Ξεκινά την Τετάρτη, 6 Ιουνίου 2018 και ώρα 10.00 η ηλεκτρονική υποβολή αιτήσεων δικαιούχων και παρόχων τουριστικών καταλυμάτων για τη συμμετοχή τους στο Πρόγραμμα Επιδότησης Διακοπών Εργαζομένων, Ανέργων και των Οικογενειών αυτών, με Επιταγή Κοινωνικού Τουρισμού περιόδου 2018-2019. Οι ηλεκτρονικές αιτήσεις μπορούν να υποβάλλονται από όλους τους ενδιαφερόμενους -δικαιούχους και παρόχους- μέχρι την Κυριακή 17 Ιουνίου 2018 και ώρα 23:59.

Οι διακοπές με το πρόγραμμα επιδότησης μπορούν να πραγματοποιηθούν από τις 11 Ιουλίου 2018 έως τις 10 Ιουλίου 2019 σε τουριστικά καταλύματα του Μητρώου Παρόχων του ΟΑΕΔ.

Οι διακοπές θα έχουν διάρκεια:

από μία έως 10 διανυκτερεύσεις, όταν επιλεχθούν για διακοπές τουριστικά καταλύματα των νήσων Λέσβου, Λέρου, Σάμου, Χίου και Κω ή

από μία έως 5 διανυκτερεύσεις, όταν επιλεχθούν για διακοπές τουριστικά καταλύματα της υπόλοιπης Ελλάδας.

Η υποβολή αιτήσεων γίνεται από πιστοποιημένους χρήστες, αποκλειστικά μέσω των ηλεκτρονικών υπηρεσιών της Διαδικτυακής Πύλης του ΟΑΕΔ (www.oaed.gr). Όσοι χρήστες δεν έχουν ήδη πιστοποιηθεί για την πρόσβασή τους στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες του ΟΑΕΔ, οφείλουν να προσέλθουν εγκαίρως στις Υπηρεσίες (ΚΠΑ2) του ΟΑΕΔ στις οποίες ανήκουν, για την έκδοση κωδικών πρόσβασης. Δεν απαιτείται η προσέλευση στις Υπηρεσίες για όσους είναι εγγεγραμμένοι στα Μητρώα του Οργανισμού και παράλληλα διαθέτουν κωδικούς πρόσβασης για το TAXISnet, καθώς με την εισαγωγή στο σύστημα των κωδικών αυτών, μπορούν να πιστοποιηθούν αυτόματα και ως χρήστες του ΟΑΕΔ.

Δικαιούχοι του προγράμματος είναι εργαζόμενοι/ες και άνεργοι/ες, οι οποίοι/ες κατά το έτος 2017:

είχαν 50 ημέρες εργασίας στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ (με κρατήσεις υπέρ Εργατικής Εστίας) ή

έλαβαν από τον ΟΑΕΔ 50 ημέρες ειδικής παροχής προστασίας μητρότητας ή

έλαβαν τακτική επιδότηση ανεργίας τουλάχιστον 2 μηνών (50 ημερήσια επιδόματα) ή

συγκεντρώνουν 50 ημέρες αθροιστικά από τα παραπάνω (ημέρες εργασίας, ειδικής παροχής προστασίας μητρότητας και επιδότησης ανεργίας),

καθώς και εγγεγραμμένοι άνεργοι/ες στο Ειδικό Μητρώο Ανέργων ΑμεΑ του ΟΑΕΔ κατά την ημερομηνία λήξης υποβολής αιτήσεων.

Το σύστημα επιλογής των δικαιούχων βασίζεται στη μοριοδότηση συγκεκριμένων κριτηρίων με αντικειμενικό και διαφανή τρόπο με τη χρήση μηχανογραφικού λογισμικού του ΟΑΕΔ.

Η επιδότηση θα γίνει με τη χορήγηση Επιταγής Κοινωνικού Τουρισμού, η οποία έχει τη μορφή ενός μοναδικού ηλεκτρονικού κωδικού αριθμού.

Ο συνολικός αριθμός των δικαιούχων και ωφελουμένων του προγράμματος είναι 140.000 άτομα, ο δε προϋπολογισμός του προγράμματος ανέρχεται στα 10.000.000 ευρώ.

Πάροχοι του προγράμματος είναι τουριστικά καταλύματα, όπως αυτά περιγράφονται στη Δημόσια Πρόσκληση, που διαθέτουν σε ισχύ κατά την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης και καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος τα δικαιολογητικά λειτουργίας τους.

Σε όσες περιπτώσεις απαιτούνται δικαιολογητικά, αυτά επισυνάπτονται στις ηλεκτρονικές αιτήσεις. Συνεπώς, δεν υπάρχει υποχρέωση προσέλευσης στις Υπηρεσίες για την προσκόμιση δικαιολογητικών. Παρ’ όλα αυτά, αν κάποιοι δικαιούχοι αδυνατούν να επισυνάψουν τα δικαιολογητικά στην αίτησή τους, όταν αυτά απαιτούνται, μπορούν να προσέλθουν στις Υπηρεσίες του ΟΑΕΔ για την προσκόμισή τους μέχρι την επομένη της καταληκτικής ημερομηνίας υποβολής των αιτήσεων, δηλαδή έως την Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018, και ώρα 13:00. Οι πάροχοι αποστέλλουν αποκλειστικά με ηλεκτρονικό τρόπο τα δικαιολογητικά μέχρι τις 17 Ιουνίου και ώρα 23.59.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις του Προγράμματος οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αντλήσουν από τον διαδικτυακό τόπο του ΟΑΕΔ www.oaed.gr.

Σημαντικές αλλαγές στις διατάξεις του νομοσχεδίου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση για την αδήλωτη εργασία από το υπουργείο Εργασίας, προβλέπονται για το δικαίωμα χορήγησης του επιδόματος ανεργίας του ΟΑΕΔ.

Ειδικότερα στο άρθρο 34 με τον τίτλο «Επίδομα ανεργίας συμμετεχόντων σε προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης», οι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ, που συμμετέχουν ή θα συμμετάσχουν στα προγράμματα παραμένουν εγγεγραμμένοι στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ και ο χρόνος εκπαίδευσής τους ή επαγγελματικής κατάρτισής τους μετράται ως χρόνος ανεργίας εφόσον:

α) είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα ανέργων τουλάχιστον για τέσσερις (4) μήνες κατά το τελευταίο δωδεκάμηνο πριν από την έναρξη του προγράμματος,

β) δηλώσουν τα στοιχεία του προγράμματος αυτού στον ΟΑΕΔ το αργότερο εντός δέκα (10) ημερών μετά την πρώτη ανανέωση του δελτίου ανεργίας από την έναρξη του προγράμματος ή κατά την πρώτη μετά την έναρξη του προγράμματος αυτοπρόσωπη παρουσία τους στην αρμόδια Υπηρεσία ΚΠΑ2, και

γ) έχουν παρέλθει τουλάχιστον δύο (2) ημερολογιακά έτη από το πέρας τυχόν προηγούμενης συμμετοχής τους σε πρόγραμμα εκπαίδευσης ή επαγγελματικής κατάρτισης.

Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους ή της επαγγελματικής κατάρτισής τους, έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους λοιπούς εγγεγραμμένους στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ.»

Επίσης, όσοι μέχρι την έναρξη διαγράφηκαν από τα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ, είτε επειδή δεν πληρούσαν την προϋπόθεση, ότι θα έπρεπε να είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα ανέργων τουλάχιστον επί τετράμηνο πριν από την υπαγωγή τους στο ως άνω πρόγραμμα, αλλά και να δηλώσουν τα στοιχεία του προγράμματος αυτού στον Ο.Α.Ε.Δ. πριν από την έναρξή του, μπορούν να υποβάλουν εντός ενενήντα (90) ημερών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, αίτηση επανεγγραφής στα μητρώα του ΟΑΕΔ, για την αποκατάσταση της συνέχειας της κατάστασης ανεργίας τους από την ανωτέρω διαγραφή και τη συνέχιση της καταβολής του τυχόν δικαιούμενου επιδόματος ανεργίας, αναδρομικά από την ημερομηνία διαγραφής.

Όσοι από τους παραπάνω αναφερόμενους, μετά τη διαγραφή τους από τα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ και πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος, επανεγγράφηκαν ως νέοι άνεργοι, μπορούν να υποβάλουν εντός ενενήντα (90) ημερών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, αίτηση για την αποκατάσταση της συνέχειας της κατάστασης ανεργίας τους από την ανωτέρω διαγραφή και τη συνέχιση της καταβολής του τυχόν δικαιούμενου επιδόματος ανεργίας, αναδρομικά από την ημερομηνία διαγραφής.

Αν για κάποιον από τους αναφερόμενους μεταξύ της ως άνω διαγραφής του και της αίτησής του, συνέτρεξε και έτερος λόγος διαγραφής του, η αποκατάσταση της συνέχειας της κατάστασης ανεργίας του και η καταβολή τυχόν δικαιούμενου επιδόματος ανεργίας από την ημερομηνία της διαγραφής του, μπορεί να εκταθεί μέχρι το χρονικό σημείο που προέκυψε ο λόγος αυτός. Περαιτέρω αιτήματα συνέχισης της κατάστασης ανεργίας του, εξετάζονται από τον ΟΑΕΔ κατά την κείμενη νομοθεσία.

