Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 21/02/2019
Ένας υπέροχος άνθρωπος έφυγε από τον κόσµο για άλλους τόπους που δεν υπάρχει δάκρυ και πίκρα και πόνος.
Έφυγε αφήνοντας σε εµάς την ολόφωτη µνήµη την λαµπρή όπως το πρόσωπό του. Μένει το απαράµιλλο ύφος του και το ανυπέρβλητο ήθος του. Μένει η απλή ανθρώπινη ζεστασιά του.
Το λογοτεχνικό και αισθητικό έργο που αφήνει είναι αφιέρωμα στις γενιές που έρχονται και εσαεί παρακαταθήκη στη φιλολογική ιστορία της Ιερής Πόλης που τόσο παράφορα αγάπησε.
Ο τελευταίος όμως αυτός αποχαιρετισμός θέλω να περιέχει την εικόνα και τα λόγια της τελευταίας συνάντησης τον περασμένο Απρίλη στο σαγηνευτικό λιμάνι μας. Πίναμε τον καφέ στο γρασίδι του καφενείου όταν εμφανίστηκε στην προβλήτα περιπατητής ο ωραίος μεταστάς. Μου τον δείχνουν και σηκώνομαι περπατώ και σπεύδω σε χαιρετισμό του. Αλλάξαμε χαιρετισμούς σε εγκάρδιο κλίμα για να μου πει «είχαμε ελπίσει σε ένα άλλο Μεσολόγγι, όταν η motivo έδινε δουλειά σε ένα σωρό κόσμο. Μπήκαν μέσα οι συνδικαλιστές και διέλυσαν τα πάντα». Δεν ξέρω ακόμα αν ο ανοιξιάτικος καιρός ή ο πόνος έγραψε ένα δάκρυ στο μάτι του.
Όμως αυτό το δάκρυ κρατάει άσβεστη την απόφασή μου να επιστρέψει το όνειρο στο Μεσολόγγι με την επαναλειτουργία της motivo. Μπορεί πολλοί σημαντικοί άνθρωποι αυτού του τόπου να μην φθάνουν το ανάστημα του διαλεκτού ευπατρίδη Γιώργου Κοκοσούλα, προσεγγίζουν όμως και αυτοί το ήθος του και τη αγάπη του για το δύσμοιρο τούτο τόπο.
Θα μείνει πάντα άγρυπνο στη μνήμη μας το πέρασμα σου και το μήνυμά σου αυτό σε τούτη την πρόσκαιρη ζωή. Και θα μείνει ακόμα ολόφωτο αστέρι η ομορφιά σου.
Νίκος Παναγόπουλος
Μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα στα περίπτερα του νομού
