή διδασκαλία, αλλά κατά τις δικές τους επιθυμίες θα μαζέψουν για τους εαυτούς τους σωρό από δασκάλους, επειδή θα αισθάνονται φαγούρα στα αυτιά, και αφενός θα αποστρέψουν την ακοή τους από την αλήθεια, αφετέρου θα εκτραπούν προς τους μύθους».

-Αποθεώνεται η ισοπέδωση και θεοποιείται η ήσσων προσπάθεια με τη μη αξιολόγηση, με την κατάργηση της βαθμολόγησης, της ατιμωρησίας του «σκασιαρχείου» και, κυρίως, με τη «ετυμηγορία» η «η αριστεία είναι ρετσινιά» και ο Όμηρος, με το «αιέν αριστεύειν…» που τη «δίδασκε» στυγνός «καπιταλιστής» και «αντιδραστικός» στην εισαγωγή του «σοσιαλιστικού ιδεώδους στα σχολεία, που είναι σύμμαχος με τον «μαθητή κουμπούρα»!!!

-Κατάργηση της μακραίωνος ιστορίας της Ελλάδος με την προώθηση συνεχώς της «μη εθνοκεντρικής θεώρησής της» ή την επιβολή της εθνομηδενιστικής θεωρίας με το χαρακτηρισμό σημαντικών εθνικών γεγονότων ως «μύθων» (Ελληνική Επανάσταση του 1821, «Κρυφό Σχολειό», «Χορός του Ζαλόγγου», Έπος το ’40 και άλλα) ή τον χαρακτηρισμό των Μακεδονομάχων ως «Τζιχαντιστών», των ηρώων του 1821 ως … «Κατσαπλιάδων», των Βλάχων ως μεσελλήνων (αυτοί που έδωσα όλο το αίμα και όλο το πουγκί τους για την Ελλάδα!) και άλλα.

-Καταπατούνται σύμβολα, ιερά και παραδόσεις, όπως για παράδειγμα, η σημαία, που θεωρείται «πανί»!

-Δεν υπάρχει πια πίστη των Ελλήνων προς την πατρίδα και σε θεσμούς. Αν δεν είχε αυτή την πίστη, δεν θα έλεγε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης τη γνωστή, ηχηρότατη, φράση: «Ο Θεός έδωσε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω». Αν δεν είχε την πίστη αυτή ο βασικός πρωταγωνιστής του κινήματος της 3^ης Σεπτεμβρίου 1844 Γιάννης Μακρυγιάννης, καθώς πολιορκούνταν, δεν θα συνέτασσε τη διαθήκη του επικαλούμενος την πατρίδα και τον θεό και κρατώντας τη σημαία! Αν δεν είχε την πίστη αυτή δεν θα έλεγε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης «Οι Έλληνες είναι τρελοί, αλλά έχουν θεόν φρόνιμον» (Βλαχογιάννη, Ανθολογία, σελίδα 219). Αν δεν είχαν αυτή την πίστη δεν θα ορκίζονταν οι Φιλικοί «ενώπιον του αληθινού Θεού..» Ο Μακρυγιάννης κατέδειξε τη λατρεία του προς την πατρίδα με τα ακόλουθα λόγια: «Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να΄ χω στραβός θανά είμαι» ή «Πατρίδα, πατρίδα ήσουνε άτυχη από ανθρώπους να σε κυβερνήσουν». Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης πληγωμένος θανάσιμα είπε τα τελευταία λόγια για την πατρίδα: Εγώ πεθαίνω, όμως εσείς να είστε μονοιασμένοι μα να βαστήξετε την πατρίδα» (Βλαχογιάννη, Μακρυγιάννη «Απομνημονεύματα», τ. Α, σελίδα 318).

-Οι δεσμώτες βιωματικών επιθυμιών και ιδεοληψιών δεν θέλουν να γνωρίζουν την αλήθεια. «Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώση υμάς», αναφέρει το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο». Δηλαδή, η αλήθεια προκαλεί φαγούρα και έτσι καταφεύγουν στους μύθους. Το είπε άλλωστε και ο «σύντροφος» Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν: «Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή», ενώ ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έλεγε ότι «πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές».