Παράλληλα στο νομοσχέδιο προβλέπονται αλλαγές και για το επίδομα αφερεγγυότητας ΟΑΕΔ.

Όπως ορίζει το νομοσχέδιο κάθε εργοδότης, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, που η επιχείρησή του τέθηκε κατά το νόμο σε συλλογική διαδικασία αφερεγγυότητας, πέραν της περ. α΄, που οδηγεί σε απαλλοτρίωση της περιουσίας του εργοδότη για την ικανοποίηση των πιστωτών του.»

Επίσης καθορίζεται ότι σκοπός του «Λογαριασμού προστασίας εργαζομένων από την αφερεγγυότητα του εργοδότη» είναι η πληρωμή ανεξόφλητων, λόγω αφερεγγυότητας του εργοδότη, αποδοχών μέχρι τριών (3) μηνών, που προέρχονται από σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας και εμπίπτουν στο χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών, που προηγείται της υποβολής της αίτησης ή της δήλωσης για κήρυξη της πτώχευσης, εφόσον εκδοθεί απόφαση που κηρύσσει τον εργοδότη σε πτώχευση ή διαπιστωθεί ότι η επιχείρηση έκλεισε οριστικά και ότι λόγω ανεπάρκειας του ενεργητικού δεν δικαιολογείται η έναρξη διαδικασίας πτωχεύσεως, ή από τη δημοσίευση της προβλεπόμενης, από τη νομοθεσία ιδιωτικής ασφάλισης, υπουργικής απόφασης περί ασφαλιστικής εκκαθάρισης, ή από τη δημοσίευση της απόφασης, με την οποία ο εργοδότης τίθεται σε συλλογική διαδικασία αφερεγγυότητας, πέραν της πτώχευσης, που οδηγεί σε απαλλοτρίωση της περιουσίας του για την ικανοποίηση των πιστωτών του.»

Επίσης ορίζεται ότι το δικαίωμα για πληρωμή ανεξόφλητων αποδοχών στον εργαζόμενο από τον «Λογαριασμό προστασίας εργαζομένων από την αφερεγγυότητα του εργοδότη» ασκείται με έγγραφη αίτηση του εργαζομένου προς την αρμόδια, Υπηρεσία του ΟΑΕΔ, το αργότερο μέσα σε ένα εξάμηνο από τη δημοσίευση της απόφασης για την κήρυξη του εργοδότη σε κατάσταση πτώχευσης, ή από τη δημοσίευση της προβλεπόμενης από τη νομοθεσία Ιδιωτικής Ασφάλισης Υπουργικής απόφασης περί ασφαλιστικής εκκαθάρισης, ή από τη δημοσίευση της απόφασης με την οποία ο εργοδότης τίθεται σε συλλογική διαδικασία αφερεγγυότητας, πέραν της πτώχευσης, που οδηγεί σε απαλλοτρίωση της περιουσίας του για την ικανοποίηση των πιστωτών του.»

Τέλος προβλέπεται ότι για τον καθορισμό της καταβλητέας παροχής από τον ΟΑΕΔ, οι εργαζόμενοι πρέπει να προσκομίσουν την απόφαση της αρχής του κράτους – μέλους με την οποία ο εργοδότης κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης, ή με την οποία διαπιστώθηκε ότι η επιχείρηση ή εγκατάστασή του έκλεισε οριστικά και ότι η ανεπάρκεια των διαθέσιμων ενεργητικών στοιχείων δεν δικαιολογεί την έναρξη της διαδικασίας, ή με την οποία τέθηκε σε συλλογική διαδικασία αφερεγγυότητας, πέραν της πτώχευσης, που οδηγεί σε απαλλοτρίωση της περιουσίας του εργοδότη για την ικανοποίηση των πιστωτών του, από την οποία προκύπτουν οι ανεξόφλητες απαιτήσεις που αναγγέλθηκαν, τυχόν, προς επαλήθευση ή ικανοποίηση.

Πηγή: aftodioikisi.gr

Ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού ανακοινώνει ότι σήμερα Δευτέρα 4-6-2018 αναρτήθηκαν ηλεκτρονικά οι προσωρινοί πίνακες αξιολόγησης και επιλογής βρεφών και νηπίων που θα φιλοξενηθούν στους Βρεφονηπιακούς Παιδικούς Σταθμούς του ΟΑΕΔ για το Σχολικό Έτος 2018-2019, όπως έχει καθοριστεί με βάση τη Δημόσια Πρόσκληση, ως εξής:

1. Πίνακας κατηγορίας βρεφών Α (βρέφη από 8 μηνών -1,5 ετών)
2. Πίνακας κατηγορίας βρεφών Β (βρέφη από 1,5 ετών -2,5 ετών)
3. Πίνακας κατηγορίας νηπίων (νήπια από 2,5 –την προσχολική ηλικία)

 Οι προσωρινοί πίνακες καταρτίστηκαν από τις τριμελείς πρωτοβάθμιες επιτροπές μοριοδότησης και επιλογής των υποψηφίων βρεφών και νηπίων, που συγκροτήθηκαν με την αρ. πρωτ. 31272/15-05-2018 Απόφαση Διοικήτριας του ΟΑΕΔ. Οι εργασίες των επιτροπών έγιναν με αυτοματοποιημένο διαφανή και αντικειμενικό τρόπο μέσω ηλεκτρονικού συστήματος μοριοδότησης με βάση τα προβλεπόμενα κριτήρια της υπ’ αρ. 1325/33/08-05-2018 Απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Α.Ε.Δ.

Οι ενδιαφερόμενοι γονείς-κηδεμόνες έχουν τη δυνατότητα να αναζητήσουν τα αποτελέσματα στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ian.oaed.gr/apprenet/bns ή στους κατά τόπους Βρεφονηπιακούς Παιδικούς Σταθμούς όπου υπέβαλαν την αίτησή τους.

Τυχόν αιτιολογημένες ενστάσεις μπορούν να υποβληθούν εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την επομένη της έκδοσης των προσωρινών αποτελεσμάτων, δηλαδή από 5/6/2018 έως και 11/6/2018 τις ώρες 8.00 με 14.00, αποκλειστικά στις έδρες των Βρεφονηπιακών Παιδικών Σταθμών όπου κατατέθηκαν οι αιτήσεις εγγραφών – επανεγγραφών.

Ως το απόλυτο παράδειγμα, για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η Αθήνα προκειμένου να γίνει top τουριστικός προορισμός, θεωρεί τη διεθνή ναυτιλιακή έκθεση Ποσειδώνια ο πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ) και της Ένωσης Ξενοδόχων Αθηνών - Αττικής και Αργοσαρωνικού (ΕΞΑΑΑ) Αλέξανδρος Βασιλικός. Να πάνε οι χρηματοδοτήσεις στις υποδομές και όχι σε νέες κλίνες, προτείνει χαρακτηριστικά. 

Τα περίπου 62 εκατ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα είναι τα έσοδα για τον τουριστικό κλάδο (διανυκτερεύσεις, κέντρα, εστιατόρια, μεταφορές) αποτελούν μια «όαση» για την τουριστική Αθήνα, από την οποία λείπουν οι θεματικές ενότητες, που θα την ανεβάσουν επίπεδο τουριστικά. 

Η Αθήνα απουσιάζει από τα μεγάλα συνέδρια, τις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις και γενικότερα από τον θεματικό τουρισμό. Όπως επισημαίνει στη «Ν» ο κ. Βασιλικός «οι μεγάλες εκθέσεις γεμίζουν τα ξενοδοχεία. Και αυτό εξηγεί και την εμμονή που έχουμε εμείς οι ξενοδόχοι για δημιουργία σύγχρονων συνεδριακών υποδομών. Δεν είναι ο ξενοδοχειακός τζίρος, είναι τα πολλαπλασιαστικά οφέλη για όλες τις δραστηριότητες. Όλη η πόλη ζει από αυτό. Και μια πόλη σαν την Αθήνα έχει ανάγκη από εισαγωγή τζίρου. Έπειτα από οκτώ χρόνια κρίσης είναι πολύ δύσκολο να βασιστείς στον εσωτερικό τζίρο πια».

Στρατηγική
Το μήνυμα που στέλνει είναι ότι δεν θα πρέπει να εστιάζουμε στη δημιουργία κλινών, αλλά σε επενδύσεις υποδομών που θα αυξήσουν τη ζήτηση. «Η δημιουργία κλινών είναι εξαιρετικά κοντόφθαλμη λογική, αν δεν φτιάξεις τις υποδομές που θα φέρουν τη ζήτηση με τρομερά πολλαπλασιαστικά οφέλη. Πρώτα δημιουργείται η ζήτηση και μετά ανεγείρονται τα ξενοδοχεία για να απαντήσουν στη ζήτηση» σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Βασιλικός και προσθέτει: «Και τα Ποσειδώνια είναι το απόλυτο παράδειγμα».

