«Ήταν ένας πραγματικός εξευτελισμός. Δεν άντεξε η μητέρα μου», είπε τονίζοντας ότι η τράπεζα απαντούσε αρνητικά στο αίτημα να μπορέσει να μείνει η ηλικιωμένη γυναίκα εκεί μέχρι τις 30 Απριλίου για να βρει κάποιο άλλο σπίτι να νοικιάσει.
«"Όχι, θα αναγκαστούμε να πάρουμε τον δρόμο της βίας", αυτό μου είπαν. Η μητέρα μου στεναχωριόταν και έκλαιγε. Οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τίποτα. Ούτε να το νοικιάσουμε δε δέχθηκαν» ανέφερε. Συμπλήρωσε, πως από τη στιγμή που έφυγε από το σπίτι, αρρώστησε και πέθανε σε τρεις μέρες από τη στεναχώρια της.
«Σήμερα με πήρε δικαστική επιμελήτρια και μου ζήτησε να της δώσω τα κλειδιά του σπιτιού. Της είπα κάποια… γαλλικά. Αν θέλουν να πάνε να πάρουν τα κλειδιά από το μνήμα της», λέγοντας πως οι μόνοι που προσπάθησαν να βοηθήσουν ήταν τα μέλη του σωματείου συνταξιούχων.