Έτσι (λυπάμαι που το λέω) δεν συμμερίζομαι ούτε τη λανθάνουσα αισιοδοξία του κ. Λιναρδάτου, αλλά ούτε και του δικού μας εθνικού ποιητή, του Κωστή Παλαμά που υπάρχει στο "Προφητικό" του, στον "Δωδεκάλογο του γύφτου" . Είναι οι στίχοι που γράφτηκαν ύστερα από τον πόνο και τη ντροπή του `97. Η πίστη στα πεπρωμένα της φυλής μας, ποτέ δεν του λειψε. Σαν προφήτης της Γραφής προφητεύει ολάκερο το ζοφερό δρόμο της, αλλά και τη δραματική της κάθαρση και τελείωση:

"Και θα φύγης κι από το σάπιο το κορμί,
 ω ψυχή, παραδαρμένη από το κρίμα,
και δε θα ρθη το κορμί μια σπιθαμή
μέσ` στη γη να την κάμη μνήμα,
κι άθαφτο θα μείνη το ψοφήμι,
να το φάνε τα σκυλιά και τα ερπετά,

κι ο καιρός μέσα στους γύρους του τη μνήμη
κάποιου σκέλεθρου πανάθλιου θα βαστά.
 Όσο να σε λυπηθεί της Αγάπης ο Θεός,
και να ξημερώσει μια αυγή
και να σε καλέσει ο λυτρωμός,
ω ψυχή παραδομένη από το κρίμα!
Και θ` ακούσεις τη φωνή του λυτρωτή,
 θα γδυθείς της αμαρτίας το ντύμα,
 και ξανά κυβερνημένη κι αλαφρή
θα σαλέψεις σαν την χλόη, σαν το πουλί,
σαν το κόρφο, το γυναικείο, σαν το κύμα,
και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί
να κατρακυλήσει, πιο βαθειά
στου κακού τη σκάλα,
για τ` ανέβασμα ξανά, που σε καλεί,
θα αισθανθείς να σου φυτρώσουν, ω χαρά!,
τα φτερά,
τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!".

Όπως διαπιστώνετε, ο Παλαμάς τελικά είναι αισιόδοξος ότι στο τέλος η χώρα θα σωθεί, θα αναγεννηθεί, θα φυτρώσουν τα φτερά τα μεγάλα. Ίσως, την αισιοδοξία αυτή ο Παλαμάς στήριζε σε παραδοχές, σε αξίες, σε θεσμούς και ιδανικά, τα οποία σήμερα όλα σχεδόν ποδοπατούνται και σε ένα φύλακα άγγελο, που δεν έχουν μόνο οι άνθρωποι, αλλά και οι ιδιώτες, τα έθνη, όπως υποστήριζε ο Μέγας Βασίλειος, υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα υπάρχει πίστη σ΄ αυτόν, θα επιζητείς αυτόν, θα επικαλεσθείς αυτόν…

Και κλείνω το σημείωμα αυτό με τα παρηγορητικά λόγια που διασώζονται στον «Θεόκριτο ( 4.41): Θαρσείν χρη (φίλε Βάττε, τάχ’ αύριον έσσετ’ άμεινον» (=Αγαπητέ Βάττε, το αύριο ίσως θα είναι καλύτερο) της Σικελίας, κουβεντιάζουν για όσα τους ενδιαφέρουν και ο ένας τους προσπαθεί με τα λόγια αυτά να παρηγορήσει τον άλλο, το Βάττο, για τον καημό του. Έχει επικρατήσει αυτή η ρήση να λέγεται συχνά για παρηγοριά, όταν η κατάσταση δεν είναι ευχάριστη, σαν κήρυγμα αισιοδοξίας. Κι αυτό το αφιερώνω με εκτίμηση στον κ. Λιναρδάτο…