Όσον αφορά την προσέλκυση, σημειώνει ότι οι δομές υπάρχουν. Οι υποδομές είναι που λείπουν, αφού για παράδειγμα από το 2004 συζητάμε για το συνεδριακό κέντρο στο tae kwon do στις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις του Φαλήρου. Φτάσαμε στο 2018 και πρέπει να ξανακάνουμε τις μελέτες από την αρχή.

Θεματικές ενότητες
Υπάρχουν πολύ μεγάλα συνέδρια που μπορούν να ξεπεράσουν ακόμα και της Ολυμπιάδας του 2004 σε διανυκτερεύσεις. Το 2008 η Κωνσταντινούπολη, η οποία επένδυσε παρά πολύ στον συνεδριακό τουρισμό, έκανε δύο πολύ μεγάλα συνέδρια. Το συνέδριο της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ μαζί. Αυτά τα δύο συνέδρια όπως έχει υπολογιστεί ήταν σε επίπεδο διανυκτερεύσεων πάνω από μία Ολυμπιάδα της Αθήνας. Και τα έσοδα φυσικά ήταν ανάλογου μεγέθους. «Υπάρχουν πολύ μεγάλα συνέδρια με αμέτρητες παράλληλες εκδηλώσεις, από τα οποία είμαστε ακόμα εκτός. Εκτός είμαστε και από τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 δεν έχουμε πάρει κανένα μεγάλο αθλητικό γεγονός, με μία ίσως μικρή εξαίρεση. Και αυτό για μια πόλη που έκανε Ολυμπιακού Αγώνες είναι πολύ λίγο. Ακόμα και για το γκολφ, δεν μπορούν να γίνουν αγώνες υψηλού επιπέδου με μόλις ένα γήπεδο στην Αθήνα» σημειώνει ο πρόεδρος του ΞΕΕ. 

Η επένδυση όμως στον συνεδριακό τουρισμό είναι αυτή που θα φέρει άμβλυνση της εποχικότητας, ενώ είναι πρώτος στη λίστα των θεματικών μορφών τουρισμού. Η πρόταση του κ. Βασιλικού είναι «όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία της χώρας να στραφούν προς τις θεματικές ενότητες οι οποίες θα φέρουν υπεραξία μακροπρόθεσμη στο προϊόν που λέγεται τουρισμός. Αλλιώς κτίζουμε ένα κάστρο από τράπουλες» αναφέρει και προσθέτει:

«Τα χρηματοδοτικά εργαλεία που πρέπει να διοχετευτούν σωστά στην αγορά θα πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπ’ όψιν: Σε υποδομές που θα υποστηρίξουν όλο το τουριστικό προϊόν μακροπρόθεσμα. Και οι τράπεζες έχουν έναν πολύ σοβαρό ρόλο να παίξουν σε αυτό το κομμάτι. Πρέπει να φύγουμε από τη λογική να οργανώσουμε νέα ξενοδοχεία στην Αθήνα για να έρθει κόσμος. Η πρωταρχική ανάγκη δεν είναι οι κλίνες. Είναι οι υποδομές». 

Από την πόλη, πάντως, λείπουν οι εξαιρετικά ποιοτικές κλίνες που θα ανοίξουν νέες αγορές με ξένα brands. Αυτά λείπουν σήμερα για να δώσουν προστιθέμενη αξία στο προϊόν. Ακόμα, το 90% των κλινών στην Αθήνα δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία.

Στατιστικά στοιχεία
Η Ελλάδα κερδίζει έδαφος και κατατάσσεται πλέον στους 25 πιο δημοφιλείς προορισμούς παγκοσμίως, με την Αθήνα να ακολουθεί αυξητικές τάσεις και να διατηρεί πλέον την 25η θέση ανάμεσα στις πιο δημοφιλείς πόλεις για συνέδρια παγκοσμίως και τη 17η στην Ευρώπη. Αξιοσημείωτη άνοδο παρουσίασε και η συμπρωτεύουσα, η οποία έκανε άλμα 39 θέσεων και το 2016 κατετάγη στην 53η από την 98η που ήταν το 2015. Αποτελεί μια από τις βασικές πηγές εσόδων για την τοπική οικονομία, αλλά και για ολόκληρη τη χώρα, καθώς -σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του ICCA- ένα μέσο συνέδριο περίπου 500-1.000 ατόμων αποφέρει στην τοπική οικονομία 1 εκατ. ευρώ, ενώ ο κάθε σύνεδρος υπολογίζεται ότι ξοδεύει κατά την τριήμερη παραμονή του στη χώρα μας το ποσό των 1.900 ευρώ, δαπάνη πολλαπλάσια από την αντίστοιχη ενός απλού επισκέπτη (690 ευρώ).

Η συνεδριακή αγορά συμβάλλει δυναμικά στην αύξηση θέσεων εργασίας, αφού στη διοργάνωση συνεδρίων εμπλέκονται άμεσα και έμμεσα πάνω από τουλάχιστον 70 επαγγέλματα. Ενισχύει, επίσης, την εγχώρια και τοπική οικονομία, μέσα από την είσπραξη άμεσων και έμμεσων φόρων για το κράτος και την τοπική αυτοδιοίκηση.

Τα άτομα, δε, που ταξιδεύουν για επαγγελματικό σκοπό και ειδικότερα για την παρακολούθηση συνεδριακών εκδηλώσεων συγκεντρώνουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του ποιοτικού τουρίστα.

Στα παραπάνω μεγέθη δεν συνυπολογίζουμε τις δαπάνες που γίνονται από τα συνοδά μέλη των συνέδρων, που σε ποσοστό περίπου 60% συνοδεύονται από συζύγους, συντρόφους κ.λπ. Αντιστοίχως, δεν συνυπολογίζονται τα έσοδα που προκύπτουν από την «αγορά» των εταιρικών συναντήσεων και των ταξιδιών κινήτρων, που αποτελούν ξεχωριστή και σημαντική, αλλά δυστυχώς -μη μετρήσιμη- κατηγορία. 

Πηγή: naftemporiki.gr

Το ποσό των 4,72 εκατομμυρίων ευρώ κέρδισε στο Τζόκερ ένας υπερτυχερός.

Η κληρωτίδα έβγαλε τους εξής αριθμούς: 11, 15, 23, 25 και 31.

Τζόκερ ήταν ο αριθμός 14.

Πηγή: naftemporiki.gr 

Κάθε χρόνο, η εορτή των Αγίων Πάντων, αφιερώνεται από την Ελληνική Αστυνομία ως ημέρα τιμής στους αποστράτους της. Για το σκοπό αυτό, τελέστηκαν σήμερα (03-6-2018), δοξολογίες σε όλους τους Ιερούς Μητροπολιτικούς Ναούς της Περιφέρειάς μας, στις οποίες παραβρέθηκαν οι Αρχές, οι τοπικοί φορείς, καθώς και οι απόστρατοι αστυνομικοί του σώματος.

Παράλληλα, κατά τις δοξολογίες αναγνώστηκε και η ημερήσια διαταγή του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, Αντιστράτηγου Κωνσταντίνου ΤΣΟΥΒΑΛΑ, ενώ ακολούθησαν και μικρές δεξιώσεις.

Κατά την μικρή δεξίωση στη λέσχη του Αστυνομικού Μεγάρου Αχαΐας με πρωτοβουλία του Γενικού Περιφερειακού Αστυνομικού Διευθυντή Δυτικής Ελλάδας, Ταξίαρχου Κωνσταντίνου ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, απονεμήθηκαν τιμητικές πλακέτες στους Συνδέσμους Αποστράτων Αχαΐας, ως ελάχιστη ένδειξη αναγνώρισης της πολυετούς προσφοράς τους στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας.

 Τις πλακέτες παρέλαβαν οι τρεις Πρόεδροι, εκπροσωπώντας όλα τα μέλη τους. Αναλυτικότερα :

Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αποστράτων Ελληνικής Αστυνομίας και πρώην Χωροφυλακής Νομού Αχαΐας, κ. Κωνσταντίνος ΒΟΡΓΙΑΣ.

Ο Πρόεδρος της Ένωσης Συνταξιούχων Αστυνομίας Πόλεων Πατρών και Ελληνικής Αστυνομίας «Ο Άγιος Μηνάς», κ. Αθανάσιος ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ και

Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αποστράτων Συνταξιούχων Σωμάτων Ασφάλειας Αιγιαλείας «Ο Άγιος Λεόντιος», κ. Αναστάσιος ΚΑΤΣΩΝΟΠΟΥΛΟΣ.

Συνελήφθη, χθες το μεσημέρι, στη Βόνιτσα, από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Ακτίου – Βόνιτσας, ένας 24χρονος αλλοδαπός, υπήκοος Αλβανίας, διότι σε αστυνομικό έλεγχο που του διενεργήθηκε, διαπιστώθηκε ότι οδηγούσε μοτοσικλέτα την οποία είχε αφαιρέσει πριν  τέσσερα χρόνια στη Λευκάδα.
Επιπλέον, από τον έλεγχο των εγγράφων του δράστη προέκυψε ότι στερούταν άδειας ικανότητας οδήγησης.

