Του Βασίλη Μπρούμα
Ποιος δεν θα προτιμούσε, αλήθεια, να ακούει αυτό το όμορφο τραγούδι της Νατάσας Θεοδωρίδου, που υπονοεί ο τίτλος, και να το απολαμβάνει στην καλλιτεχνική του και μόνο εκδοχή, μέρες που είναι, ανάμεσα σε τόσα άλλα και πλούσια δρώμενα που έγιναν και άλλα που πρόκειται να γίνουν, πραγματικά ωραία και όμορφα, για τις Εορτές Εξόδου στο δήμο μας;
Το πάθαμε προσωπικά και το γράφουμε, μετά τη «βόμβα μεγατόνων» που έριξε χθες στο λιμάνι ο πρώην δήμαρχος Πάνος Κατσούλης.
Θα μπορούσε να πει κανείς «Ξακώνονται ο Κατσούλης με τον Καραπάνο, καλά τώρα, δεν μας ενδιαφέρει». Δεν είναι όμως έτσι απλά κι αθώα τα πράγματα. Εμείς θα υιοθετήσουμε κατ’ αρχή, την καλύτερη δυνατή εκδοχή αυτών που ισχυρίζεται ο πρώην δήμαρχος για τον νυν. Ότι δηλαδή, αφενός ο Νίκος Καραπάνος, πιθανώς, μπέρδεψε τις Εορτές Εξόδου και τις αίθουσες , όπου λαμβάνουν χώρα τα διάφορα πολιτιστικά, ανάμεσα στα οποία και θεατρικά, και εμφανίστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο παίζοντας θέατρο, αποδεικνύοντας πως κατέχει την υψηλή τέχνη της υποκριτικής και ταυτόχρονα αποκαλυπτόμενος ως ταλαντούχος παραμυθατζής. Ας το δουν οι θεατρικές ομάδες του δήμου μας, να εγγράψουν τον νυν δήμαρχο ως μέλος τους, ενώ η σχετική επιτροπή να δει και την έμπρακτη πρόταση του δημάρχου να συμπεριληφθεί και το παραμύθι στο επίσημο πρόγραμμα των μελλοντικών εκδηλώσεων. Αφετέρου, έτσι όπως μας τα λέει και πάλι ο πρώην δήμαρχος για τον νυν, ενδεχομένως φρόντισε ο άνθρωπος και …«για τη γίδα της Λαμπρής»!
Προφανώς όμως και δεν πρόκειται καθόλου για αστεία, εάν πραγματικά ο Πάνος Κατσούλης επιμένει ως να έχουμε να κάνουμε με συμπεριφορές και πρακτικές «ψεύτη, ‘κατσικοκλέφτη’ και απατεώνα!» με όλα όσα σχετικά αναφέρει και άλλα που υπόσχεται ότι θα αποκαλύψει. Όχι μόνο ουδόλως διασκεδαστικά είναι αυτά, αλλά, αντιθέτως, μας λυπούν και μας θλίβουν πάρα πολύ. Έχουμε πραγματικά μπερδευτεί. Υποθέταμε ότι έχουμε να κάνουμε και περιμέναμε να δούμε και να ακούσουμε υλοποιούμενες τις υποσχεθείσες «φρέσκιες ιδέες» από νέους ανθρώπους και βρισκόμαστε απέναντι σε δημόσιες βαριές καταγγελίες σε βάρος τους για πρακτικές κοροϊδίας και μεθόδους θράσους, αισχρότητας και έκπτωτου πολιτικού ήθους! Μένουμε άναυδοι! Δεν το πιστεύουμε ότι σ’ αυτή την κλίμακα, σήμερα, σ’ αυτόν εδώ τον τόπο έχουμε να κάνουμε με τέτοια δημόσια φαινόμενα. Γι’ αυτό, συνεχίζουμε με το προαναφερθέν τραγούδι: «Στα λιμάνια, των φάρων οι ριπές ανάψανε φωτιές, αχ μην κλαις» και «Πες μου τι ζητάς στους σταθμούς που αγάπησες» κ.λ.π. Προτείνεται ανεπιφύλακτα. Ακούγεται ωραίο, έτσι κι αλλιώς, ανάμεσα σε τόσα άλλα … «ωραία» που λέει και ο Πάνος Κατσούλης κι αυτά που μας υποσχέθηκε και περιμένουμε να μας… τραγουδήσει…Καλοφάγοτη!