«Πρέπει να αισθάνεστε περήφανοι που σε μια τόσο δύσκολη για τη χώρα σας εποχή, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας κατάφερε να υλοποιήσει ένα τόσο απαιτητικό σχέδιο δράσης για το οποίο βραβεύτηκε ως Ευρωπαϊκή Επιχειρηματική Περιφέρεια 2017». Με αυτά τα λόγια ο Α’ Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών Μάρκου Μάρκουλα επιβράβευσε το σύνολο των πρωτοβουλιών και ενεργειών που πραγματοποίησε η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και πρόσθεσε: «Συνεχίστε με τον ίδιο ρυθμό. Μην εφησυχάζετε».

 Ο κ. Μάρκος Μάρκουλα, κορυφαίος παράγοντας της Συνέλευσης των Ευρωπαϊκών Πόλεων και Περιφερειών, ήταν επικεφαλής των αξιολογητών οι οποίοι την Τετάρτη 30 Μαΐου 2017 επισκέφθηκαν την Πάτρα και πραγματοποίησαν σειρά επαφών με την επιστημονική και επιχειρηματική κοινότητα, στο πλαίσιο της αποτίμησης των δράσεων που υλοποίησε η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ως Ευρωπαϊκή Επιχειρηματική Περιφέρεια 2017 (EER).

Ο κ. Μάρκουλα εξήγησε πως ήταν προσωπική του επιθυμία να έρθει στην Πάτρα στο πλαίσιο της τελικής αξιολόγησης , καθώς ο ίδιος είχε παραδώσει το βραβείο EER στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ενώ ήταν η δεύτερη φορά που επισκέφθηκε την πόλη, μέσα σε ένα χρόνο. Υπενθυμίζεται πως ήταν και εκ των κεντρικών ομιλητών του Διεθνούς Αναπτυξιακού Συνεδρίου με τίτλο : «Συμμαχία για την Επιχειρηματικότητα και Ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα», που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα στις 13, 14 και 15 Δεκεμβρίου 2017.

 «Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ξεπέρασε τα όρια και βρέθηκε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σε μια εποχή για την επιχειρηματικότητα που, δυστυχώς η χώρα μας, κατέγραφε αρνητικές επιδόσεις. Η διάκρισή μας ως επιχειρηματική περιφέρεια είναι μια πρόκληση και ένα κάλεσμα για συμπόρευση των παραγωγικών και θεσμικών φορέων για την εφαρμογή ενός μοντέλου ενίσχυσης των μικρομεσαίων» τόνισε μεταξύ άλλων σε δηλώσεις του ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Απόστολος Κατσιφάρας.

«Ο δρόμος προς μια βιώσιμη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας περνάει από την προσπάθεια για διαρθρωτικές παρεμβάσεις στο παραγωγικό μας μίγμα. Οριοθετεί περιφερειακές πολιτικές και δράσεις με έμφαση την εξωστρεφή παραγωγική ανασυγκρότηση», ανέφερε από την πλευρά του ο Αντιπεριφερειάρχης Περιφερειακής Ανάπτυξης και Επιχειρηματικότητας Κωνσταντίνος Καρπέτας.

Προς αυτήν την κατεύθυνση ο κ. Καρπέτας, ανέλυσε διεξοδικά την ολοκληρωμένη περιφερειακή πολιτική για την επιχειρηματικότητα που σχεδίασε και υλοποιεί η Περιφέρεια.

Το χρονικό της βράβευσης

H Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, κατέθεσε ένα ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (Action Plan) για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και διεκδίκησε το βραβείο EER 2017, με το οποίο και διακρίθηκε από την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Περιφερειών, τον Ιούνιο του 2016. Είναι η πρώτη ελληνική Περιφέρεια που κατέκτησε τον τίτλο.

Ως Ευρωπαϊκή Επιχειρηματική Περιφέρεια 2017, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας υλοποίησε στο σύνολο του το σχεδιασμό, ο οποίος περιελάμβανε μια σειρά δράσεων στήριξης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, αλλά και δικτύωσης της επιστημονικής με την επιχειρηματική κοινότητα. Στο πλαίσιο αυτό συστάθηκε και το Δίκτυο «Συμμαχία για την Επιχειρηματικότητα και Ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα» (ΣΕΑΔΕ), το οποίο αποτελείται από την ευρύτερη Δημόσια Διοίκηση και Αυτοδιοίκηση, την Επιμελητηριακή Κοινότητα, την Ακαδημαϊκή - Ερευνητική Κοινότητα, τους Παραγωγικούς Φορείς και τον Εμπορικό Κόσμο. Τα μέλη του Δικτύου συνεχίζουν να έχουν στενή συνεργασία μεταξύ τους για την βέλτιστη συμπληρωματικότητα των ενεργειών και των δράσεων, ώστε αυτές να αποκτούν ολοκληρωμένο χαρακτήρα.

Η διαδρομή της Ευρωπαϊκής Επιχειρηματικής Περιφέρειας 2017 είχε ως κατάληξη το μεγάλο αναπτυξιακό διεθνές συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα το διάστημα 13-15/12/2017 με τη συμμετοχή κορυφαίων παραγόντων από την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική.

Το περιεχόμενο της επίσκεψης αξιολόγησης

Οι αξιολογητές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών αποτίμησαν το σύνολο της δράσεων. Έφθασαν στην Πάτρα την Τρίτη 29 Μαϊου 2018, οπότε και επισκέφθηκαν το Επιμελητήριο Αχαΐας, σε μια πρώτη επαφή με την επιχειρηματικότητα της περιοχής και τις προσπάθειες που καταβάλλονται με στόχο την εξωστρέφεια. Από τον διευθυντή του Γραφείου Achaiavalues Δημήτρη Παπαδημητρίου ενημερώθηκαν για την εξαγωγική δραστηριότητα των επιχειρήσεων. Άλλωστε υπάρχει προοπτική περαιτέρω ανάπτυξης της εξαγωγικής δραστηριότητας μέσα από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια – Διεθνοποίηση Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων» που ανοίγει από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας στις 4 Ιουνίου.

Την επόμενη μέρα, οι ευρωπαίοι αξιολογητές είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν από τα μέλη του Δικτύου «Συμμαχία για την Επιχειρηματικότητα και Ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα» για τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει στην Περιφέρεια σε ό,τι αφορά τη διασύνδεση της έρευνας και της καινοτομίας με τις επιχειρήσεις, αλλά και γενικότερα για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.

Η επίσκεψη στην Πάτρα ξεκίνησε από το Επιστημονικό Πάρκο και το ΙΤΕ/ΙΕΧΜΗ, όπου 12 εκπρόσωποι εταιριών παρουσίασαν το οικοσύστημα επιχειρηματικότητας και καινοτομίας και περιέγραψαν τα αποτελέσματα της συνεργατικότητας και συναντίληψης που προέκυψαν μέσα από τη «Συμμαχία».

Ακολούθως, η Επιτροπή Αξιολόγησης μετέβη στην έδρα του ΣΕΒΙΠΑ (πρώην Δημαρχείο Λουσικών), όπου ο πρόεδρος του ΠΑΣΕΒΙΠΕ / ΣΕΒΙΠΑ Πέτρος Μαντάς αναφέρθηκε στη συνεργασία που καλλιεργήθηκε μεταξύ των μελών του Δικτύου. Στη συνέχεια οι αξιολογητές στο εργοστάσιο της CBL, στη ΒΙΠΕ Πατρών, συναντήθηκαν με τον πρόεδρο του ΣΕΒ ΠΕ&ΔΕ καθηγητή Κλεομένη Μπάρλο και εκπροσώπους εγκατεστημένων βιομηχανιών στη ΒΙΠΕ Πάτρας, όπου αναπτύχθηκε γόνιμη συζήτηση σχετικά με βιομηχανική δραστηριότητα στη Δυτική Ελλάδα.

Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με τα συμπεράσματα της επίσκεψης που θα αναλύθηκαν το απόγευμα της Πέμπτης, στη διάρκεια συζήτησης στο ξενοδοχείο «Βυζαντινό».

Οι αξιολογητές πέρασαν στην Πάτρα ένα απαιτητικό διήμερο που περιελάμβανε διάλειμμα σε παραλιακό σημείο της Αχαΐας.

Πρόσβαση σε χρηματοδότηση μετά την επιτυχή αξιολόγηση

Τα μέλη της Επιτροπής Αξιολόγησης εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την υλοποίηση του σχεδίου δράσης της EER. Μάλιστα ο επικεφαλής Μ. Μάρκουλα εκτός των άλλων, τόνισε τη δυνατότητα πρόσθετης χρηματοδότησης περαιτέρω δράσεων, καθώς –όπως είπε- υπάρχει ειδικό πρόγραμμα της Ε.Ε που απευθύνεται στις βραβευμένες Περιφέρειες EER και στο οποίο πλέον θα έχει πρόσβαση η Περιφέρεια μας, μετά την επιτυχή αξιολόγηση.

Οι οργανωτικές ανάγκες της διεθνούς εμβέλειας πολυαθλητικής διοργάνωσης «THE BRIDGE EXPERIENCE», η οποία υποστηρίζεται από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και θα λάβει χώρα το Σαββατοκύριακο, απαιτούν ολιγόωρες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις το πρωί της Κυριακής 3 Ιουνίου.

Συγκεκριμένα οι ρυθμίσεις θα περιλαμβάνουν:

Αποκλεισμό του δυτικού καταστρώματος της Γέφυρας (κατεύθυνση προς Πάτρα - Αθήνα) και της εξόδου από Γέφυρα προς Ρίο.

 Η κυκλοφορία και των δύο ρευμάτων (προς Ρίο και προς Αντίρριο) στο εν λόγω τμήμα θα πραγματοποιείται από το ανατολικό κατάστρωμα της Γέφυρας,

με εφαρμογή αντιρροής κατά την διάρκεια της αθλητικής διοργάνωσης.

Η έξοδος από τη Γέφυρα προς Ρίο (οδό Σώμερσετ) θα είναι αποκλεισμένη για τα οχήματα που κινούνται στην κατεύθυνση από Αντίρριο προς Ρίο.

Η συγκεκριμένη έξοδος θα παραμείνει κλειστή (περίπου για δύο ώρες) καθώς θα χρησιμοποιηθεί από τους αθλητές που θα κατευθυνθούν προς το Ρίο.

 Ειδική μέριμνα έχει ληφθεί για την ενημέρωση των χρηστών, με την προσθήκη κατάλληλης πληροφοριακής σήμανσης για την εκτροπή της κυκλοφορίας προς το Ρίο

μέσω του κλάδου προς Αθήνα του νέου ανισόπεδου κόμβου Ρίου και της εξόδου αυτού για το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο.

 Ημέρα εφαρμογής αντιρροής κίνησης (αποκλεισμός δυτικού καταστρώματος και εξόδου προς Ρίο): Κυριακή 03.06.2018.

Εκτιμώμενη ώρα εφαρμογής αντιρροής κίνησης μεταξύ των ωρών 07:30 – 12:00.

Εκτιμώμενη ώρα αποκλεισμού εξόδου προς Ρίο μεταξύ των ωρών 08:00 – 10:00.

Παρακαλούνται οι οδηγοί να συμμορφώνονται με τις οδηγίες και τις υποδείξεις της Τροχαίας.

Τα γεγονότα είναι πολλά και πεισματάρικα για να τα αγνοήσουμε. Η φιλελεύθερη συναίνεση που κυριάρχησε στη Δύση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κλυδωνίζεται. Η Δύση δεν βρίσκεται στο 2007, παρότι οι άρχουσες ελίτ έχουν την τάση να διαβάζουν τα γεγονότα λες και βρισκόμαστε πριν την εκδήλωση της μεγάλης κρίσης. Γι’ αυτό και συνήθως διαψεύδονται, γεγονός που τραυματίζει την αξιοπιστία τους. Δεν τους είναι, άλλωστε, εύκολο να χωνέψουν το γεγονός ότι το μέχρι πριν μερικά χρόνια χειραγωγημένο ακροατήριό τους έχει περιέλθει σε κατάσταση εκλογικής ημιανταρσίας. Η αντισυστημική ψήφος στην Ιταλία το αποδεικνύει.

Η αντισυστημική ψήφος συνήθως είναι βουβή. Ακολουθεί υπόγειες διαδρομές. Ειδικά όταν προέρχεται από μικρομεσαίους νοικοκυραίους με μάλλον συντηρητική ιδεολογία που δεν έχουν συνηθίσει να κάνουν πολιτικό θόρυβο, όπως οι δεδηλωμένοι αριστεροί και οι αμφισβητίες των κοινωνικών κινημάτων. Πριν 12 χρόνια θα ήταν αδιανόητο ο Σάντερς, ένας σοσιαλιστής από το μικρό και ασήμαντο Βερμόντ, να διεκδικούσε με αξιώσεις το χρίσμα των Δημοκρατικών από την Κλίντον. Και βεβαίως θα ήταν αδιανόητο ένας τύπος όπως ο Τραμπ να είχε εκλεγεί πρόεδρος.

Θα είχε μικρότερη σημασία εάν επρόκειτο για αμερικανική ιδιαιτερότητα. Πρόκειται, όμως, για φαινόμενο που απλώνεται σ’ όλη σχεδόν τη Δύση. Το Brexit μπορεί να πάτησε στον παραδοσιακό βρετανικό ευρωσκεπτικισμό, αλλά πήγασε από την ίδια μήτρα που τροφοδοτεί και την Ακροδεξιά και κάποια αριστερά ή ιδιότυπα κόμματα, τα οποία αλλάζουν τον παραδοσιακό πολιτικό χάρτη στη Δύση.

Με αριστερό ή ακροδεξιό πρόσημο

Στην Ελλάδα των Μνημονίων η εκλογική επιρροή του άλλοτε πανίσχυρου ΠΑΣΟΚ συρρικνώθηκε σε μονοψήφιο ποσοστό, ενώ η ΝΔ αγωνίζεται να φθάσει το ποσοστό που έπαιρνε όταν υφίστατο βαριά ήττα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που μια ζωή αγωνιζόταν να υπερβεί το 3% για να εισέλθει στη Βουλή, αναδείχθηκε δύο φορές πρώτο κόμμα και κυβερνά. Η Χρυσή Αυγή, που έπαιρνε 0,3%, σήμερα είναι σταθερά τρίτο κόμμα, παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της είναι στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

Στην Αυστρία με την μακρά σοσιαλδημοκρατική παράδοση ο ακροδεξιός υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας έχασε μόλις και μετά βίας. Πιθανόν, μάλιστα, να κέρδιζε εάν απέναντί του δεν ήταν ένας οικολόγος υποψήφιος με αντισυστημικό προφίλ. Από δε τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές προέκυψε κυβέρνηση συνασπισμού μίας σκληρής Δεξιάς με την Ακροδεξιά. Στη Γαλλία χρειάσθηκε οι άρχουσες ελίτ να ρίξουν τα ρέστα τους στον άφθαρτο Μακρόν για να ανασχέσουν τη Λεπέν. Την ίδια στιγμή είδαμε τον σχεδόν μοναχικό καβαλάρη αριστερό Μελανσόν να αποσπά στον πρώτο γύρο εντυπωσιακό ποσοστό.

Από το πουθενά έχουν γίνει κεντρικοί πολιτικοί παίκτες στην Ισπανία το αριστερό κίνημα Ποδέμος και στη χώρα της Μέρκελ το ξενοφοβικό και ευρωσκεπτικιστικό κόμμα “Εναλλακτική για τη Γερμανία”. Στην Ολλανδία η ακροδεξιά του Βίλντερς δεν κέρδισε την πρωτιά, αλλά ενίσχυσε τη δύναμή της. Σημαντικές εκλογικές επιδόσεις σημειώνουν ξενοφοβικά και ευρωσκεπτικιστικά κόμματα και σε αρκετές ακόμα βορειοευρωπαϊκές χώρες.

Τους τελευταίους μήνες σ’ αυτό το σήριαλ πρωταγωνιστεί η Ιταλία. Τα όσα συμβαίνουν στη γειτονική χώρα δεν ήταν καθόλου κεραυνός εν αιθρία. Η τάση ήταν ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Στην άλλοτε πρωταθλήτρια του ευρωπαϊσμού ο ευρωπαϊστής Ρέντζι έχασε με διαφορά το δημοψήφισμα και υποχρεώθηκε σε παραίτηση. Αν και το δημοψήφισμα αφορούσε σε συνταγματικά θέματα, έστειλε ένα ευρύτερο πολιτικό μήνυμα και κυρίως ένα μήνυμα για τη θέση της Ιταλίας στην Ευρωζώνη.

Πριν τις τελευταίες εκλογές, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι τα δύο κόμματα που είχαν δυναμική ήταν το ιδιότυπο Κίνημα των 5 Αστέρων και η Λέγκα. Και τα δύο είχαν κοινό παρονομαστή όχι έναν βρετανικού τύπου ευρωσκεπτικισμό, αλλά την αντίθεση στη μετάλλαξη της ΕΕ, σ’ αυτό που κωδικά αποκαλείται «γερμανική Ευρώπη». Από εκεί προκύπτει και η έντονη επιφύλαξή τους για το ευρώ κι όχι από αυτή καθ’ αυτή την ύπαρξη κοινού νομίσματος.

Οι φιλελεύθεροι αυτοϋπονομεύθηκαν

Το συμπέρασμα είναι ότι η παραδοσιακή πολιτική ηγεμονία του διδύμου της (νεο)φιλελεύθερης συναίνεσης (Κεντροδεξιά-Κεντροαριστερά) αμφισβητείται. Τα μικρομεσαία στρώματα, που αρχίζουν να στρέφουν μαζικά την πλάτη στις παραδοσιακά κυρίαρχες πολιτικές παρατάξεις, δεν έχουν, βεβαίως, προσβληθεί από κάποιου είδους ιδεολογικό ιό που τα ωθεί προς τα άκρα. Η κύρια αιτία που αμφισβητούν την κατεστημένη τάξη πραγμάτων είναι ότι αυτή περισσότερο ή λιγότερο ανατρέπει τις σταθερές του βίου τους σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη του Δυτικού Κόσμου.

Ο πολιτικός χάρτης των δυτικών χωρών αλλάζει περισσότερο ή λιγότερο, λόγω των τεκτονικών αλλαγών που προκαλεί στις δυτικές κοινωνίες όχι μόνο η οικονομική κρίση του 2008, αλλά και η παγκοσμιοποίηση. Η παρόξυνση της ανισοκατανομής του πλούτου και η μετανάστευση της παραγωγής σε αναδυόμενες βιομηχανικές χώρες συμπιέζουν οικονομικά και κοινωνικά τη μεσαία τάξη και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Η αντανάκλαση αυτής της συμπίεσης στο πολιτικό-κομματικό επίπεδο ροκανίζει την πολιτική ηγεμονία της Κεντροαριστεράς και της Κεντροδεξιάς.

Και οι δύο αυτές παρατάξεις εδραίωσαν τη μακρόχρονη πολιτική ηγεμονία τους στο άρρητο κοινωνικό συμβόλαιο, με βάση το οποίο εξασφάλιζαν στα μικρομεσαία στρώματα ευημερία και Κοινωνικό Κράτος, ή ένα συνδυασμό των δύο. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, όμως, οι ηγεσίες τους λειτούργησαν σαν όχημα και για την παγκοσμιοποίηση και κατ’ επέκτασιν συνέκλιναν στην εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης ατζέντας. Με άλλα λόγια, είναι οι ίδιες που υπονόμευσαν την ιδεολογική και πολιτική κυριαρχία της (νεο)φιλελεύθερης συναίνεσης.

Η προσχώρησή τους στο νεοφιλελευθερισμό έλαβε χώρα παραλλήλως με την “υπαλληλοποίησή” τους, με το γεγονός ότι υπηρέτησαν και υπηρετούν την απληστία της ολιγαρχίας του χρήματος. Σύμφωνα με τους New York Times, στην οκταετία του Κλίντον στη δεκαετία του 1990 το 1% των Αμερικανών προσποριζόταν το 45% της αύξησης του ΑΕΠ. Στη οκταετία του Μπους (2000-08) το 45% έγινε 65% και στην οκταετία του Ομπάμα εκτοξεύθηκε στο 93%! Οι επιλογές τους είχαν ως αποτέλεσμα να υποσκάψουν την ευημερία της μεσαίας τάξης που αποτελεί το πολιτικοεκλογικό ακροατήριό τους. Με τον τρόπο αυτό, όμως, ροκάνισαν το κλαδί που στηρίζονται πολιτικά-εκλογικά.

Αυτό δεν φάνηκε αμέσως, επειδή για μία περίοδο η ευημερία συντηρήθηκε με δημόσιο δανεισμό. Με την κρίση, όμως, η πραγματικότητα αναδύθηκε στην επιφάνεια. Είναι τότε που για λόγους δημοσιονομικής ισορροπίας επεβλήθη το δόγμα της λιτότητας και η αποδόμηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Με όργανο τις πολιτικές ελίτ η ολιγαρχία του χρήματος το έχει παραξηλώσει. Για την ακρίβεια, με κυνισμό αποδομεί τα κοινωνικά αμορτισέρ που μεταπολεμικά όχι μόνο διατήρησαν την κοινωνική ειρήνη, αλλά και τροφοδότησαν μία πρωτοφανή οικονομική ανάπτυξη.

Η εκλογική εξέγερση των μικρομεσαίων

Μεγάλο τμήμα των παραδοσιακών μεσαίων τάξεων δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο να διατηρήσει το επίπεδο ευημερίας, ενώ τα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα δυσκολεύονται να επιβιώσουν αξιοπρεπώς. Η παγκοσμιοποίηση πετάει έξω από το “τρένο” μικρομεσαίους νοικοκυραίους, ειδικά μικρομεσαίους επιχειρηματίες και βεβαίως την παραδοσιακή εργατική τάξη που έχει πληγεί καίρια από την αποβιομηχάνιση.

Αυτό φάνηκε καθαρά και στο βρετανικό δημοψήφισμα και στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και στην Ιταλία. Η ανώτερη τάξη και τα μεσαία στρώματα που έχουν ενσωματωθεί στο πλαίσιο του οικονομικού (νεο)φιλελευθερισμού και που είναι μέσα στο “τρένο” της παγκοσμιοποίησης ψήφισαν φανατικά υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ και στις ΗΠΑ υπέρ της Χίλαρι Κλίντον. Η εκλογική νίκη των Πέντε Αστεριών και της Λέγκας οφείλεται στο γεγονός ότι ύψωσαν αντισυστημική σημαία, η οποία με τη σειρά της προσέλκυσε μαζικά πιεζόμενα μικρομεσαία στρώματα. Πιεζόμενα και οικονομικά, αλλά και λόγω της παράνομης μετανάστευσης.

Οι λόγοι που η ρητορική του Τραμπ βρήκε τόσο μεγάλο αντίκρισμα στο εκλογικό σώμα είναι ότι έθιξε ζητήματα που αγγίζουν ευαίσθητες χορδές. Όταν αναρωτιόταν γιατί το iphone να φτιάχνεται στην Κίνα και όχι στις ΗΠΑ άνοιγαν τα αυτιά δεκάδων εκατομμυρίων Αμερικανών που άμεσα ή έμμεσα έχουν πληγεί από την αποβιομηχάνιση. Ήταν προεκλογικό “πυρηνικό” όπλο η υπόσχεσή του ότι θα επιβάλλει δασμούς 35% στα εισαγόμενα για να υποχρεώσει σε επαναπατρισμό τις αμερικανικές επιχειρήσεις, που έχουν μεταφέρει τα εργοστάσιά τους σε χώρες χαμηλού εργατικού κόστους και ανύπαρκτων εργασιακών δικαιωμάτων.

Το ίδιο άνοιξε τα αυτιά εκατομμυρίων Ιταλών η ρητορική των δύο νικητών για επενδύσεις με σκοπό τον τερματισμό της αποβιομηχάνισης, για στήριξη των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων και βεβαίως για αντιπαράθεση με τη γερμανική Ευρώπη. Προς την ίδια κατεύθυνση λειτούργησε και η ρητορική κυρίως της Λέγκας για λήψη δραστικών μέτρων εναντίον του παράνομου μεταναστευτικού ρεύματος.

Χάνεται ο έλεγχος

Η μαζική είσοδος μεταναστών παροξύνει το ένστικτο αυτοσυντήρησης κοινωνιών που ήδη νοιώθουν ότι απειλούνται με φτωχοποίηση. Γι’ αυτά τα τμήματα του πληθυσμού, ο ανταγωνισμός από τη φθηνή εργασία των μεταναστών βιώνεται σαν πρόσθετη απειλή. Όπως σαν απειλή βιώνονται και οι διάφορες κοινωνικές παρενέργειες της παράνομης μετανάστευσης. Εκδηλώνεται ως αντίδραση στο επώδυνο σήμερα ένα αίσθημα νοσταλγίας για τις παλιές καλές ημέρες και μία τάση παλινδρόμησης στο εθνικό κράτος.

Όσο οι άρχουσες ελίτ συνειδητοποιούν ότι χάνουν τον πολιτικό έλεγχο μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας τόσο καταφεύγουν με αντιδημοκρατικές πρακτικές. Σερβίρουν νέου τύπου “αριστοκρατικές” αντιλήψεις, με σκοπό να αμφισβητήσουν την ικανότητα του λαού να αποφασίζει για κρίσιμα ζητήματα. Το είδαμε στην περίπτωση του Brexit, το ξαναείδαμε με την εκλογή Τραμπ. Και το ξαναβλέπουμε τώρα στην Ιταλία. Στην Ιταλία, μάλιστα, οι άρχουσες ελίτ δεν περιορίσθηκαν σε λόγια. Ο πρόεδρος Ματαρέλα ουσιαστικά αμφισβήτησε το δικαίωμα των δύο νικητών της κάλπης να ορίσουν υπουργό Οικονομικών της επιλογής τους, δηλαδή να ασκήσουν την πολιτική, για την οποία τους ψήφισαν οι Ιταλοί.

Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερο αμφισβητείται η πολιτική ηγεμονία τους, τόσο οι (νεο)φιλελεύθεροι (και στην εκδοχή της Κεντροδεξιάς και στην εκδοχή της Κεντροαριστεράς) αμφισβητούν εντονότερα τον πυρήνα της αστικής δημοκρατίας, η οποία, στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, τείνει να μετατραπεί σε κέλυφος. Οτιδήποτε αμφισβητεί τη δέσμη των κυρίαρχων δογμάτων χαρακτηρίζεται λαϊκισμός, απαξιώνεται και εξοβελίζεται.

Είναι τέτοια η περιφρόνηση που επιδεικνύουν οι άρχουσες ελίτ και οι πολιτικές εκφράσεις τους προς το «πόπολο» και έχει γίνει τέτοια κατάχρηση στην πλύση εγκεφάλου, κυρίως με την ιδεολογική ρομφαία του «αντιλαϊκισμού», που πλέον φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Όταν τα καθεστωτικά Μίντια υποστηρίζουν με πάθος κάτι, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αντανακλαστικά υιοθετεί την αντίθετη θέση.

Τόσο η παγκοσμιοποίηση όσο και το μεταναστευτικό ρεύμα τροφοδοτούν τη διάχυτη οικονομική-κοινωνική ανασφάλεια των παραδοσιακών μικρομεσαίων και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, παραλλήλως με την παραδοσιακή διαχωριστική γραμμή Δεξιά-Αριστερά, αναδύεται από τα σπλάχνα των δυτικών κοινωνιών μία νέα διαχωριστική γραμμή που παραπέμπει σε μία νέα κοινωνικοταξική πραγματικότητα.

Το (νεο)φιλελεύθερο «μαντρί» και η αντισυστημική ψήφος

Τα γεγονότα είναι πολλά και πεισματάρικα για να τα αγνοήσουμε. Η φιλελεύθερη συναίνεση που κυριάρχησε στη Δύση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κλυδωνίζεται. Η Δύση δεν βρίσκεται στο 2007, παρότι οι άρχουσες ελίτ έχουν την τάση να διαβάζουν τα γεγονότα λες και βρισκόμαστε πριν την εκδήλωση της μεγάλης κρίσης. Γι’ αυτό και συνήθως διαψεύδονται, γεγονός που τραυματίζει την αξιοπιστία τους. Δεν τους είναι, άλλωστε, εύκολο να χωνέψουν το γεγονός ότι το μέχρι πριν μερικά χρόνια χειραγωγημένο ακροατήριό τους έχει περιέλθει σε κατάσταση εκλογικής ημιανταρσίας. Η αντισυστημική ψήφος στην Ιταλία το αποδεικνύει.

Η αντισυστημική ψήφος συνήθως είναι βουβή. Ακολουθεί υπόγειες διαδρομές. Ειδικά όταν προέρχεται από μικρομεσαίους νοικοκυραίους με μάλλον συντηρητική ιδεολογία που δεν έχουν συνηθίσει να κάνουν πολιτικό θόρυβο, όπως οι δεδηλωμένοι αριστεροί και οι αμφισβητίες των κοινωνικών κινημάτων. Πριν 12 χρόνια θα ήταν αδιανόητο ο Σάντερς, ένας σοσιαλιστής από το μικρό και ασήμαντο Βερμόντ, να διεκδικούσε με αξιώσεις το χρίσμα των Δημοκρατικών από την Κλίντον. Και βεβαίως θα ήταν αδιανόητο ένας τύπος όπως ο Τραμπ να είχε εκλεγεί πρόεδρος.

Θα είχε μικρότερη σημασία εάν επρόκειτο για αμερικανική ιδιαιτερότητα. Πρόκειται, όμως, για φαινόμενο που απλώνεται σ’ όλη σχεδόν τη Δύση. Το Brexit μπορεί να πάτησε στον παραδοσιακό βρετανικό ευρωσκεπτικισμό, αλλά πήγασε από την ίδια μήτρα που τροφοδοτεί και την Ακροδεξιά και κάποια αριστερά ή ιδιότυπα κόμματα, τα οποία αλλάζουν τον παραδοσιακό πολιτικό χάρτη στη Δύση.

Με αριστερό ή ακροδεξιό πρόσημο

Στην Ελλάδα των Μνημονίων η εκλογική επιρροή του άλλοτε πανίσχυρου ΠΑΣΟΚ συρρικνώθηκε σε μονοψήφιο ποσοστό, ενώ η ΝΔ αγωνίζεται να φθάσει το ποσοστό που έπαιρνε όταν υφίστατο βαριά ήττα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που μια ζωή αγωνιζόταν να υπερβεί το 3% για να εισέλθει στη Βουλή, αναδείχθηκε δύο φορές πρώτο κόμμα και κυβερνά. Η Χρυσή Αυγή, που έπαιρνε 0,3%, σήμερα είναι σταθερά τρίτο κόμμα, παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της είναι στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

Στην Αυστρία με την μακρά σοσιαλδημοκρατική παράδοση ο ακροδεξιός υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας έχασε μόλις και μετά βίας. Πιθανόν, μάλιστα, να κέρδιζε εάν απέναντί του δεν ήταν ένας οικολόγος υποψήφιος με αντισυστημικό προφίλ. Από δε τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές προέκυψε κυβέρνηση συνασπισμού μίας σκληρής Δεξιάς με την Ακροδεξιά. Στη Γαλλία χρειάσθηκε οι άρχουσες ελίτ να ρίξουν τα ρέστα τους στον άφθαρτο Μακρόν για να ανασχέσουν τη Λεπέν. Την ίδια στιγμή είδαμε τον σχεδόν μοναχικό καβαλάρη αριστερό Μελανσόν να αποσπά στον πρώτο γύρο εντυπωσιακό ποσοστό.

Από το πουθενά έχουν γίνει κεντρικοί πολιτικοί παίκτες στην Ισπανία το αριστερό κίνημα Ποδέμος και στη χώρα της Μέρκελ το ξενοφοβικό και ευρωσκεπτικιστικό κόμμα “Εναλλακτική για τη Γερμανία”. Στην Ολλανδία η ακροδεξιά του Βίλντερς δεν κέρδισε την πρωτιά, αλλά ενίσχυσε τη δύναμή της. Σημαντικές εκλογικές επιδόσεις σημειώνουν ξενοφοβικά και ευρωσκεπτικιστικά κόμματα και σε αρκετές ακόμα βορειοευρωπαϊκές χώρες.

Τους τελευταίους μήνες σ’ αυτό το σήριαλ πρωταγωνιστεί η Ιταλία. Τα όσα συμβαίνουν στη γειτονική χώρα δεν ήταν καθόλου κεραυνός εν αιθρία. Η τάση ήταν ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Στην άλλοτε πρωταθλήτρια του ευρωπαϊσμού ο ευρωπαϊστής Ρέντζι έχασε με διαφορά το δημοψήφισμα και υποχρεώθηκε σε παραίτηση. Αν και το δημοψήφισμα αφορούσε σε συνταγματικά θέματα, έστειλε ένα ευρύτερο πολιτικό μήνυμα και κυρίως ένα μήνυμα για τη θέση της Ιταλίας στην Ευρωζώνη.

Πριν τις τελευταίες εκλογές, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι τα δύο κόμματα που είχαν δυναμική ήταν το ιδιότυπο Κίνημα των 5 Αστέρων και η Λέγκα. Και τα δύο είχαν κοινό παρονομαστή όχι έναν βρετανικού τύπου ευρωσκεπτικισμό, αλλά την αντίθεση στη μετάλλαξη της ΕΕ, σ’ αυτό που κωδικά αποκαλείται «γερμανική Ευρώπη». Από εκεί προκύπτει και η έντονη επιφύλαξή τους για το ευρώ κι όχι από αυτή καθ’ αυτή την ύπαρξη κοινού νομίσματος.

Οι φιλελεύθεροι αυτοϋπονομεύθηκαν

Το συμπέρασμα είναι ότι η παραδοσιακή πολιτική ηγεμονία του διδύμου της (νεο)φιλελεύθερης συναίνεσης (Κεντροδεξιά-Κεντροαριστερά) αμφισβητείται. Τα μικρομεσαία στρώματα, που αρχίζουν να στρέφουν μαζικά την πλάτη στις παραδοσιακά κυρίαρχες πολιτικές παρατάξεις, δεν έχουν, βεβαίως, προσβληθεί από κάποιου είδους ιδεολογικό ιό που τα ωθεί προς τα άκρα. Η κύρια αιτία που αμφισβητούν την κατεστημένη τάξη πραγμάτων είναι ότι αυτή περισσότερο ή λιγότερο ανατρέπει τις σταθερές του βίου τους σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη του Δυτικού Κόσμου.

Ο πολιτικός χάρτης των δυτικών χωρών αλλάζει περισσότερο ή λιγότερο, λόγω των τεκτονικών αλλαγών που προκαλεί στις δυτικές κοινωνίες όχι μόνο η οικονομική κρίση του 2008, αλλά και η παγκοσμιοποίηση. Η παρόξυνση της ανισοκατανομής του πλούτου και η μετανάστευση της παραγωγής σε αναδυόμενες βιομηχανικές χώρες συμπιέζουν οικονομικά και κοινωνικά τη μεσαία τάξη και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Η αντανάκλαση αυτής της συμπίεσης στο πολιτικό-κομματικό επίπεδο ροκανίζει την πολιτική ηγεμονία της Κεντροαριστεράς και της Κεντροδεξιάς.

Και οι δύο αυτές παρατάξεις εδραίωσαν τη μακρόχρονη πολιτική ηγεμονία τους στο άρρητο κοινωνικό συμβόλαιο, με βάση το οποίο εξασφάλιζαν στα μικρομεσαία στρώματα ευημερία και Κοινωνικό Κράτος, ή ένα συνδυασμό των δύο. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, όμως, οι ηγεσίες τους λειτούργησαν σαν όχημα και για την παγκοσμιοποίηση και κατ’ επέκτασιν συνέκλιναν στην εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης ατζέντας. Με άλλα λόγια, είναι οι ίδιες που υπονόμευσαν την ιδεολογική και πολιτική κυριαρχία της (νεο)φιλελεύθερης συναίνεσης.

Η προσχώρησή τους στο νεοφιλελευθερισμό έλαβε χώρα παραλλήλως με την “υπαλληλοποίησή” τους, με το γεγονός ότι υπηρέτησαν και υπηρετούν την απληστία της ολιγαρχίας του χρήματος. Σύμφωνα με τους New York Times, στην οκταετία του Κλίντον στη δεκαετία του 1990 το 1% των Αμερικανών προσποριζόταν το 45% της αύξησης του ΑΕΠ. Στη οκταετία του Μπους (2000-08) το 45% έγινε 65% και στην οκταετία του Ομπάμα εκτοξεύθηκε στο 93%! Οι επιλογές τους είχαν ως αποτέλεσμα να υποσκάψουν την ευημερία της μεσαίας τάξης που αποτελεί το πολιτικοεκλογικό ακροατήριό τους. Με τον τρόπο αυτό, όμως, ροκάνισαν το κλαδί που στηρίζονται πολιτικά-εκλογικά.

Αυτό δεν φάνηκε αμέσως, επειδή για μία περίοδο η ευημερία συντηρήθηκε με δημόσιο δανεισμό. Με την κρίση, όμως, η πραγματικότητα αναδύθηκε στην επιφάνεια. Είναι τότε που για λόγους δημοσιονομικής ισορροπίας επεβλήθη το δόγμα της λιτότητας και η αποδόμηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Με όργανο τις πολιτικές ελίτ η ολιγαρχία του χρήματος το έχει παραξηλώσει. Για την ακρίβεια, με κυνισμό αποδομεί τα κοινωνικά αμορτισέρ που μεταπολεμικά όχι μόνο διατήρησαν την κοινωνική ειρήνη, αλλά και τροφοδότησαν μία πρωτοφανή οικονομική ανάπτυξη.

Η εκλογική εξέγερση των μικρομεσαίων

Μεγάλο τμήμα των παραδοσιακών μεσαίων τάξεων δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο να διατηρήσει το επίπεδο ευημερίας, ενώ τα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα δυσκολεύονται να επιβιώσουν αξιοπρεπώς. Η παγκοσμιοποίηση πετάει έξω από το “τρένο” μικρομεσαίους νοικοκυραίους, ειδικά μικρομεσαίους επιχειρηματίες και βεβαίως την παραδοσιακή εργατική τάξη που έχει πληγεί καίρια από την αποβιομηχάνιση.

Αυτό φάνηκε καθαρά και στο βρετανικό δημοψήφισμα και στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και στην Ιταλία. Η ανώτερη τάξη και τα μεσαία στρώματα που έχουν ενσωματωθεί στο πλαίσιο του οικονομικού (νεο)φιλελευθερισμού και που είναι μέσα στο “τρένο” της παγκοσμιοποίησης ψήφισαν φανατικά υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ και στις ΗΠΑ υπέρ της Χίλαρι Κλίντον. Η εκλογική νίκη των Πέντε Αστεριών και της Λέγκας οφείλεται στο γεγονός ότι ύψωσαν αντισυστημική σημαία, η οποία με τη σειρά της προσέλκυσε μαζικά πιεζόμενα μικρομεσαία στρώματα. Πιεζόμενα και οικονομικά, αλλά και λόγω της παράνομης μετανάστευσης.

Οι λόγοι που η ρητορική του Τραμπ βρήκε τόσο μεγάλο αντίκρισμα στο εκλογικό σώμα είναι ότι έθιξε ζητήματα που αγγίζουν ευαίσθητες χορδές. Όταν αναρωτιόταν γιατί το iphone να φτιάχνεται στην Κίνα και όχι στις ΗΠΑ άνοιγαν τα αυτιά δεκάδων εκατομμυρίων Αμερικανών που άμεσα ή έμμεσα έχουν πληγεί από την αποβιομηχάνιση. Ήταν προεκλογικό “πυρηνικό” όπλο η υπόσχεσή του ότι θα επιβάλλει δασμούς 35% στα εισαγόμενα για να υποχρεώσει σε επαναπατρισμό τις αμερικανικές επιχειρήσεις, που έχουν μεταφέρει τα εργοστάσιά τους σε χώρες χαμηλού εργατικού κόστους και ανύπαρκτων εργασιακών δικαιωμάτων.

Το ίδιο άνοιξε τα αυτιά εκατομμυρίων Ιταλών η ρητορική των δύο νικητών για επενδύσεις με σκοπό τον τερματισμό της αποβιομηχάνισης, για στήριξη των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων και βεβαίως για αντιπαράθεση με τη γερμανική Ευρώπη. Προς την ίδια κατεύθυνση λειτούργησε και η ρητορική κυρίως της Λέγκας για λήψη δραστικών μέτρων εναντίον του παράνομου μεταναστευτικού ρεύματος.

Χάνεται ο έλεγχος

Η μαζική είσοδος μεταναστών παροξύνει το ένστικτο αυτοσυντήρησης κοινωνιών που ήδη νοιώθουν ότι απειλούνται με φτωχοποίηση. Γι’ αυτά τα τμήματα του πληθυσμού, ο ανταγωνισμός από τη φθηνή εργασία των μεταναστών βιώνεται σαν πρόσθετη απειλή. Όπως σαν απειλή βιώνονται και οι διάφορες κοινωνικές παρενέργειες της παράνομης μετανάστευσης. Εκδηλώνεται ως αντίδραση στο επώδυνο σήμερα ένα αίσθημα νοσταλγίας για τις παλιές καλές ημέρες και μία τάση παλινδρόμησης στο εθνικό κράτος.

Όσο οι άρχουσες ελίτ συνειδητοποιούν ότι χάνουν τον πολιτικό έλεγχο μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας τόσο καταφεύγουν με αντιδημοκρατικές πρακτικές. Σερβίρουν νέου τύπου “αριστοκρατικές” αντιλήψεις, με σκοπό να αμφισβητήσουν την ικανότητα του λαού να αποφασίζει για κρίσιμα ζητήματα. Το είδαμε στην περίπτωση του Brexit, το ξαναείδαμε με την εκλογή Τραμπ. Και το ξαναβλέπουμε τώρα στην Ιταλία. Στην Ιταλία, μάλιστα, οι άρχουσες ελίτ δεν περιορίσθηκαν σε λόγια. Ο πρόεδρος Ματαρέλα ουσιαστικά αμφισβήτησε το δικαίωμα των δύο νικητών της κάλπης να ορίσουν υπουργό Οικονομικών της επιλογής τους, δηλαδή να ασκήσουν την πολιτική, για την οποία τους ψήφισαν οι Ιταλοί.

Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερο αμφισβητείται η πολιτική ηγεμονία τους, τόσο οι (νεο)φιλελεύθεροι (και στην εκδοχή της Κεντροδεξιάς και στην εκδοχή της Κεντροαριστεράς) αμφισβητούν εντονότερα τον πυρήνα της αστικής δημοκρατίας, η οποία, στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, τείνει να μετατραπεί σε κέλυφος. Οτιδήποτε αμφισβητεί τη δέσμη των κυρίαρχων δογμάτων χαρακτηρίζεται λαϊκισμός, απαξιώνεται και εξοβελίζεται.

Είναι τέτοια η περιφρόνηση που επιδεικνύουν οι άρχουσες ελίτ και οι πολιτικές εκφράσεις τους προς το «πόπολο» και έχει γίνει τέτοια κατάχρηση στην πλύση εγκεφάλου, κυρίως με την ιδεολογική ρομφαία του «αντιλαϊκισμού», που πλέον φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Όταν τα καθεστωτικά Μίντια υποστηρίζουν με πάθος κάτι, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αντανακλαστικά υιοθετεί την αντίθετη θέση.

Τόσο η παγκοσμιοποίηση όσο και το μεταναστευτικό ρεύμα τροφοδοτούν τη διάχυτη οικονομική-κοινωνική ανασφάλεια των παραδοσιακών μικρομεσαίων και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, παραλλήλως με την παραδοσιακή διαχωριστική γραμμή Δεξιά-Αριστερά, αναδύεται από τα σπλάχνα των δυτικών κοινωνιών μία νέα διαχωριστική γραμμή που παραπέμπει σε μία νέα κοινωνικοταξική πραγματικότητα.

Πηγή: slpress.gr